A/N: guys sorry nag-on hold ako kase ang hirap pag-sabayin ng wattpad at module tapos ang dami pang iba. Pero nag-tytype pa din naman ako kahit busy di ko lang ina-update.
Enjoy Reading😊
----
Sa ilang buwan na nag-stay ako dito, malaki na ang pinag-bago ko. Marunong na ako maki-halubilo sa mga bisita nila na hindi ko nagagawa dati dahil nahihiya ako. Nakaka-gala na ako sa kahit saan kasama ang mga kaibigan ko, na kahit once in a blue moon ay di ko nagawa nung bata pa ako o kaya teens. May mga kaibigan na ako at tanggap nila ako, dahil dati'y takot ako na baka ayaw sakin ng magiging kaibigan ko. At napamahal na ako sa pamilya ni tita Nes, na gusto na dito nalang ako habang buhay. Napamahal na din ako sa lugar na to. At ang huli dito ko natutunan na mag-mahal hindi pag-mamahal as a friend,hindi pagmamahal na as my Tita or tito kundi ang pag-mamahal ng isang puso. Mahal ko na tanggap ko lahat kung sino man sya. At mahal ko sya dahil sa mga ugali na ipina-pakita nya saken. He taking care to me. Sana nga lang ganun din sya saken!
Pero hindi ko pwedeng kalimutan ang buhay na iniwan ko sa manila. Kailangan ko ng bumalik sa manila dahil sa company ni daddy para na din sa coming college graduation. Gustuhin ko man na dumito nalang kung saan ako masaya pero hindi rin pwede. I love all the things in this place but i need to leave it. Kahapon lang ng maka-tanggap ako ng tawag galing sa mama ni Esther na nag-kasakit daw si Secretary Lim at walang nagha-handle sa company kaya kailangan na namin bumalik ni Esther.
But I swear to god, babalikan ko ang lugar na to.
Kanina ko pa na-impake ang mga gamit ko at naka-lagay na sa Van ni Marky pati na ang kay Esther. At ngayon nag-papa-alam na ako sa kanila. Si Myka isinama sya ni Esther hindi ko din alam, ang alam ko lang ay si Myka ang gagawin nyang manager ng salon nya.
Tita Nes,Tito Ronald thanks to all di ko po yun makakalimutan. And nangangako po ako na babalik ako paalam ko kay tita na umiiyak si tita naman ay tumatango-tango lamang.
Pangako yan Bela, isusumbong kita sa daddy mo kapag di ka bumalik....bumalik ka ha naiyak na saad ni tita nes at niyakap ako.
Promise po dahil may iiwan po ako sa lugar na ito na sobrang mahalaga sa akin. Saad ko muli at nag-lakad sa mga kaibigan ko na si Mia,Albert,Adrian,Marky
Please kayo na bahala sa kanya. Hindi ko na sya maaantay nag-mamadali ako. Sana wag nyo sya laging pa-inumin ng alak. And thanks to all guys paalam ko sa kanila. Lumuluha naman si Albert. Niyakap nila ako(group hug)
We taking care him, if you promise babalik ka kahit hindi para samin, para sa kanya na din. Adrian said
I promise just please kayo muna ang bahala, siguro hindi ko yun na-ipakita ng andito pa ako pero sa loob ko sya lang talaga thanks sabi ko at umalis na
---
Habang nasa barko kami ay walang laman ang utak ko. Kahit pa kanina na nasa Van kami ni Marky ay ganun din. Parang biglang isang malaking impak sakin na sobrang saya lang namin tapos para akong dinaanan ng isang malakas na bagyo.
Nag-sisimula palang ako pero bakit nag-ganito ang sitwasyon namin? Nagsasaya lamang kami pero kina-umagahan problema ang sumalubong samin.
Sana mahintay mo ako, ayaw ko man umalis ako na di kita nakaka-usap pero alam kong masama parin ang loob mo sakin pero sana mahintay mo pa rin ang pag-babalik ko.
Jullian's Pov
To: Jullian
Sobrang bilis ng araw ano? Parang kahapon lang mag-kasama tayo at palaging nag-kakatitigan ang mga mata natin pero ngayon eto na aalis na ako ng hindi ko nasasabi ang dapat ko na sabihin.
