Rock bottom

2

Ertesi gün alarmla kalktım. May evde yoktu, şaşırdım mı hayır. Hava biraz soğuktu, kasım ayı olduğu için normal. Dün gece biraz zorlayıcı geçmişti. Nerdeyse vuruluyordum! Gerçi ilk olmazdı ama kurşunları çıkarmak cidden çok zor. Örümcek hislerim olmasa çoktan ölmüştüm. Ve tabi Karen'a da çok şey borçluyum. Karen benim kendi yaptığım yapay zekam, Tony Stark'ın Friday'inden esinlendim. Onun kadar gelişmiş değil ama hiç yoktan iyidir.

Evden çıkıp okula doğru yol aldım. Bir yandan da Karen'a nasıl bir güncelleme yapabilirim onu düşünüyordum. Kıyafetin içinden konuşunca sesim dışardan duyuluyor ancak ben kimsenin Karen'ı bilmesini istemiyorum. Bunun için bir şeyler yapmalıyım. Okulun bahçesinde Harry'i buldum.

"Dostum bizim okuldan biri Stark stajını almış. Kim olduğunu bilmiyoruz, hoca bugün açıklayacakmış." Vay canına biri kapmış demek. Bu kadar zeki kim var ki? David ya da belki Sarah olabilir. İkisi de gerçekten çok akıllılardı.

"Ben alınmayacağıma göre çok da umrumda değil Harry."

"Bence o stajı sen kaptın Pete. Senden daha zeki biri yok bu okulda." Omuz silktim ve sınıfa doğru yürümeye başladım.

"Peter Parker müdürün odasından bekleniyorsunuz." Hass... Ben hiçbir şey yapmadım ki niye başım belada of ya. Parker laneti beni rahat bıraksa şaşırırım zaten. Müdürün kapısını tıklatıp içeri girdim.

"Merhaba hocam beni çağırmışsınız."

"Ah Merhaba Peter, seninle çok gurur duyuyorum. Stark stajı için olan sınavdan 100 üzerinden 95 almışsın. Bizzat Tony Stark için stajyer olmaya hak kazandın."
Yok artık...Ben, Tony Stark, staj. Bayılacağım galiba. Mal gibi durduğum için müdür güldü. Acilen bir şeyler demem lazım.

"Ne zaman başlayacağım?"

"Sana mail atacaklar Peter. Şimdi sınıfına gidebilirsin, biz de bu güzel haberin duyurusunu yapacağız." Ne duyuru mu? Tüm dikkatler üstümde olucak lanet olsun! Flash daha da fazla benle uğraşacak. Parker laneti hız kesmiyor...

Sınıfa gittiğimde herkes bana bakıyordu. Yerime geçip oturdum. Ve sonra o ses duyuldu.

"Stark stajını alan kişi Peter Parker. Tüm okul olarak çok gurur duyuyoruz. Peter'a başarılar diliyorum." Herkes bana bakıyordu. Çoğu kişinin beni tanımadığına bile eminim ve fısıltılarını örümcek güçlerimden dolayı duyabiliyorum. Size güçlerimden bahsetmedim hemen anlatayım. Hızlı koşabiliyorum, duyularım 10 katı arttı yani çok daha iyi duyuyorum, görüyorum, koku alıyorum ama bazenleri çok arttıkları için kriz geçiriyorum bundan daha sonra bahsederim. Duvarlara yapışabiliyorum, ve çok daha güçlüyüm. Kaptan Amerika'dan bile güçlüyüm. Aynı zaman da örümcek hisleri dediğim altıncı hissim, beni tehlikede uyarıyor. Hızlı metabolizmam ve hızlı iyileşmem de var. Ağları kendim yaptığımdan bahsetmiştim zaten. Sınıfa geri dönersek hoca onları susturuyordu. Ve ben de bir delik kazıp içine düşmek istiyorum, hiçbir zaman dikkatlerin odağı olmayı sevmemişimdir.

