ချစ်သော...ဦး(Uni+Zawgyi)[Completed]

Part(4)

Unicode

မဟော်သည် ကျောပိုးအိတ်တစ်အိတ်ကိုကျောတွင်လွယ်လျက် ဆိုင်ကယ်တစ်စီးဖြင့်ထွက်သွားပြန်၏။ဝဋ်ကြီးလှသောမဟော့်
အဖြစ်ကို ဝရံတာထက်မှကြည့်လျက် မဟာသည်ခေါင်းတခါခါသာလုပ်နေလိုက်တော့သည်။

"ငါ့သားနဲ့လည်း "

အဝန်းကျယ်ပြီး ပင်မကျောင်းဆောင်ရှေ့တွင်
မြေကွက်လပ်တစ်ခုရှိသည့် ဂုဏ်ထည်လင်းတို့ကျောင်း၏ ခြံစည်းရိုးအပြင်ဘက်တွင် ဆိုင်ကယ်ကိုရပ်ကာကျောင်းဆင်းချိန်ကိုစောင့်နေလိုက်၏။အမှန်တော့ မနက်ကဖျားသည်နာသည်ဟုဖအေကိုလှည့်ပတ်လိမ်၍ကျောင်းမသွားခဲ့ပါ။ထို့ကြောင့်လည်း ယခုအချိန်လာကြိုနိုင်ခြင်းဖြစ်၏။ကျောင်းရှေ့တွင်ရှိသည်ဆိုသောမြေကွက်လပ်တစ်ခုမှာအရမ်းအကျယ်ကြီးမဟုတ်သဖြင့် ပင်မကျောင်းဆောင်၏အပေါ်ဘက်ပြတင်းပေါက်မှနေ ကျောင်းခြံစည်းရိုးရှေ့ကိုသေချာလှမ်းမြင်နိုင်၏။
ဆယ်တန်းဆောင်ဟုထင်ရသော
ပင်မဆောင်အပေါ်ဘက်ခြမ်းမှ ပြတင်းပေါက်တွင် လူများစုနေ၏။
မဟော်တို့တုန်းကလည်းဆရာလွတ်လျှင် ဘာရယ်ညာရယ်မဟုတ်ပြတင်းပေါက်မှပြင်ပသို့ငေးကြည့်နေတတ်သောကြောင့်အထူးအဆန်းတော့မဟုတ်တော့။သို့သော်
တစ်ခုထူးဆန်းနေသည်က ထိုပြတင်းပေါက်မှ လူတစ်စု၏မျက်လုံးများသည်မိမိဆီသို့ရောက်ရှိနေခြင်းဖြစ်ပါ၏။

"သားမဟော် မဟော်မဟုတ်လား"

သူ့နာမည်ကိုရွတ်ဆိုသောအသံတစ်စကြောင့် မဟော်သည် ကျောင်းဂိတ်ပေါက်ဘက်လှည့်ကြည့်မိလိုက်ပါ၏။
မဟော့်နာမည်အားခေါ်လိုက်သောသူမှာမဟော်တို့ဆယ်တန်းတုံးက နှစ်ဝက်ခန့်မျှသင်လိုက်ရသော အင်္ဂလိပ်စာဆရာမဖြစ်သည်။နာမည်ကဒေါ်သီတာအောင်မျိုး။မှတ်မိသည်မှ တရင်းတနှီးကိုမှတ်မိနေ၏။ဆရာမက
အသက် 36နှစ်အရွယ်အပျိုကြီးဖြစ်ပြီးနည်းနည်းကြမ်းသည်။ရုပ်ရည်မှာတင့်၏။လှ၏။
မဟော်တို့ဆယ်တန်းတုံးကဆို ဆရာမကြိမ်လုံးနှင့်ခဏခဏတိုးခဲ့ရသည်။မဟော်ရောဇွဲကိုကိုအောင်ရော။ထိုစဥ်ကအနှင်းနှင့်မတွေ့သေး။အနှင်းကတက္ကသိုလ်ရောက်မှခင်မင်သောသူငယ်ချင်းဖြစ်သည်။
မဟော်နာမည်အားသေချာမှတ်မိသည်အထိ ဆရာမနှင့်ရင်းနီးရခြင်းအကြောင်းရှိပါ၏။
အမြဲတမ်းdateမတပ်လို့ လက်ရေးမသပ်ရပ်လို့အရိုက်ခံရခြင်းအပြင် မဟော့်အဖေနှင့်လည်းကျွမ်းဝင်မှုကြောင့် ဆရာမနှင့်ပို၍ရင်းနှီးနေခြင်းဖြစ်သည်။
နှစ်ဝက်ခန့်ရောက်မှဆရာမဒီကျောင်းပြောင်းသွား၍ သိပ်တော့မတွေ့ဖြစ်တော့။အခုတွေ့မယ့်တွေ့တော့လည်း ဆရာမကဦးနှင့်တစ်ကျောင်းတည်းပင်ဖြစ်နေလေသည်။