Unicode;
"Jungkookiee လိုက်ပို့နော်
လိုက်မပို့ရင်မချစ်တော့ဘူး"
"အခုရက်ပိုင်းအလုပ်တွေရှုပ်နေလို့
နောက်လထဲလိုက်ပို့မယ်လို့ပြောထားတယ်လေကွာ"
"ဟာ ဘာကွာလဲ တွေ့လား အဟီးJungkookသားကိုမချစ်တော့ဘူး
အော်လဲအော်တယ်"
"ဟာ ကလေး"
"သွားလာမထိနဲ့"
Jungkookလှမ်းဆွဲလိုက်တဲ့လက်ကိုအတင်းပုတ်ထုတ်လိုက်ပြီးအခန်းပြင်ကိုပြေးထွက်သွားသူလေး။
Jungkookလဲ လုပ်လက်ဆက်အလုပ်ကိုဖြတ်ကာဒီကလေးနောက်လိုက်ရတော့မည်။
အခန်းပြင်ကိုရောက်တော့ Mideတစ်ယောက်ကိုတွေ့တာနဲ့
"ကလေးဘယ်သွားလဲတွေ့လိုက်လား"
"စတိုခန်းထဲ၀င်သွားတာတွေ့တယ်
Jungkookလဲ စတိုခန်းဘက်ကိုရောက်တော့
တံခါးက ဂျက်ချထားတယ်။
"ကလေး ကလေး တံခါးဖွင့်ပေးအုံး
"ကလေးခေါ်တာကြားလား
"သွား လာမခေါ်နဲ့မဖွင့်ပေးဘူး
"အဲ့လိုမဆိုးရဘူးလေကွာ
"တွေ့လားအခုကျတော့ဆိုးတယ်တဲ့
ဆိုလဲသီးခံလေ ခင်ဗျားကြီးကသီးခံရမှာမဟုတ်ဘူးလား
"ဟော်...ကဲ ဘယ်သူကအသက်ကြီးလဲပြောပါအုံး
"မသိဘူး သွားလာမခေါ်နဲ့
အသံကြားတာနဲ့တင်Jiminတစ်ယောက်အခန်းထဲမှာ ဘယ်လိုပုံစံဖြစ်နေမလဲဆိုတာခန့်မှန်းမိနိုင်တယ်။
နှုတ်ခမ်းကိုလဲဘယ်လောက်တောင်ထော်
ထားနေမလဲ။
"ထမင်းစားကြမယ်လေ ထွက်ခဲ့နော်
"မစားဘူးသွား ဗိုက်လဲမဆာဘူး
"ပြီးရောအဲ့တာဆ်ို ကိုယ်တော့ဗိုက်ဆာလို့သွားပြီ
အဲ့စကားလဲကြားရော Jimin တခါးကိုအသာလေးပြေးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
ထင်တဲ့အတိုင်းပဲJungkookရှိမနေတော့။
"တွေ့လား Jungkookငါ့ကိုတကယ်မချစ်တော့ဘူး ငါရုပ်ဆိုးသွားလို့လားမသိဘူး
YOU ARE READING
MINE {COMPLETED}
Romanceအရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္လိုအၿမဲတမ္းအနားနားမွာပဲထားခ်င္တယ္ တေန႔ထြက္သြားရမယ္ဆိုတဲ့စကားႀကီးကိုမၾကားခ်င္ဘူး ဒါကိုေလာဘလို႔ေျပာၾကမယ္ ငါမျငင္းဘူး ငါကမင္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္အရမ္းကိုေလာဘႀကီးတယ္ မင္းကငါ့အပိုင္ဆိုတာကိုလဲၿမဲၿမဲမွတ္ထားပါ9
