「 fatalité 」taekook

⌯ İki İnsan Tek Beden

⊰ BÖLÜM 12 ⊱

İki insan tek beden

────────────────────

Not: bu bölümde +18 sahneler vardır. Yaşınız küçükse veya bu kısımları okumak istemiyorsanız "♦" işaretini gördüğünüz yerden itibaren okumayı bırakın.

━━━━━━━━━━━━

Tanrı’ya, küçük lütufları için şükretmeliydi.

-Sadist, Stephen King

    

    

Jungkook

Taehyung, dış kapıyı ardımdan örterken evin içinde ilerlemeye başladım. Burası küçük şirin bir daireydi. Holden geçerken sağda kalan mutfağa aynı zamanda yatak odasından da bir geçiş vardı. İçerisi küçük olmasına rağmen büyük bir merakla etrafı inceliyor, ona dair gördüğüm tüm ayrıntıları zihnime kazıyordum. Bir süre sonra Taehyung'un bedenini arkamda hissedince etrafa gereğinden uzun baktığımı düşünerek ona döndüm. Taehyung, güler yüzüyle beni izliyordu.

"Burası çok hoş." dedim, yatağın yan tarafına otururken. Hemen ardımdan Taehyung da oturdu. Bedenini bana döndürerek "Evet, öyledir." dedi.

Ne yapacağımı bilemeyerek, ve biraz da Taehyung'un derin bakışlarından utanarak, etrafı bir süre daha inceledim. Her şey hoş ve güzeldi fakat dikkatimi çeken birkaç ayrıntı vardı, sormaya çekindiğim. Taehyung, bana kitapları çok sevdiğini söylemişti fakat etrafta masasındakiler hariç herhangi bir kitap göremiyordum. Bir kitaplığı bile yoktu. Bu durumu tuhaf karşılamıştım.

Masasında duran kitapların ismini oturduğum yerden okuyamıyordum fakat bir tür ansiklopedi olduğunu düşündüm. Tam kitapları incelemek için ayağa kalkmaya yeltenmiştim ki Taehyung boğazını temizleyerek dikkatimi ona çekti.

"Şarap içer misin?"

Önce anlamayarak gözlerimi kırpıştırdım. Daha donra başımı hızla sallayarak onayladım. "Olur."

Sözümün ardından yerinden kalkarak mutfağa doğru ilerledi. Oturduğum yerden içerisi rahatça görüldüğü için onu izliyordum, sakince. Dolapların birinden bir şarap aldı ve tıpasını açtı önce. Daha sonra iki bardak daha alarak geri geldi. Bardakları tek eliyle tutarken hızlı ve usta bir şekilde doldurdu şarabı. Şişeyi kapıya yakın bir yerde duran sehpanın üzerine koyarak yanıma gelmiş ardından birini bana uzatırken eski yerine oturmuştu.

"Bir yudum al, bakalım beğenecek misin."

Dediği gibi bir yudum alarak içmeden önce biraz dolaştırdım ağzımın içinde. Yumuşak dokusu dilimden süzülüp boğazımdan geçerken geriye hoş bir tat bıraktı. Beğendiğimi belirtircesine mırıldandırken dudaklarımı yaladım. Ona döndüğümde gülümsüyordu. Bardağını yukarı kaldırarak "Şerefe!" dedi. Onu kopyalayarak bardağımı kaldırdım. Çıkan ince sesin ardından tekrar dudaklarımla buluşturdum bardağı. "Şerefe!"

Bir süre o ortamda sohbet ettik. Bardağımı tam iki kere yeniledikten sonra zihnimin yavaştan bulanmaya başladığını hissettim. Elbette geceyi sarhoş geçirme gibi bir niyetim yoktu. Tam aksine tamamiyle uyanık olmak istiyordum.