Rin, mutlulukla Obito'nun evinin önüne geldiğinde durdu. Kapıyı tıklattı. Ama cevap gelmemişti. Tekrarladı. Ama ikincisinde de cevap yoktu. İç çekti ve seslendi.
"Obito!"
Sabahın erken bir saati olduğu için uyanmamış olabilirdi. Son kez şansını denemek için kapıyı çaldı. Ve tahmin ettiği gibi açılmamıştı. Arkasını dönecekken aniden kapının açılması ile irkildi.
"Rin-chan! Üzgünüm, yeni... Yeni uyanmıştım ve unutmuşum, gerçekten üzgünüm-!"
"Obito, önemli değil."
Rin her zaman ki gibi gülümserken Obito şaşırmış bir ifade ile bakıyordu. Onun bu pozitifliği ve sıcakkanlılığı kalp ısıtan türdendi. Gülümsemesine karşılık verdi.
"Eh, hazırsan beklememizin bir lüzumu yok!"
"Tabii, gidelim."
Obito'nun sözleri üzerine Rin, çocuğun elini tutarak eşsiz bahçenin yolunda koşmaya başlamıştı. Tabii, Uchiha Obito'nun kalbi yerinden çıkacakmışcasına atıyordu.
YOU ARE READING
Violet • ObiRin
Short Story-Tamamlandı.- "O en çok menekşeleri seviyor." Uchiha Obito X Nohara Rin Wattpad'deki ilk Türkçe ObiRin kurgusu.
