❝𝖹𝖺𝗆𝖺𝗇 𝖻𝖺𝗓𝖾𝗇 𝗄𝖺𝗍𝗂𝗅𝖽𝗂𝗋, 𝗒𝖺𝗌̧𝖺𝗇𝗆ı𝗌̧𝗅ı𝗄𝗅𝖺𝗋ı𝗇ı 𝗈̈𝗅𝖽𝗎̈𝗋𝗎̈𝗋.❞ ********** "Neden?" Biraz da olsa sakinleşen yüz ifadem bu sefer merakla yüzüne bakıyordu. Tüm bunları neden yapıyordu? Dolgun dudakları kıvrıldığında nefesi yüzüme çarpacak kadar yakındaydı. Az önce ne için panik halinde olduğumu kısa bir süreliğine unuttum. Yine onun alanının içinde kalakalmıştım. "Belli değil mi?" Ne belliydi? Anlamsızca yüzüne baktım. Kaşlarım çatılmıştı. Çok yakınımdaydı. Derince yüzüme bakıyordu. Karnım kasıldı. Neler olduğuna anlam veremiyordum beynim durmuştu. Birden kafasını yaklaştırıp dudaklarıma yakın bir yerde durdu. Hafif yana yatırdığı dudaklarını, aralayıp hafifçe konuştu. Ben ise nefes aldığımdan bile emin değildim. Konu buraya nasıl gelmişti? Kısık bakan bakışları yüzümde gezindiği sırada söylediği şeye hala bir cevap bulamamıştım. Ya da sadece donakalmıştım bilmiyordum. "Gerçekten anlamamışsın." Neyi? ********* O geceyi hatırlıyor musun? Gece süsü meleğini gördüğüm geceyi. Ben hatırlıyorum, onu ilk gördüğüm anı. O çok görmüş beni, yüzümü ezbere biliyor. Hatıralarımda var olmayan adam beni tanıyor. Hakkımda çok şey biliyor, herkesten çok. Yalnızken çok yorgun düşmüş, Yüzündeki ifadenin sebebi buymuş. ***********
18 parts