Blood and Revenge 2: Sırlar ortaya çıkıyor

49. Bölüm ~ "Bize bulaşmayacaktın"

İyi okumalar!

***

(Stiles'dan)

Lia'nın başına gelenleri duyduğumdan beri Alice'e olan nefretim daha çok kabarmıştı. Bizden ne istiyordu ki sanki? Biz ona ne yapmıştık?

Düşüncelerimden sıyrılıp kalemimle deftere bir şeyler karalamaya başladım. Farkında olmadan Heaven'in ismini yazıyordum deftere, onu daha şimdiden çok özlemiştim. Onsuz okul gerçekten de çekilmiyordu.

"Hey, bir şeyler öğrenmek için birine ihtiyacımız var."

Scott'ın sesiyle arkaya döndüm. Isaac'le konuşuyorlardı. Ve Lia sakince onu dinliyordu. Zaten son günler çok durgundu.

"Belki... –durdu- Belki Ethan'la konuşabilirsiniz. O iyi birine benziyor."

Scott Lia'nın söylediği şeyle gülümseyerek Lia'nın yanağına bir öpücük kondurup "Tanrım, sen çok zekisin!" diye bağırdı. Öğretmenin geç gelişi hepimiz için iyi olmuştu aslında.

"Ama bir sorunumuz var. İkizi Aiden ondan ayrılmıyor." Diye Isaac yakınınca aklıma gelen fikirle Scott'a döndüm. Scott düşüncelerimi anlamış olacak ki, aynı anda Lydia'ya bakmıştık.

"Evet, ne istiyorsunuz?"

Lydia kafasını kaldırarak sıkkınlıkla dördümüze de bakınca Lia gülümseyerek "Sadece küçük bir iyilik..." diye fısıldadı. Bu küçük iyiliği hepimiz biliyorduk. Aiden'ı oyalayacaktı.

"Peki, bunu yapmak zorunda mıyım?"

"Lydia, daha ne yapacağını bile dinlemedin!" diye sızlanınca yüzüme sinirle bakıp "Sizin planlarınızı biliyorum ben, hepsi bir birinden aptalca oluyor." diye mırıldandı.

"Hadi ama, sadece Aiden'ı oyalayacaksın..."

Scott'ın söylediği şeyi duyunca Lydia ilk önce gözlerini büyüttü. Sonraysa elindeki kalemi masaya bırakarak ayağa kalktı ve "Son kez sizin için bir şey yapıyorum. Sonraysa beni rahat bırakın." diyerek çantasını da alarak odadan yavaşça çıktı.

İlk önce hiçbirimiz ne olduğunu anlayamamıştık. Ama Lia'nın sevinç nidalarını duyunca hepimiz gülüşmeye başladık. Evet, bir işi sonunda uğraşmadan başarmanın mutluluğunu yaşıyorduk.

Umarım bu mutluluk bir kaç saniye sürmezdi...

***

"Beni buraya niye çağırdınız?"

Karşımızda duran kurtadama sinirle bakıyordum. Evet, onu hala sevemiyordum bize iyi davranmaya çalışsa bile. Sonuçta, o da bir alfa sürüsünün kurduydu, ve onların hiçbirine güvenemezdik.

Lia ve Isaac yanımızda olamamıştı, çünkü Koç onları zorla derse götürmüştü. Bir kaç ders olamadıkları için bu onlara bir nevi ceza gibiydi.

"Senden sadece bizim sorularımıza cevap vermeni istiyoruz."

Scott'ın söylediği şeye karşın sadece gülmekle yetinmişti. Tanrım, ondan nefret ediyordum.

"Ne soracaksınız?"

"Derek nerede?" Kendimi durduramamıştım. Derek'in artık gelmesi gerekiyordu. Heaven için onun geri dönmesi gerekiyordu.

"Hayır, sorumuz bu değildi. –Scott bana azarlarcasına baktı- Alfanız Darach'ı biliyor mu?"

"Evet, biliyor. Başka sorunuz var mıydı?"

"Derek nerede?!" diye bu kez bağırdığımda Ethan sinirle bana baktı. Üzerine doğru bir kaç adım atmıştım, ama Scott elini önüme siper ederek benim gitmeme izin vermemişti.