Chapter 22

10 0 0
                                    

-MELODY/AUTUMN-

I spent a whole hour of explaining to everyone. Kita kong hindi pa rin sila nagbabago. Nagawa pa nga naming magbiro matapos ang lahat ng nangyari.

"I missed you. Can you stay at our house for a while?" Tanong sakin ni Rain habang naka-back hug sakin.

"Alright. But I can't promise you that I can't stay long here." Sabi ko sa kanya.

"Isang gabi lang naman." Nakangusong sabi niya.

"Okay okay. Text ko lang muna si Symph." Natatawa kong sabi ko sa kanya.

Ramdam ko namang ngumiti siya. I know he's happy. Gusto ko ring makitang maging masaya si Rain kahit papano.

I texted Symph that I will stay at our house. Pumayag naman siya at siya na ang bahalang magsabi sa iba.

But I didn't expected to see another message from her. She said to come back tomorrow so that we can return to Reocuria.

"What's with the face?" Nag-aalalang tanong sakin ni Rain matapos akong humarap sa kanya na may malungkot na mukha.

"We will be returning to the other world." Pagkasabi ko nun ay nakita kong bahagya siyang nalungkot. Pero nakakapagtaka na mabilis siyang nakabawi.

"I understand. Kahit ang hirap paniwalaan, I believe you. Hindi naman ako nag-iilusyon diba?" He asked.

"This is reality Rain." Nakangiwi kong sabi.

"Just making sure." Natatawang sabi ni Rain.

We had a little talk with everyone hanggang sa nagpaalam na kami na umuwi na. Nakarating na kami sa bahay at nadatnan na tulog na ang lahat.

Pwera nalang kina Summer at Winter. Nasa sala sila at nanonood ng cartoons. I smiled at Rain saka siya lumapit sa dalawa.

"Hi Daddy!" Bungad nilang dalawa. They looked at me with a surprised and a curious reaction.

We explained everything to them. I saw how shocked they were. Kaya naman nag-magic na naman ulit ako.

I learned a new spell where I can take myself to another time. Dinala ko silang tatlo sa kung ano ang nangyari sa nakaraan.

I kept going on fast-forward. Dinala kami nun nung nasa Reocuria na ako. It showed the school and all. Nagselos nga si Rain dahil kina Elvis at Tyler. But I calmed him down. They were in a state of shock pero agad ring nakabawi.

"I wish I can spend more time with you." Tinignan ko sila isa-isa.

"Us too Mommy. But you have a world to save. Just like how you saved us." Summer smiled.

"She's right. Sapat na sa amin na kahit ngayon lang ay kasama ka namin." Winter

I hugged the two of them. Rain just smilef before joining our family hug. Matapos bumitaw sa pagkakayakap ay may in-offer agad ako sa kanila.

"How about we all sleep together for night? Kahit doon man lang ay makabawi ako sa inyo." Ngiti kong sabi sa kanila.

"Sure!!!" Masiglang sabi nina Summer at Winter. They hurriedly went upstairs to change. Maging kami ni Rain ay nagbihis rin.

Pagkatapos nun ay nagsiksikan agad kami sa kama. The twins were in the middle. Kami naman ni Rain ay nasa magkabilang dulo. He looked disappointed because he didn't had a chance to do 'it' with me. And we all called it a night.

Kinabukasan ay maaga akong nagising. Bumaba ako sa kusina. Malaki ang pinagbago nito. It has been years since I left. The furnitures and the utensils were all different.

Napagpasyahan kong magluto para sa kanila. Habang nagluluto ako ay nakita kong umupo sina Summer at Winter sa dining room. Di nagtagal ay sinamahan sila ni Rain.

"We thought you already left." Gulat na tanong ni Summer.

"I can't just leave that easily." Sabi ko sa kanila.

We had a family breakfast and I got the chance to know more of my twins. After that, me and Rain washed the dishes together.

Nagbihis ako para bumalik doon sa kabilang bahay. I wore my previous outfit. Buti nalang at di gaanong nadumihan.

Nang makababa kami ay nadatnan namin ang kambal na suot ang kanilang mga uniporme.

"Hindi pa kayo papasok? Male-late kayo niyan." Sabi ko sa kanila.

"Gusto ka rin naming ihatid. Just this once mommy. Ngayon lang din naman kami late eh." Summer

"Summer, Winter, you should go to sch-" Hinawakan ko ang mga kamay ni Rain. He stopped talking and looked at me.

"It's alright hon. Plus, these kids should learn to live their lives." Ngumisi ako saka kumindat kay Rain.

Rinig sa buong bahay ang pag-celebrate ng dalawa. Napa-facepalm lang si Rain at sa huli ay pumayag rin.

"I'll be taking the two of you to school after this." Sabi ni Rain habang nagmamaneho.

The two just agreed at nang makarating na kami at makapasok kami sa loob ng bahay ay kita kong nakabalot na ng puting tela ang mga muwebles.

"Good timing Melsie. The others already went there." Symph

I turned to the three of them and hugged them. I saw their tears running from their eyes. This is painful to watch.

"B-babalik na naman dito ulit diba Mommy?" Summer

"Susubukan ko. There is no guarantee but I can try. And if ever I return, I want to see the two of you happy." Sabi ko sa kanila.

"And what if you won't come back?" Winter na nagpapahid ng luha.

"Then always remember that I love the two of you." Sabi ko sa kanila. I hugged them even tighter.

Pagkabitaw nila ay agad naman akong bumaling kay Rain. I love this man so much that it hurts to see him like this.

"Ingatan mo ang sarili mo at ang mga anak natin hon. Tandaan mo palagi na mahal na mahal na mahal kita." Sabi ko sa kanya.

"Me too hon. Even if you are far away from us, you are still the one I love and I will cherish forever." Sabi niya.

I kissed him on the lips saka narinig ko ang sigaw ni Symph. Natawa lang kami pareho ni Rain.

"Anuba! Maawa kayo sa mga single!" Hirit niya.

"Ayos lang yan tita Symph. Feel ka rin namin." Winter.

"Anong tita? Hoooy. Akala niyo hindi ko kayo binabantayan?" Symph said that surprised them.

"What do you mean?" Winter

"We were always monitoring you. Alam namin ang mga ganap sa buhay niyo no." Symph

"You have social media?!" Sabay nilang tanong.

"Yes. But you can't find it." Symph

"Guess we will go now. Take care of this house okay?" Sabi ko sa kanila.

We talked for a little at di nagtagal, umalis na rin kami at bumalik sa Reocuria.

I'll miss them.

-END-

Mortal Quest (Chaosbreakers Trilogy Book 3)Where stories live. Discover now