A Mom at Eighteen (On Going)

Chapter 12

Pagdating namin sa tapat ng bahay, ay nadatnan namin si mommy na nagdidilig ng halaman. Agad siyang napahinto ng tawagin ko siya.

"Mmy." Pagtawag ko sa kanya.

"Nandi—" Tumigil siya sa pagsasalita, ng makitang may kasama ako. "Oy! Pogi. Boyfriend mo nak?" Mom asked, without any hesitation.

"Huh? Hindi mmy, hindi." Sabi ko sabay iling, at kaway pa ng aking mga kamay. "This is Blake. Dito din siya nakatira. Siya yung sinabi ko sayo kahapon, mmy." Pagpapakilala ko sa kanya.

"Siya ba yun, nak? Sayang hindi mo jowa. Gwapo pa naman." Mom said, with a dismayed look. What the hell? Agad akong pinamulahan sa sinabi ni mommy.

"MMY!!!" Sigaw ko sa kanya. Hiyang-hiya na talaga ako. Blake smirked, kaya napasimangot akong nakatingin sa kanya.

"Good morning maam." Blake said, with full of respect. Yumuko pa siya habang bumati kay mommy.

Mom smile widely at what Blake's do. "Tita na lang, hijo." She said smiling. Blake smiled at her too. Kinagat ko ang labi ko, nagpipigil ng ngiti. "Pwede ring mommy. Hihi." Mom added.

"MOMMY!!!!! Stop that!" Pasigaw nanaman na sabi ko sa kanya. Blake laugh a bit.

"Okay, mommy." Blake said, smiling. Kaya siniko ko siya. Pulang-pula na talaga ang pisngi ko sa hiya. "I mean tita." Blake added, looking at me. Still smiling.

"Ewan ko sa inyo." Sabi ko sabay lakad papasok sa loob. Galit galitan ka gorl? Pero deep inside kilig na kilig na. Narinig kong, inaya ni mommy si Blake mag breakfast. And Blake said yes at sumunod na din sila sa akin papasok.

Pagkadating sa dinning, tunulungan ko si mommy na ilapag ang pagkain sa table. Umupo naman si Blake sa upoan at nakapanglumbabang naka tingin sa akin. Na co-conscious tuloy ako. Baka may dumi sa mukha ko, or what ever.

When everything is set, umupo na ako sa aking upoan na kaharap ni Blake. Umupo na din si mommy sa pwesto ni daddy. Agad akong kumuha ng pagkain, dahil gutom na talaga ako. Blake helped me to put some foods in my plate. Napasimangot ako dahil andaming nilagay niya na kanin. Hindi sana ako kakain ng rice pero nilagyan niya na ang plato ko.

"Hala! Ba't andami? Tama na, diet ako." Pagmamaktol ko. Inirapan ako ni Blake. Aba! Tusukin ko yang mata mo eh, kung hindi lang kita crush amp!

"Ubusin mo yan. Ang payat-payat mo." He said. Aba! Kung maka utos akala mo kung sino. Pasalamat ka't crush kita kaya susundin ko ang sinabi mo.

"Hindi naman talaga ako tumataba. Kahit anong daming kinakain ko." Pagpapaliwanag ko sa kanya. Kumukuha na din siya ng pagkain ngayon. I heard mom giggled. Kaya tumingin ako sa kanya. Nang makita nyang tiningnan ko siya ay napa seryoso sya bigla, at kinagat ang kanyang labi.

"Nakalamon ka ata ng trapal gorl." Blake said, lauging a bit.

"Trapal my ass!" Sabi ko, at inirapan siya. Ibang Blake talaga ang nakikita ko ngayon. Kung sa school, ang tahimik, masungit at dedma siya. Pero ngayon? Ibang-iba siya. Napansin kong, joker din pala siya. Iba siya sa Blake na nakilala ko sa school. "Alam mo ikaw? Naninibago ako sayo. Ibang-iba ka sa Blake na nakilala ko sa school. Napaka dal-dal mo ngayon." I said, sabay turo sa kanya ng fork. Mom look at me with an amazing look.

"Because I am comfortable when I'm with you, Lorraine." He said, looking at my eyes. Bigla akong nabilaukan kaya uminom agad ako ng tubig. Mom giggled again.

"Ang sweet nyo." Mom said, looking at us. "Magkakilala pala kayo sa school?" Mom asked. I nodded.

"Yes tita. Were schoolmates." Blake said pagkatapos ngumuya.