010219 - We're Like

35 2 0
                                    


I still can't get over yesterday morning. I never thought Felix and I would meet again for the second time. It's very unexpected since hindi ko na talaga inaasahan pang makikita ulit siya after the hilarious December 2017 at Lily's party.

And what bothers me until now was, he didn't even recognize me. Well, nung una, ayoko talagang makilala niya ako dahil sa nakakahiyang pangyayaring yun. Pero ngayon, I'm so disappointed about it.

"Wala lang talaga sa kanya yung nangyari nung gabing 'yun?" Ani ko habang hinahalo ang tinimpla kong 3-in-1 instant coffee dito sa may kusina nina Tita Rita. Yes, gaya ng sinabi ko, nagpaampon muna ako sa kanya kaya dito ako natuloy sa bahay nila.

After a while, I heard footsteps taking the staircase. Si Tita Rita na yata yun. I immediately greeted her as soon as she entered the kitchen and sat beside me at the dining table.

"Hugh, you can work late today. I'll take care of the store this morning. You should take a rest." She smiled at me pagkalagay ng bag niya sa table top. "Got it, pamangkin?"

"It's okay Tita. Nakatulog naman na ako ng mahaba eh." Alam ko kasing concern siya masyado sa pagpupuyat ko kahapon. Hindi naman kasi biro ang dagsa ng tao lalo na't New Year celebration kahapon ng umaga. I stayed there since 9pm of December 31st until lunch of the next day. 15 hours? Ngayon lang ako nag-math eh.

"No! Get there by 2pm at least ha." She strongly disagreed with me. "Kung OT ka ng OT, wala na akong mapapasahod sa'yo nan. Hahaha." Pagbibiro niya.

Hindi naman ako nagrequest sa kanya na pasahurin niya ako, my Aunt insisted na she has to be fair even I'm her nephew-turned-to-niece. Well, it suits me. Atleast I can say I'm not totally a trouble to her since I work for my pay.

Actually, her husband is not right here. Seaman kasi si Tito, bihira lang siya makauwi dito. Pero pag dumating naman siya, inaabot ng anim na buwan ang bakasyon niya bago makasakay muli ng barko. Vacation grande.

Tita rita said that maybe part of March pa ang uwi ni Tito. Magandang balita na rin sakin dahil baka ma-awkward ako pag nandito siya. Hindi naman kasi ganun ka-close.

It's only 7 in the morning. Sa halos magdadalawang buwan ko ng panunuluyan dito, nakasanayan ko nang gumising ng maaga para sa trabaho. Most of the time, ako kasi ang tao sa store kapag umaga, hanggang gabi. Then night shift si Tita Rita. Ngayon lang talaga kami nagpalit ng oras.

As soon Tita headed to open her stall, sinamantala ko naman ang pagkakataon to take a ride a bicycle park in their garage. I used to roam around my Tita's village during my restday, and that's every Sunday.

Masaya kasing magbike dito kasi kahit pagod ka na sa kakapedal at matarik paminsan ang mga daan, hihingalin ka rin talaga

Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.

Masaya kasing magbike dito kasi kahit pagod ka na sa kakapedal at matarik paminsan ang mga daan, hihingalin ka rin talaga. Lalo na saking di naman sanay sa mga nakakapagod na sports sports na 'yan. The other thing is, I can still be fresh even when I'm exhausted. Hinding hindi ako pinagpapawisan.

Mesi d'Amore: GennaioOù les histoires vivent. Découvrez maintenant