Chapter 9

61 4 0
                                    

Minutes have passed, my phone suddenly beeped. Kaya agad ko itong binuksan, at napatili ako ng nakita ko ang pangalan ni Blake. I calmed myself before I open the message.

From Blake:
Tss!

Napanguso ako sa reply niya. Ang cold talaga ng lalaking ito. Amp!

To Blake:
Kinilig ka naman? Sige lang, handa naman akong pakiligin ka palagi.

Napahagikhik ako pagka send ng message. Mygosh! Hindi ko na kilala ang sarili ko ngayon. Hindi naman ako ganito dati ah?
My phone, beeped again, kaya dali-dali ko nanamang binuksan ito.

From Blake:
What ever. Ba't ka ba text ng text? Aren't you busy with your home works?

To Blake:
Na miss nga kita. Bakit? Tutulungan mo ba ako sa mga home-works ko?

From Blake:
Whatever.

Hindi ko na siya nireplyan at natulog nalang ako, na may ngiti sa aking mga labi. Hindi naman ako nahirapang makatulog, dala na rin siguro ng pagod kanina.

Maaga akong pumunta ng school kina umagahan. Wala lang excited lang akong makita si Blake. Ganito siguro talaga, pag may crush ka sa school nyo, e gaganahan kang pumasok, araw-araw. Pagkarating ko sa classroom ay, agad akong tinukso ni Jaren.

"Oy, ang aga natin ngayon, Lorraine ah?" He said, with a teasing voice.

Agad ko siyang inirapan, pagka upo ko sa'king upoan. "Wag mo akong simulan, Jaren." Sabi ko sa kanya, sabay kuha ng note book ko, sa first class.

"Ay! Grabe! Natakot talaga ako, Lorraine." He said again, with a scared look. Mabuti nalang at dumating na si Kim. Akala ko mapuputol na ang panunukso ni Jaren, ng dumating si Kim, pero hindi pala dahil siya naman itong nanukso.

"Aba! Ang aga naman ngayon, ni Lorraine," Kim said, sitting her chair. "Naunahan pa ako." She added.

"Bakit ba big deal sa inyo ang pagiging maaga kong dumating?" Sabi ko, naiirita na ngayon. Hindi ko talaga alam, kung bakit big deal sa kanila ang pagiging early ko, dito sa school.

"Nakakapanibago lang naman kasi. Pikon kaagad." Kim said, umiling-iling pa.

"Tama na nga iyan. Baka umiyak pa itong si Lorraine." Jaren said, laughing a bit.

Di rin nag tagal, ay dumating na ang prof namin kaya agad nag simula ang klase. Tuloy-tuloy ang klase namin, naputol lang iyon ng mag break.

"Ay sa wakas! Break time na rin, gutom na ako." Jaren said, sabay tayo at nag stretch.

"Patay gutom!" Sabi ko naman, habang nag pupulbo.

"Parang hindi rin patay gutom." He fired back! Inirapan ko nalang siya.

"Tama na nga yan, kayong dalawa huh! Baka kayo ang magka tuluyan nyan." Kim said, nagkatinginan kami ni Jaren, at sabay pandidiri.

"Ew! No way." Sabay pa naming sabi. Nagkatinginan na ulit kami, at sabay na humagalpak ng tawa.

Umiling-iling nalang si Kim, at nauna ng lumabas ng room kaya sumunod kami sa kanya. Pagkadating sa cafeteria ay agad kaming umupo ni Kim sa nakasanayan na naming table, while Jaren ordered the foods for us.

"Kim? Pwede mo ba akong samahan mamaya sa room nila Blake?" Tanong ko sa kanya. Muntik na siyang mabulunan ng sarili niyang laway.

"Ang landi ng babaeng 'to. Ano namang gagawin natin doon?" She asked me back, with a small smile on her lips.

"Wala lang. Sige na please, saglit lang naman. After natin dito." I beg. Sana naman, pumayag ang isang 'to.

"Okay." She said, kaya nalangiti ako ng malapad.

"Ito na ang mga pagkain nyo, mga prinsesa." Jaren said, sabay lapag ng mga pagkain sa harap namin.

"Thanks, Jaren." Sabi ko sa kanya.

"Anong thanks? Babayaran nyo yan oy." He said, sabay upo sa tabi ko.

"Kuripot." Mahinang sabi ni Kim, pero mukhang narinig naman ni Jaren.

"Narinig ko yon." He said. Hinayaan ko sila ni Kim, at nag simula na akong kumain ng aking pagkain.

"Ang alin?" Kim said, with an innocent face.

"Ang alin?" Jaren mocked at her. "Bawiin ko yang pagkain eh." He added.

"Tama na nga yan. Kumain na lang kayo." Sabi ko sa kanila, at nang matahimik na.

"Okay master." They both said, kaya napa irap ako.

Nagpa linga-linga pa ako sa loob ng cafeteria, nagbabakasakali na makita ko si Blake. Pero natapos nalang kaming kumain, ay wala talaga akong Blake na nakita sa cafeteria.

"Jaren? Mauna ka na sa room, c.r lang kami ni Kim." Sabi ko sa kanya.

"Bilisan nyo ah? Baka dumating prof natin." He said, we nodded at him and we parted ways. Actually, sa itaas lang namin ang room nila Blake, pero para hindi kami ma buking ni Jaren, ay doon kami dadaan sa kabilang stare.

Hinila ko na si Kim papunta sa building namin. At nag simula na kaming umkyat patungong fifth floor. Doon kasi ang room ng mga 4th year students na engineering. Hinihingal-hingal pa kami ng makarating sa ikalimang palapag, kaya nagpahinga kami saglit. Ng maka recover na ay hinila ko siya patungo sa room nila Blake pero nag tago kami sa gilid ng pinto. Tiningnan ko ang loob ng kanilang classroom, pero wala si Blake. Wala din silang klase eh, angulo ng mga kaklase niya.

"What are you doing here?" Naestatwa kami ni Kim, nang may nagsalita sa aming likuran. Sabay din kaming lumingon at ganon na lang ang kaba ko ng si Blake iyon. Kinurot ni Kim ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya.

"Hi B-la-ke." Kim said, sabay hilaw na

Tiningnan lang siya ni Blake, at tumingin din agad si Blake sa akin. "I said, what are you doing here?" Tanong niya, na parang nauubos na ang pasensya.

"Ah, napadaan lang kami. Pupunta sana kaming library." Palusot ko.

"Library? Really? Nasa kabilang building ang library wala dito." He said, now smirking.

"Ah sorry, wrong turn." Sabi ko sabay hila kay Kim at agad kaming tumakbo paalis doon. Shit naman! Ang bobo mo, Lorraine.

"Ang bobo mo namang mag dahilan, Lorraine. Tangena nito pahalata ka masyado." Kim ranted habang pababa kami papunta sa aming floor.

"Eh sa wala na akong maisip eh." I said, until we reached our classroom. Good thing, wala pa ang prof namin.

Pagkarating ng prof namin, ay agad din naman kaming nag klase. Itinuon ko nalang ang pansin ko sa discussion, hanggang sa natapos ito. Agad akong nag ligpit ng gamit, Kim and Jared did the same too. Pagkatapos, ay agad din kaming lumabas na at nag lakad na putungong parking. Sasabay ako kanila Kim, since magkatabi lang ang subdivision namin. Pagkarating sa parking ay agad kaming nagpaalam kay Jaren, at sumakay na kami sa sasakyan nila Kim.

May plano ako mamaya pagkarating sa bahay. Gagala ako sa subdivision para makita ko si Blake. Napangisi ako sa aking naisip. Shit! Kalandian nanaman, Lorraine. Mabubuntis ka talaga niyan.

:)
To be continued...

A Mom at Eighteen (On Going) Where stories live. Discover now