Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi (Tamamlandı)

❤2. KİTAP 1. BÖLÜM🖤

"Anneee. " hem bağırıp hem mutfağa girince annem korkuyla sıçramıştı. Yeşil gözleri öfkeyle parlarken bana baktı.

"Ne oldu Ceylin?" Benim ardımdan Mehmet abimde mutfağa girmişti. Bizim ailede bir gelenek vardı. Sabah kimsenin yüzü gülmez. Kim uyku sersemi gülerek evde gezerki zaten. Giydiği takıma bakılırsa bugün önemli toplantıları var. En azından bugün Celili görmeyeceğim. Ah siz şimdi Celil kim diye merak ediyorsunuz. Bizim mahalleden abim Ömerin en yakın arkadaşı aynı zamanda Mehmet abiminde mimarlık ofisinde çalışıyor. Normalda tıp öğrencisiydi ancak nenesinin hastalığı yüzünden okulu bırakıp çalışmaya başladı. Aynı zamanda da peşimi bırakmayan sülük olur kendisi. Hem iyi anlaşıp hemde deli gibi kavga ettiğim tek insan olur kendisi.

"Anne Celilde kahvaltıya gelecek bir tabak daha ekleyin." Gözlerimi devirip annemden önce davrandım ve Celilede tabak indirdim. Berat abime sabahları tabak indirmeyiz. Kendisi işsizlikte Master yaptığı için sabahları erken kalkmaz. Ömer abim mutfağa girince bakışlarım onu buldu. Benden sadece üç yaş büyük olmasına rağmen aramızda on yaş var gibi duruyordu. Uzun boyu geniş omuzları en önemliside sert bakan gözleri sağlıyordu bunu. Ailede sadece ikimizin gözleri yeşildi. Diğerlerinki babam gibi kahverengi.

"Günaydın. " farklı ağızlardan çıkan cevapları bile dinlemeden yanıma oturdu. "Babam yok mu?"

"Kaan amcanla dışarıdalar. Söylemediler ancak önemli işleri varmış. " annemin trip kokan sesine sırıttım. Babam ondan gizli işler çeviriyor diye sinirliydi. Mutfağa giren Berat abimle yüzümü astım. Bu evde beni sevmeyen ve tek anlaşamadığım insan olur kendileri. Neyseki diğer abilerimden çekiniyorda onların yaninda yanında pek bulaşmıyor. Tam arkamdan geçerken zil çaldı. Kimse kapıya gitmek istemeyince Berat abim arkadan kafama vurdu.

"Kalk kapıya bak. Lahana kafa. " ellerimi yumruk yapıp öfkeyle baktım. Dua et yaşın büyük yoksa ben sana söylerdim.

"Berat bir daha uyarmayacağım. Elin kolun rahat dursun. " Ömer abimin keskin sesiyle Berat abim sırıtmayı kesti. Berat abimle Ömer abim arasında iki yaş vardı. Yinede Ömer abim Berat abime asla abi demez. İkisi arasında hep bir hüsümet olduğu için belkide. El mecbur ayaklanıp dış kapıya doğru ilerledim. Bir yandan da Berat abime küfürler savuruyordum. Açtığım kapıyla birlikte gözlerim kahvelerle kesişti. Celilde tıpkı Mehmet abim gibi takım giymişti. Siyah jilet gibi takımı ve yapılmış saçları ile çok. Çok yakışıklı olmuştu. İtiraf etmek gerekirse bu mahallede üç tane yakışıklı var biri Ömer abim diğeri piç olsada Berat abim birde Celil. Az kızların canını yakmadı keratalar.

"Hoşgeldin Celil abi. " kaşları çatılsada sesini çıkarmadı. Abi demem aramızda hep sorun olmuştu. Ancak Berat abimin sırf ona abi demedim diye bana kızdığını görünce onun yanında bana kızmıştı. O günden sonra abilerimin yanında abi dememe senini çıkarmamaya başladı. Yinede zoruna gittiğinin farkındayım.

"Hoşbuldum. " ayakkabılarını çıkarıp mutfağa doğru ilerledi. Bende ördek gibi peşine takıldım. O tam karşıma Berat abimin yanına otururken bende Ömer abimin yanına oturdum.

"Mehmet abi ben adamlarla konuştum yemek yiyeceğimiz mekanı onlar ayarlayıp bize haber verecekmiş. " zaten Ömer abimin yaşıtlarında bir sorun var. Ya da sadece Celille onda bir sorun var. İkiside mafya babası gibi ağır ve her an öfke nöbeti geçirecekmiş gibi kasıntı takılıyorlardı.

"Peki hazırladığımız projeyi aldın mı ofisten. " onların konuşması sıkmaya başlayınca hem kahvaltımı edip hemde yanımdaki Ömer abime bulaşma kararı aldım.

"Abi bizim ikizler arkadaşları ile tatile gidecekmiş. " abimin bakışları anında beni buldu. Sadece bana abilik yapmıyordu aynı zamanda kuzenlerim Melek ve Güneşede yapıyordu. Tek tesellimde bu zaten.