The SSG President is my Ex-Boyfriend

Chapter 2: Regret

Chapter 2

Her POV

Papasok ako ngayon sa school ko, I mean, bagong school na pag aaralan ko.

"Hello, students, kayo siguro yung mga scholars ng school?" Tanong ng isang magandang babae na nakauniform din katulad namin

"Amh oo kami nga yun, kami yung mga galing sa public school na binigyan ninyo ng scholarship" sabi ko.

"So please come with me" sabi niya habang nakangiti kaya sumunod naman kami sakanya.

Wow, ang laki talaga ng school na ito, at pangmayaman pa, napaka class.

"We're here" sabi niya sabay tingin saamin kaya napatingin naman kami sa likod niya na puno ng mga boxes.

"Amh, anong ginagawa natin dito sa bodega ninyo?" Tanong ng isa saamin na ikinawala ng ngiti ng babae.

"All of you are our scholar students. Do you think that we would just treat all of you like one of us? Hell no way, I know that the dean let you in, in this private school, but I don't care" sabi niya sabay irap.

"So ano nga ang ginagawa natin dito? Bakit dito mo kami idinala instead na dalhin mo kami sa dean para kunin ang schedules namin?" Tanong ko.

"Oo na nga, hindi makapaghintay? Excited lang? Pshhh, bago kayo pumunta doon, linisin niyo muna itong bodega na room na ito kung gusto ninyong makapasok pa dito" sabi niya.

"Hindi namin iyan gagawin, we're also a student like you. Nagtake na kami ng exam at nakapasaka kami. Kaya nga kami nagkascholarship sa school ninyo diba? Sapat naman siguro yun para ituri niyo kaming isa sainyo kahit na hindi kami katulad ninyong high class o mayayaman. Hindi kami janitor ninyo para utusan ninyong maglinis dito" sabi ng isa kong kasama.

"Wag nga kayong maarte, pasalamat nga kayo at nakapag aral pa kayo dito sa school namin. Hindi niyo ba alam na ang school na ito ay para lang sa mga mayayaman at sikat? Walang lugar dito sa mga poor at nobody na katulad ninyo" sabi niya.

"Lumabas din ang tunay mong anyo, ganyan ba kayo dito ha? Sa labas lang maganda, pero sa loob ang pangit?" Tanong ko pero laking gulat ko ng sampalin niya ako.

"Don't you ever talk to me like that. I am the SSG treasurer of this school. That's why you should respect me kung ayaw mong ipaalam ko ito lahat sa SSG members, pati na din sa SSG President" panghahamon niya.

"Edi isumbong mo, siguro naman ay hindi ito alam ng SSG President niyo na ganito ang ginagawa mo sa mga scholar students like us, kaya sige, isumbong mo kami" panghahamon ko.

"Hahahaha, at ano satingin mo? Kakampi si Pres sa mga katulad ninyo? Well that won't happen kasi wala kayo sa priority niya, maglinis na nga kayo jan, ang dami niyong arte. Babalikan ko kayo, at kapag wala kayo dito at hindi niyo nilinis ang bodegang ito, humanda nalang kayong lumabas sa school kung ayaw ninyong isa isa ko kayong kakaladkarin" sabi niya sabay alis na.

"Sana pala, hindi nalang ako nagtake ng exam dito, ang sasama pala naman ng ugali ng mga students dito, sa una lang maganda, pero lumalabas din ang tunay na anyo habang tumatagal" sabi ng isa kong kasama.

"Maglinis nalang nga tayo, bago pa bumalik si bruha" sabi ng isa.

"Ang sabihin mo, ayaw mo lang talagang mapatalsik dito kasi gusto mo pang manatili dito pshhh" sabi pa ng isa.

"Hindi ako magsisising pumasok ako dito, sawakas, natupad na din ang pangarap ko, dito ako magtatapos ng pag aaral, ng saganun ay sumikat ako pagkatapos ko sa pag aaral ko" sabi ng isa pa.

Actually, sampu kaming lahat na andito, kasi sampu kaming lahat ang nakapasa sa scholarship.

Hindi ako andito kasi pangarap kong makapasok dito. Andito ako kasi ako yung navolunteer ng school namin na mag aral daw ako dito, ng saganun ay kapag naging sikat na ako ay hindi ko daw sila makakalimutan.

Sort of panggagamit pero mababait yung taga school ko, kaya nga tinawag na Santo Thomas Mabait.

Nagsimula nalang kaming maglinis dahil ayaw din naman naming mapatalsik.

Zam's POV

"These are the documents for the upcoming drama" sabi saakin ng vice president ko na si Tim sabay lapag sa desk ko ang mga papel na hawak niya.

"Get out" malamig na sabi ko habang nagpipirma ng papelis.

"Pshhh, kahit keylan talaga ang lamig lamig mo" sabi niya kaya sinamaan ko naman siya ng tingin kaya agad naman siyang umalis.

"Pres" malanding tawag saakin ng treasurer ko kaya walang gana ko naman siyang tinignan.

"What?" Walang ganang tanong ko.

"Amh may sasabihin lang sana ako" malanding sabi niya sabay upo sa lap ko kaya agad ko naman siyang itinulak kaya nahulog siya sa sahig.

"Don't come near me" malamig na sabi ko.

"Pres naman eih, bakit ba ang cold cold mo sakin?" Tanong niya.

"Do you really want to know?" Tanong ko.

"Of course" sabi niya.

"Because I hate you, I hate seing your bitchy face. Get the fucking out of here if you don't want me to fucking kick you out" inis na sigaw ko sakanya na ikinagulat niya.

"Treasurer Kate, let me help you get out" sabi ng secretary ko na si Ashley

"Andito na naman ang pabidang secretary. Wag ka ngang magbait baitan jan, alam ko namang peke ka din" sabi ni Kate kay Ashley.

"Get the hell out of here" inis na sabi ko kaya agad naman silang nagsilabasan.

Agad akong napatingin sa phone ko sabay tingin ulit doon sa messages namin dati ni Sam.

Hanggang ngayon hindi niya padin ako siniseen, I think bumili na nga siya ng bagong Sim, pati tawag ko kasi ay decline.

Napatingin naman ako doon sa garapon kung saan nasa loob doon ang huling bigay ni Sam saakin na masè, ang maseng itinapon ko nung araw na nakipaghiwalay ako sakanya.

I fucking hate myself for breaking up the girl who I love the most. I hurt her, I left her, and be with other girl, na akala ko ay yun na ang taong makakasama ko habang buhay which is wrong.

Binalikan ko yung masè sa garden at itinago ko, yun nalang yung tanging alaala ko sakanya.

I fucking miss my girl. Miss kona yung lagi niya akong tinatawag na bhabie ko. I badly want her back but how? I couldn't even reach her.