1

155 12 32
                                    

Dear Diary,
     Some people might be thinking that I am gay. They can't imagine a boy having a diary, but in this notebook, I can write down all my thoughts while being alone in this room and being checked from time to time.

     Ang hirap palang mag-isa, 'no, hindi ako sanay. Nasanay kasi akong kasama ang pamilya ko. Pero ngayon . . . mag-isa ako sa kwartong ito. Nakatulala, naghihintay kung kailan ako makalabas.

     I am a COVID 19 patient positive, hindi ko alam bakit ako pa ang natamaan ng sakit na ito. Bakit hindi nalang 'yong mga taong sobrang masasama? Bakit ako pa? Ako na kailangan ng mga magulang ko, ako na tinataguyod ang mga kapatid ko. Ang sakit sakit kasi, naaawa ako kay mama.

Nasasaktan,
JD

My Thoughts After I Recovered:
Maybe that's why those things happened to me because it was HIS will. All the struggles I've been facing, I know He's with me, and He will never leave me. Now that I am okay, I can say that He really never left my side in my breakdown moments in life.

There are times that we ask God the question about the unanswerable circumstances in our lives, but as time passes, we realize that it happened because it was also for us—to be molded and to be stronger than what we were in those past years of our lives. 
 
 ***

Vera Point of View

What? That man who handed me an umbrella was a COVID-19 patient? Kung alam ko lang, sana hindi ko kinuha ang payong at ang notebook na ito. Pero kailangan dahil una, wala akong payong at pangalawa kung iiwan ko 'yong notebook baka hindi na niya balikan at iba pa ang makakuha at i blackmail siya. There's many possibilities if I didn't get this notebook of him.

Though, I know that he's okay already. As a resident doctor, alam ko sa aking sarili na kailanman ay hindi makakalabas at makakagala ang isang pasyente na nag positive sa COVID kung hindi pa sila maayos.

But I learned something while reading on his diary. So I want to continue I don't want to stop.

"Hoy Vera Aleia Lopez kanina ka pa namin tinatawag para kumain ng hapunan." Agad kong sinarado ang notebook, nakakagulat naman kasi itong si Honey walang pasabi na pumasok.

"Bakit ba hindi ka kumatok?" Inis na tanong ko.

"Aber, bukas ang pinto pag pasok ko. Anong kakatukin ko, Vera Aleia, hangin?" Nagtataray na tanong niya. She's really a short tempered woman.

Ewan ko ba bakit ko ito naging pinsan o gan'to ba talaga pag-iniiwan? May advantage talaga ang pagiging NBSB ko. Inis akong bumaba sa kama ko at naunang lumabas sa kanya.

Nakita ko ang dalawa ko pang mga pinsan na kumakain na.

"Akala namin wala ka ng balak lumabas, Vera," said Aris and then she continue eating.

"She's reading something on that white notebook," saad naman ni Honey.

"Care to share?" Aris asked.

"Later," I replied.

Kumuha na ako ng pagkain at nilagay sa pinggan ko. Then I start eating naunang natapos ang mga pinsan ko kaya ako ang nautusang maghugas ng mga pinagkainan namin ng wala sa oras.

Will You Survive? (Inspired Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon