Chapter 16

44 2 0
                                    

We are here at the court in our subdivision. Actually, kakarating lang din namin dito. Blake and Dad do the warm-up, before they will start the game. Naka upo kami ni mommy ngayon sa bleachers nitong court.

Meron ding ibang babae na nanonood, when they saw who is playing. Tss! Kala naman kung anong laro eh nag one on one lang naman si Daddy at Blake. But I will not blame them dahil ambilis lang talagang maka kuha ng attention ni Blake.

After a few minutes of warming up, ay nag simula na sila sa laro. Todo ang cheer ni mommy kay Daddy, parang teen agers lang huh. "GO HON, I LOVE YOU!!" Sumisigaw na si mommy, ngayon kaya napa iling nalang ako. Nang nasa kay Blake na ang bola ay tumingin siya sa akin.

"Omg! Sa akin siya nakatingin." Said by the girl behind me.

"No. He is looking at me." Sabi din ng kasama niya. Kaya napasimangot ako.

"This is for you, Lorraine." He said and he then wink at me. Mom giggled kaya pinamulahan ako ng aking mukha. At na shoot nga. Kaya pumalakpak ako at tumayo.

After an hours, ay natapos narin ang laro nina daddy at Blake. Palapit na sila dito sa inupoan namin. As what you have expected, nanalo si Blake.

"Grabe ang galing ni Blake." Dad hissed as soon as he sit the bleacher. And wiping his sweat.

"Hindi naman, tito. Sakto lang." Blake said, sabay abot ko ng towel para makapag punas na din siya.

"Magaling ka din naman, hon. Kaso kinulang kana sa hangin dahil matanda ka na." Mom said seriously. Napatigil si daddy sa pag pupunas at ngumusong nakatingin kay daddy.

"Anong matanda? Hindi pa ako matanda oy." Dad said, acting like he is mad. Ew.

"Edi teenager, duh!" Mom said at natatawang umirap kay daddy. Tumayo na ako at napatingin si Blake sa akin.

"Wala man lang bang congrats, Lorraine?" Blake ask, watching at me intently.

"Lah! Congrats Blake." Sabi ko na nakangiti pero may halong pang-iinis. "Ayos na? Makakatulog kana niyan?" I fired back.

"Of course, baby." He said, smirking. Tangena! Sarap pakinggan.

"Tayo na, tayo na. Mag gagabi na." Mom said, at tumayo narin. Nag simula na kaming mag lakad pabalik sa bahay namin.

Nang nakarating na kami sa bahay, ay inaanyayahan pa ni mommy at daddy si Blake na dito nalang maghapunan. But Blake refuse dahil amoy pawis at may gagawin pa daw siya. Kaya hindi na nag pumulit si mom at dad. Pumasok nalang sila sa loob at kami nalang ni Blake ang naiwan dito sa labas.

"Are you sure you won't eat here?" I ask him again.

"Nah! Ikaw nalang kainin ko." He said, smirking. And it send shivers in my spine. Gagong to. Pinamulahan tuloy ako ng mukha.

"Rawr." I said, laughing but still blushing. Tangina mo, Blake.

"I gotta go," he said. "I'll pick you up tomorrow morning. Sabay na tayong pumunta ng school." He then added.

"Alright!" I said, feeling excited that I will be with him tomorrow. "Bye." I said. He then step forward to me and fill the gap between us. He kiss my forehead, kaya napapikit ako sa sarap na dulot niyon.

"Bye. See you tomorrow." He said, and turning his back on me and started walking away.

I am now here in my room. Kakatapos ko lang maligo at kumain. I'm applying my night care routine when my phone beep. It's Blake, who texted me. As soon as I saw his name on my screen, I immediately open it.

A Mom at Eighteen (On Going) Where stories live. Discover now