3- Yemek

199 27 2
                                    

Ch.3

Yoongi her zaman üstüme fazla düşerdi. Ben yemek yemeyi sevmezdim, inatla tüm tabağımı bitirtirdi.

Her zaman söylediği şey aynıydı. “Eğer yemek yemezsen zayıf düşersin. Böylece ben kime ‘benim omegamın kasları var.’ havası atacağım?”

Bundan nefret ettiğini biliyordum. Diğer omegalardan iri yapılı olmam sokakta büyümemdendi. Diğer omegalar gibi ince ve zarif olmamamın arkadaşları arasında alay konusu olduğunu biliyordum.

Buna rağmen hiçbir zaman bunu sorun etmemişti. Beni arkadaşlarıyla tanıştırmaya devam etmişti ve bana ‘omegam’ derken her seferinde gözleri mutlulukla patlamıştı. Hiçbir zaman vücudumun diğerleri gibi ince olmamasını sorun olarak görmedi. Yada ben öyle sandım.

Evde boş oturduğum zamanlar için bana spor salonu üyeliği aldığında benden daha heyecanlıydı. Geceleri bana sokulup uyumanın daha güzel olacağını söylemişti. Eskisinden sert göğüs kaslarımın onun için daha iyi bir yastık olacağını söylemişti.

Benim yemek yapmakta ne kadar kötü olduğumu biliyordu, bu yüzden yemekleri kendisi yapardı. Açamadığı kavanozlar için kendinden güçlü birinin olmasının güzel olacağını söylemişti. Eskiden her gün spor yaptığımdan bunu yapmaya devam etmemin benim için iyi olacağını söylemişti.

Ben yemek yapmayı öğrenene kadar kendi yaptığı leziz yemekleri bana zorla yedirmeye devam etmişti. Yediğim her fazladan lokma gözlerindeki mutlu bir parıltı demek olduğundan her gün kendimi yemek için zorlardım. Gözleri o şekilde parladığında çok güzel olurdu. En güzeliyse sadece bana parlamasıydı.

Ben yemek yapmayı öğrendiğimde başkasının ince beline sarılacağını bilseydim, öğrenmezdim. O sadece bana parladığını sandığım gözlerin bir başka omegaya bakarken parlayacağını bilseydim, umutlanmazdım.

Azla yetinebilen birisiydim. Eğer o omega gibi zarif olmamı isteseydi, daha az yiyebilirdim.

MUST DIE FOR | YoonminWhere stories live. Discover now