"ေမေမ ကိုကုိနိုးလာမွာပါေနာ္"
"နိုးမွာပါကေလးရယ္
အခုေမေမတို႔အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနတာပဲ"
ေသြးေရႊရုပ္ဘက္လွည့္ကာ
"မ အဖြားကို ေသြးတို႔ေခၚသင့္ၿပီ
ဒီကို ေခၚလိုက္ၾကရေအာင္ အဖြားကိုအားလံုးရွင္းျပ
မွျဖစ္မယ္ေလ"
"အင္း မမ ေခၚလိုက္မယ္ေနာ္
ေသြးက လျပည့္အနားမွာပဲေနေနာ္
ထမင္းေလးေတာ့ပံုမွန္စားေနာ္
မမ အဖြားကိုေခၚလာခဲ့မယ္"
အဖြားေရာက္လာေတာ့ အဖြားကိုအားလံုးရွင္းျပ
ခဲ့ၾကသည္ အဖြားသာအားလံုးကိုနားလည္သြားေပမဲ့
လျပည့္ကေတာ့ နိုးထမလာေသးေပ။
"ေျမးေလးရယ္ ေျမးရဲ႕အမႊာေလးတဲ့
ဖြားေတာင္မသိခဲ့ရဘူး ျမန္ျမန္ထၾကည့္ပါေတာ့လား"
"ကိုကိုမၾကာခင္ ထလာမွာပါ ဖြားရယ္"
"ဖြားေျမးေသြးေလးကိုလဲ ဖြားသနားတယ္
ေတာ္ေသးတာေပါ့ သမီးမာလာေလးက
ျပဳစုေစာင္ေရွာက္ခဲ့လို႔ "
ဖြားက ေမေမ့လက္ကေလးကိုင္ရင္း
"ဖြားေျမးေလးအတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္"
"ရပါတယ္ ဖြားရယ္ "
×××
"ေမဦး"
"ဘာလို႔လဲ ကိုေသြး
ကိုေသြး ပင္ပန္းရင္နားဦးေလ
ေမဦးေစာင့္ေနပါ့မယ္"
"အကို ....
အကို ခရီးသြားလိုက္ဦးမယ္"
"ဘယ္ကိုလဲ ဘာလို႔သြားမွာလဲ
ကို႔ေၾကာင့္လား အခုကို႔ကိုပဲေစာင့္ၾကရေအာင္ေလ
ကိုျပန္လာမွာပါ ကိုက ေမဦးနဲ႔ကိုေသြးဆီေရာက္
ေအာင္ျပန္လာမွာ ေမဦးသိေနတယ္"
"ကိုသိရမွျဖစ္မယ္ သူဘာလို႔လုပ္တာလဲ
ဘာလို႔ ကိုတို႔ကိုပစ္မွတ္ထားေနတာလဲ
ဘာအၿငိဳးေၾကာင့္လဲ"
×××
ေသြးအဝတ္အစား ထည့္ေနရင္း
"ေမာင္ ခရီးသြားမလို႔လား"
"ဟုတ္တယ္ ေမာင္ရွင္းစရာရွိတာသြားရွင္းရမယ္"
"ေမာင္ ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ မသြားရဘူး
ေမာင္တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ေမာင္ အဲ့အမ်ိဳးသမီးဘယ္သူလဲဆိုတာကို သိရၿပီ"
ေရႊရုပ္ ေျခလွမ္းတို႔ရပ္တန္႔သြားၿပီး ေက်ာက္ရုပ္လို
ရပ္ေနမိသည္
