HIDING THE HEIRESS

11

"Mom am I unwanted child?"

Naglakihan ang aking dalawang mata at marahas sa tumingin kaagad sa kan'ya

"No! Ofcourse not, paano mo naman nasabi 'yan?" bulalas ko sa bata

She just shrugged and start answering again. Nakakururot ang kilay at taimtim na nagbabasa

Pfft. Kamukhang-kamuha talaga, napaka seryoso.

"Anak tignan mo ako" pero tila hindi n'ya ako naririnig, "Vierre tignan mo si Mommy" utos ko

She look at me and all i can see in her cold blue eyes is pure boredom

"Yes Mom?"

"Paano mo nasabi 'yon? Saan ba nanggagaling ang lahat ng mga it an, Anak?"

"I... I just feel tired and empty mommy" she said with a sincere voice

"Tired of what? Tell me para masulusyonan natin"

"I'm tired because you're not always here with me. You're always working. Parang nakikihati lang po ako sa attention mo, and for an unknown reason I feel empty ever since"

I felt knife stabbing my heart, parang unti-unti akong namamatay sa hapdi ng aking naririnig

Lahat ng mga salitang 'yon ay galing sa aking anak. I'm tense, i can feel my body trembling.

"You are God's gift to me. God chose you to be my daughter. You are chosen by God. And will always choose you over and over" madamdamin kong lahad sa aking anak

"Really?"

"Yes anak. So don't doubt yourself. I wanted you and i don't regret having you"

"Thank you for being tthere for raising me alone. I love you mommy"

"I love you always"

Inabot ko ang kanyang kamay at yinakap ng napaka higpit ayaw ko siya na mawala sa akin. Sa paningin ko.

"Mom?"

"Hmm?" sagot ko

Pinaglaruan niyang muli ang kan'yang mga kuko, sinyales na nahihiya siya

"Go on, say it"

Ramdam ko ang pag-aalinlangan n'ya, "I want to know how you met daddy. Your love story"

Pagkagitla ang aking naramdaman. Bakit, para saan pa? Iyan ang gusto kong itanong sa aking anak.

Ngunit ayaw kong madurog muli ang kan'yang munting puso. Kakayanin kong masaktan, mahirapan pero hindi ang anak ko.

No heartbreaks for her. She deserves the world dahil pinagkaitan na siya s maraming bagay

"Okay, finish your task first" masakit man ay papayag ako

It's time. My daughter is not getting younger. She's turning 7 at lumuliit na ang mundo para sa aming tatlo

Kung ito ang makakapag pasaya sa anak ko at kung ito ang makakabuti sa akin ay gagawin ko.

Ayos lang na maranasang muli ang impyerno kesa naman ang anak ko ang sumalo sa lahat ng galit ng mundo

I let Vierre finish her activities and assignments. I helped her kaya kaya na n'ya ang mga natitirang task.

The memory of the scene was still fresh. Imagine of all people, why Ark?

He still have the ruthless and snobbish look. The aristocrat nose, well-defined jaw, thick brow and eyelashes.

Oh I miss those red soft looking lips and his cold and ruthless blue eyes.

Ano na naman ba 'yang iniisip mo self, ang landi mo talaga kaya ka nabubuntis, eh