Rock bottom

5

10 dakikadır her taraftan gelen kurşunlardan kaçmaya çalışıyordum ama örümcek hislerim bile buna yetmedi, vurulmuştum. Ölümüm böyle mi olacaktı? Bari daha havalı ve güçlü bir kötü olsaydı... Haber başlıklarını şimdiden görebiliyordum. Acaba umursarlar mıydı, yoksa daily bugle gibi buna sevinirler miydi? May halam örümcek adam olduğumu öğrendiğinde ne tepki verirdi ki?

Gelen bir yumruk darbesiyle yere kapaklandım. Her yerden tekmeler ve yumruklar geliyordu. Orda yerde öylece ölümümü bekliyordum ama örümcek güçlerim buna izin vermiyordu.

"Peter eğer bir şeyler yapmazsan öleceksin. Çabuk ayağa kalk!" Karen, benim sadık dostum. Hayır ölümüm böyle olmayacaktı. Buna izin veremezdim. Acilen bir plan yapmalıydım. Vurulmuştum ve çok fazla dayak yemiştim, onlarla savaşmam mümkün değildi. O zaman kaçmam, buradan uzaklaşmam lazım. Ama ağ atarak uzaklaşabilir miyim bilmiyordum. Denemezsem öleceğim, denersem en azından hayatta kalma şansım olur.

"Newyork'un koruyucusu örümcek adam hiç de güçlü değilmiş. Ahahaha." Birisi bunu söylüyordu. Belki haklıydı belki değildi, bilmiyorum. Onlar benden bir tepki beklemedikleri için kalktığımda şaşıracaklar, bunu kullanıp kaçabilirim!

Aniden hepsini üstümden atıp tavana yapıştım. Sonra da tavandan koşmaya başladım. Depodan çıkınca etrafa ağ atmaya başladım ama peşimden geliyorlardı.

"Karen, buradan uzaklaşmanın en kısa yolu ne?"

"Sağında ki binadan gidersen ana yola çıkacaksın." Hemen binaya doğru gittim. Ve onları atlattım. Çok kan kaybediyordum ve çok dayak yemiştim. Örümcek güçlerim olmasa çoktan ölmüştüm. Yardıma ihtiyacım vardı ama nerden bulabilirdim ki derken önüme Stark kulesi çıktı. Ben ona yardım etmiştim o da bana yardım ederdi değil mi? Stark kulesine yapışıp camdan içeri girdim.

"Aman tanrım, kapıyı kullanamaz mısın Spiderman ?"

"Üzgünüm ama yardıma ihtiyacım var." Nefes nefese kalmıştım. Kelimeler ağzımdan zar zor çıkıyordu.

"Sen kanıyorsun. Friday, söyle hemen ameliyathaneyi hazırlasınlar."

"Maskemi çıkaramazsınız. Söz ver." Gizli kimliğimi kimse öğrenemezdi.

"Peki spidey nasıl istersen."

Sonra da çok ezikçe bir şey oldu ve ben bayıldım.

~~~~~~~~~~~~🕷🕷🕷🕷🕷🕷~~~~~~~~~~~~~

Uyandığımda maskemin ağız kısmı yukarı çekilmişti ve şu nefes almayı kolaylaştıran şeylerden takılmıştı. Onu çıkardım ve yataktan kalkmaya çalıştım. Burada ki anahtar gelime çalıştım.

"Friday kaç saattir uyuyorum?"

"5 saattir. Saat şu an 22.00" Oha neyse ki May işteydi de yokluğumu fark etmeyecekti. Sonra kapı açıldı ve içeri Tony Stark girdi.

"Underoos bana kalp krizi mi geçirtmek istiyorsun? İyi misin şimdi?"

"Teşekkürler Bay Stark. Maalesef başka kimden yardım alacağımı bilemedim. Sizi rahatsız ettiğim için özür dilerim."

"Saçmalama önemli değil. Her zaman buraya gelip yardım alabilirsin." Bay Stark gerçekten çok iyi biriydi. Beni doğru düzgün tanımamasına rağmen yardım ediyordu.

"Kimliğini gösterecek misin?" Bunu ne kadar çok isterdim kimse bilemezdi. Keşke dedim içimden keşke gösterebilsem ama imkansız.

"Maaalesef bay Stark bunu yapamam." Kafasını salladı ve çıktı. Benim de daha fazla burda durmama gerek yoktu. Camdan çıkıp eve doğru ağ atmaya başladım.