Ik doe zo hard mijn best om op te vallen
Om niet kopje onder te gaan in deze wereld
Ik probeer zo hard om erbij te horen
En niet te verdrinken in eenzaamheid
Ik doe alles wat ik kan
Om mensen te tonen hoeveel waarde ik hecht aan sociale activiteiten
Ik ben misschien wel de enige
Van de hele groep
Die niet graag thuis zat
Die het voortdurend alleen zijn niet aankon
Oké
Mij hoorde je niet klagen
Omdat het zinloos was
Ik probeerde er gewoon het beste van te maken
Maar dat wil niet zeggen
Dat ik de eenzaamheid aankon
Je denkt fout
Oké
Ik ben soms alleen
Regelmatig zelfs
Maar jullie kunnen niet raden
Hoe hard ik ernaar snak
Om niet alleen te hoeven zijn
Jullie weten niet
Hoe hard die eenzaamheid aan mij vreet
Hoe vreselijk ik mij voel
Ja
Ik had het kunnen uitschreeuwen
Het enige effect dat ik zou gekregen hebben
Was het woord
Aandachtszoeker
Of dat dacht ik toch
Blijkbaar zat ik fout
Had ik echt moeten jammeren en klagen
Opdat iemand snappen zou
Dat ik het zo niet aankon
Want nu
Nu is het te laat
Ze dachten fout
Plaatsten mij fout
Zetten iedereen samen
En nu blijf ik over
Alleen
YOU ARE READING
Met mijn voeten van de grond
Poetry-- De beste gedichten uit deze bundel -- 2018-2021 Teksten die uit het niets op je papier komen Gedichten die uit de lucht vallen Quotes om bij stil te staan Gedachten die rondvliegen Gevoelens die niet met woorden te beschrijven zijn Ideeën...
