(Zawgyi)
ေဆာင္းေလေအးေအးက တျဖဴးျဖဴးနဲ႔တိုက္ခတ္ေနတယ္...။ တဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့ ႏွင္းမႈန္ေလးမ်ားကို လက္ဖဝါးနဲ႔ခံယူရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနရွာတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကေလးငယ္....။
ရာသီဥတုအေျခအေနေၾကာင့္ ဘယ္မွမထြက္ရေလသမွ် ဒီေန႔ေတာ့သူ႕ကို ဂန္ဝန္ဒိုႏွင္းေလွ်ာစီးစခန္းသို႔ လိုက္ပို႔ေပးျဖစ္တယ္...။ သူကေတာ့ ျမင္ျမင္ရာကိုအထူးအဆန္းျဖစ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမးေနတယ္...။
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
ခရစ္စမတ္ေန႔က ကြၽန္ေတာ္လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ မာဖလာေလးကို လည္ပင္းမွာလံုေအာင္ပတ္ထားသလို သားေမႊးဦးထုတ္ကိုလဲ ေဆာင္းထားတာေၾကာင့္ သူ႕မ်က္ႏွာေသးေသးေလးက ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးနီးပင္....။
"လူေတြအမ်ားႀကီးပဲေနာ္အစ္ကို"
"အင္း... ဟုတ္တယ္... ႏွင္းေလွ်ာစီးတာက ဒီရာသီမွာပဲရိွတာကိုး... ယြန္းဂီႏွင္းေလွ်ာစီးတတ္လား"
"ဟင့္အင္း... တခါမွမစီးဖူးဘူး... အစ္ကိုသင္ေပးေလ"
ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး သူ႕ကိုခဏထားခဲ့ကာ ေကာင္တာမွာစကိတ္ျပား၂စံု ငွားယူလိုက္တယ္...။ သူကေတာ့ အေဆာက္အအံုအျပင္ဘက္မွ ဆူညံစြာေဆာ့ကစားေနၾကတဲ့လူေတြကို စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ေငးေမာၾကည့္ေနတယ္...။
"ယြန္းဂီရၿပီ... လာေလ"
အမွတ္မထင္ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကို လက္ကမ္းေပးလိုက္မိတယ္...။ သူကေတာ့ ေတြေဝမေနပဲ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္လာခဲ့တယ္...။ ၾကားခံနယ္အျဖစ္ရိွေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လက္အိတ္၂ခုကို ခုခ်ိန္မွာမုန္းတီးေနမိသလိုပင္...။
တခါမွမစီးဖူးတာေၾကာင့္ သူေၾကာက္ေနပံုရတယ္...။ ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႔ပင္ ႏွင္းေတြေပၚကိုသူလက္ေထာက္လိုက္ေသးတယ္....။ ကြၽန္ေတာ္သူ႕လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလး ေမာ့ၾကည့္လာတယ္...။
