Yalanlar, gerçeklerden beslenir. Sırlar ise korkulardan.
Ve sırlar, bizi birbirimize bağlar.
Nuh'un Gemisine hoş geldiniz.
▪️Altın Kanat için çok fazla spoiler barındırır. Eğer onu okumayı düşünüyorsanız bu hikayeyi sonraya saklamanızı öneririm. Eğ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
28 Mayıs 2026
-Seçmeler-
"Dolunay...Dolunay!"
Yanına doğru var gücümle koştum fakat muhtemelen yeni yıkanmış tuvaletin ıslanmış zeminde kaydığımda yere düşmem kaçınılmaz oldu.
Kesilen dizimden akan kanı önemseyemedim bile. Acıyla inlerken yanına ulaştım ve onu hafifçe yerinden oynattım. Beyaz parkeler kıpkırmızı olmuştu.
Onu zar zor kucağıma çektiğimde kanı daha net görmem ve keskin kokusunu duyumsamamla dayanamayıp öğürdüm.
Ne kadar süre kustum bilmiyorum ama kanlı parmaklarımı yaşayıp yaşamadığını kontrol etmek için boynuna götürürken ağzımdaki acı tat zihnimdeki tilkilere karışmıştı.
Onu kurtarmak bir yana ölümünü yavaşlatamamıştım bile.
Çünkü çok iyi biliyordum ki Dolunay Atabay, çok daha önceden ölmüştü. İzleyebileceğim kadar uzun bir süre önce.
"Deniz, gitmeliyiz." Beni koltuk altlarımdan tutup kaldırmaya çalışan güçlü kollara karşı koyamadım ama ayaklarımı yere sabitleyip durmasını sağladım. "Deniz, hemen gitmeliyiz. Bizi burada kimse görmemeli. Duydun mu? Kimse."
"Hayır, Kumsal'ı çağırmalıyız ya da Boran'ı..." nefes nefeseydim. Yakalarından tuttum ve sert olduğunu düşündüğüm bir şekilde sarstım bedenini ama ellerimdeki tüm güç çekilmiş gibiydi. "Dinle beni, onları çağırmalıyız. Anlıyor musun?"
"Kumsal gelemez," neden bu kadar hissizdi? Her gün gözlerinin önünde bir cinayet mi işleniyordu? "Boran da öyle. Şimdi, gitmeliyiz."
"Hiçbir yere gitmeyeceğim!"
"Sen yapmadın!"
"Ben yapmadım..." Onu itip geriye doğru sarsılarak birkaç adım attım. "...Ben mi yaptım? Bilmiyorum!"
Ona karşı koyamadığım gecelerin birinde yine onunla beraber o tuvaletten çıktım.
Fakat bu kez bir cinayeti örtbas etmek için.
Oysa her şeyin normale dönmesini istiyordum.
Fakat her şey kontrol edemediğim bir noktaya sürüklendi.
Benimle beraber, hiç kimsenin hayatı artık eskisi gibi olmayacaktı.
Nuh'un Gemisine ve onun birbirinden seçkin öğrencilerinin hayatlarına hoş geldiniz.
Hepinize merhaba öncelikle. Yaklaşık 2.5 sene gibi bir sürenin ardından ALTIN KANAT dışında bir hikayeye başlıyorum. Bu konu hakkında çekincelerim ve kendimle ilgili bir takım endişelerim var ama halledebileceğimi umuyorum.
Hikaye, ALTIN KANAT'ı okuyanlar için söyleyecek olursam tanıdığınız birinin hikayesi, bu Deniz Tanyel'in hikayesi.
ALTIN KANAT'ı okumadıysanız dilerseniz önce ona uğrayabilir daha sonra buraya gelebilirsiniz çünkü hoş olmayan spoilerler olabilir sizin için.
Ben biraz heyecanlıyım. Umarım şu an bu satırları okuyan kişiler de heyecanlıdır.
Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin. Şimdiden hikayeyi okuyacaklar ve yanında olacaklar için teşekkür ediyorum.
Hikayeye resmi olarak ALTIN KANAT bittikten hemen sonra başlayacağız. Bu çok uzun sürmeyecek, merak etmeyin zira ALTIN KANAT'ın bitmesine çok çok kısa bir süre kaldı.
O vakte kadar görüşmek üzere, kendinize çok iyi davranın, hoşça kalın.
