Beni başlangıçtan beri yorumları ve oyları ile destekleyen herkese teşekkür ederim, sizi unutmayacağım. 🖤💐
Bu sefer bölüm diğerlerinden daha uzun oldu. Fazla beklettiğim için, beklediğinize değsin istedim. Keyifli okumalar, umarım severek okursunuz.<3
Bana ulaşmak isterseniz;
instagram: hiswanderlust
instagram: kilifiolmayanhayatlarKurgu playlistine ulaşmak için;
spotify: kılıfı olmayan hayatlar
spotify kullanıcı adım: hafsa♪ Sasha Alex Sloan ~ Here ♪
♪ Hand me down ~ Citizen Soldier ♪
♪ Ghost ~ Essenger ♪11.BÖLÜM: "Kaybedişler ve Vazgeçişler"
En çok kaybedişler, bir de vazgeçişler, insana benliğini unutturdu.
Ben de unutmuştum.
Kendi bedenimde bu yüzden konuktum. Tanımadığım biri vardı artık aynada. Yabancı.
Karşısına geçip yüzüne baktığımda bana dediği tek bir şey vardı. Plak gibi düzenli olarak her gün kafamda çalıyordu, bir kez o sesini duyduğumda.
"Senin yüzünden."
•
Kendi benliğimden yoruluyordum. Düşünceler silsilesini üstümden asla kaldırmıyordum çünkü. Her gün önceki günden biraz daha fazla düşünüyordum sanki. Kafamdaki hastalığın belirtileri gün geçtikçe sıklaşıyor, hayatımın her köşesinde beni etkilemeye çalışıyordu.
Hastalık. Sesli söyleyince dilimin ucunda huylandırıcı bir his bırakıyordu eskiden beridir.
Babannem hastalığı yüzünden dünyaya gözlerini yumduğunda o küçük yaşımda, dedemin yüzünde kalan ve hep olacak olan acıyı görmüştüm.
"Hayatında en yakınını kaybetmek, topal kalmak gibidir Lina. Koşman gereken zamanlar olduğunda koşamazsın. Acı pençelerini öyle geçirir işte sana. Yani herkesin dediği gibi bir alışırsın, silikleşir lafları gibi olmaz. Topal kalırsın ama yaşamını bundan sonra böyle süreceğini bildiğin için koşmayı bir daha denemezsin."
Trafik kazasından önce....Hayır çok daha öncesinde, annem ve babam benimleyken. Dedemin ne demek istediğini tam olarak bilmiyordum. Aslında onun gözlerine bakarak duyduğum bu sözlerden sonra aklımdan anında, asla dedem gibi olmak istemiyorum, düşüncesi geçmişti. Bilmek istememiştim.
Hayat ise benim için planlarını tersi yönünde göstermişti. Bir kişi yetmemişti, iki kişiyi bir anda alıp gitmişti benden. Engel olamamıştım.
Olanlar beni çok değiştirmişti, biliyordum. Herkesi değiştirirdi, kimse olduğu yerden kaldığı gibi devam edemezdi.
Eski ben için zaman durmuştu. Yolun başında dikiliyordu öylece. Onun yerine ise tersine yürümeye karar veren ben vardım.
YOU ARE READING
KILIFI OLMAYAN HAYATLAR
ChickLit❝𝖹𝖺𝗆𝖺𝗇 𝖻𝖺𝗓𝖾𝗇 𝗄𝖺𝗍𝗂𝗅𝖽𝗂𝗋, 𝗒𝖺𝗌̧𝖺𝗇𝗆ı𝗌̧𝗅ı𝗄𝗅𝖺𝗋ı𝗇ı 𝗈̈𝗅𝖽𝗎̈𝗋𝗎̈𝗋.❞ ********** "Neden?" Biraz da olsa sakinleşen yüz ifadem bu sefer merakla yüzüne bakıyordu. Tüm bunları neden yapıyordu? Dolgun dudakları kıvrıldığında nefe...