11.BÖLÜM: "Kaybedişler ve Vazgeçişler"

585 58 57
                                    

Beni başlangıçtan beri yorumları ve oyları ile destekleyen herkese teşekkür ederim, sizi unutmayacağım. 🖤💐

Bu sefer bölüm diğerlerinden daha uzun oldu. Fazla beklettiğim için, beklediğinize değsin istedim. Keyifli okumalar, umarım severek okursunuz.<3

Bana ulaşmak isterseniz;
instagram: hiswanderlust
instagram: kilifiolmayanhayatlar

Kurgu playlistine ulaşmak için;
spotify: kılıfı olmayan hayatlar
spotify kullanıcı adım: hafsa

Kurgu playlistine ulaşmak için;spotify: kılıfı olmayan hayatlar spotify kullanıcı adım: hafsa

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

♪ Sasha Alex Sloan ~ Here ♪
♪ Hand me down ~ Citizen Soldier ♪
♪ Ghost ~ Essenger ♪

11.BÖLÜM: "Kaybedişler ve Vazgeçişler"

En çok kaybedişler, bir de vazgeçişler, insana benliğini unutturdu.

Ben de unutmuştum.

Kendi bedenimde bu yüzden konuktum. Tanımadığım biri vardı artık aynada. Yabancı.

Karşısına geçip yüzüne baktığımda bana dediği tek bir şey vardı. Plak gibi düzenli olarak her gün kafamda çalıyordu, bir kez o sesini duyduğumda.

"Senin yüzünden."

Kendi benliğimden yoruluyordum. Düşünceler silsilesini üstümden asla kaldırmıyordum çünkü. Her gün önceki günden biraz daha fazla düşünüyordum sanki. Kafamdaki hastalığın belirtileri gün geçtikçe sıklaşıyor, hayatımın her köşesinde beni etkilemeye çalışıyordu.

Hastalık. Sesli söyleyince dilimin ucunda huylandırıcı bir his bırakıyordu eskiden beridir.

Babannem hastalığı yüzünden dünyaya gözlerini yumduğunda o küçük yaşımda, dedemin yüzünde kalan ve hep olacak olan acıyı görmüştüm.

"Hayatında en yakınını kaybetmek, topal kalmak gibidir Lina. Koşman gereken zamanlar olduğunda koşamazsın. Acı pençelerini öyle geçirir işte sana. Yani herkesin dediği gibi bir alışırsın, silikleşir lafları gibi olmaz. Topal kalırsın ama yaşamını bundan sonra böyle süreceğini bildiğin için koşmayı bir daha denemezsin."

Trafik kazasından önce....Hayır çok daha öncesinde, annem ve babam benimleyken. Dedemin ne demek istediğini tam olarak bilmiyordum. Aslında onun gözlerine bakarak duyduğum bu sözlerden sonra aklımdan anında, asla dedem gibi olmak istemiyorum, düşüncesi geçmişti. Bilmek istememiştim.

Hayat ise benim için planlarını tersi yönünde göstermişti. Bir kişi yetmemişti, iki kişiyi bir anda alıp gitmişti benden. Engel olamamıştım.

Olanlar beni çok değiştirmişti, biliyordum. Herkesi değiştirirdi, kimse olduğu yerden kaldığı gibi devam edemezdi.

Eski ben için zaman durmuştu. Yolun başında dikiliyordu öylece. Onun yerine ise tersine yürümeye karar veren ben vardım.

KILIFI OLMAYAN HAYATLARWhere stories live. Discover now