Teneffüste Harry gelip beni tebrik etti ve beraber bir şeyler yedik. O sırada telefonuma bir mail geldi,Stark endüstrilerinden. Haftaya pazartesi başlayacağım ve hafta içi her gün saat üçten yediye kadar olduğu yazıyordu. Okuldan iki buçukta çıkıyorum, oraya gidene kadar üç olur. May'e söylediğimde çok mutlu olacağına eminim. Ama bir sıkıntı var ki bu staj, örümcek adam olma süremi kısaltıyor! Gece telafi ederim artık napayım, reddetsem çok dikkat çeker ve ben çocukluğumdan bu yana idol aldığım kişiyle olan stajı reddedemem.

🕸Zaman atlaması🕸

Okuldan çıkıp eve gittim. May evdeydi şaşırtıcı.

"May bugün noldu tahmin bile edemezsin. Dün Stark endüstrilerine staj sınavı yapmıştık ve ben kazandım! Tony Stark'ın kişisel stajyeri olacağım. İnanabiliyor musun bu çok harika!" Büyük bir coşkuyla bunun tamamını söyledim ama May'e baktığımda o hiç de mutlu görünmüyordu...

"Peter, alkolik zengin ve hiç tekin olmayan bir adamla staj yapmak sence doğru bir şey mi? Ben güvenmiyorum ve seni üzmek istemiyorum ama Stark hakkında çıkan haberler pek iç açıcı değil." May bunu dediğinde şaşırmıştım ve üzülmüştüm. May'in Stark'a bir gıcığı vardı ama niye bilmiyordum.

"May, abartıyorsun o koskoca Ironman. Ondan daha güvenli biri olabilir mi? Kişisel yaşamı bizi ne ilgilendirir ki? Bu staj üniversite kabullerinde ne kadar etkili olur farkında mısın?" Bu dediklerim May'in aklına yatmış olacak ki tamam dedi. Ama en ufak yanlış harekette stajı bırakıcağımı söyledi. Tüm heyecanımı söküp attığı için sinirliydim, öfkeliydim. Her zaman böyle yapıyordu! Ne zaman başıma güzel bir şey gelse hep bir olumsuzluk çıkarıyordu. Mutlu olmamı istemiyordu sanki... Saçmalıyordum o benim halam tabi ki mutluluğumu istiyor, kafamı iki yana sallayıp bu düşüncelerden kurtulmak istedim o an için işe yarasa da sonra geri geleceklerini çok iyi biliyordum...

Örümcek adam kıyafetimi giyip etrafta suç aramaya başladım. Ve bir banka soygunu var.

"Hey çocuklar siz banka soymanın yasak olduğunu bilmiyor musunuz?" Bikaç ağ salladım ve silahı olanı duvara yapıştırdım.

"Aaa ama silah falan kalbimi kırıyosunuz. "

"Bana bak böcek seni ezmemi istemiyorsan defol git." Böcek mi!? Bakın size en sevmediğim şeyi söyleyeyim. BANA BÖCEK DENMESİ.

"Örümcekler eklem bacaklıdır, seni cahil. Bunu diyerek beni gerçekten sinirlendirdin" Sonra da havalı bir şekilde silahını yere fırlatıp, onu da yapıştırdım. Ve orayı terk ettim. Tamam beni yakaladın tam olarak böyle olmadı. Geri sarıyorum bunu dedikten sonra arkadan biri çıktı örümcek hislerim bana uyarı vermeye çalıştı ama çok geçti, bıçaklanmıştım... Yine de ikisini de yapıştırdım ve uzaklaştım. Neyse ki hızlı iyileşmem var.

Size bir söyleyeyim çocuklar, bıçaklanmanın en kötü yanı her ağ atışımda canımın yanması ve tabi kıyafeti dikmek zorunda kalmak. Tanrı aşkına her gün kıyafet dikiyorum resmen. Ben Ironman miyim, iki de bir kıyafet üretemiyorum. Ve dikiş yapmak gerçekten zor. Hey dalga geçtiğini biliyorum kes sesini.

Sonunda eve vardığımda ilk yardım kutusunu çıkarıp kendimi diktim. Yine dikiş... Ahhh bıktım dikişten, yaşlı teyzeler benim kadar dikiş yapmıyor. Sonra da kıyafetimi diktim o arada da dizi izleyip cips yiyordum. Sonra ödevim olduğunu hatırladım ve onları yaptım falan filan gece saat 2 olduğunda uyumuştum.

Bir bölümüm daha sonuna geldik.