Her Şey Çocukluğumda Başladı

500 149 180
                                    

Soğuk bir kış günü akşamıydı.Babama bana yeni mont almasını söyledim ,babam kabul etmedi."Seninki zaten var oğlum ,neden boş yere alalım?" . Ve elindeki gazeteyi okumaya devam etti.Cevap vermeden odama çıktım.Gerçekten babamla tartışmak istemiyorum ,bu beni çok yoruyor .Çünkü o kendisini hep haklı çıkarmayı başarıyor her zamanki gibi.

O zamanlar 14 yaşında 8.sınıf öğrencisiydim ,içime kapanıktım,derslerimde pek başarılı sayılmazdım ve çevremdekiler tarafından ezilen biriydim.Neden bana böyle davranıyorlar hiç anlamıyorum.En çok da kafamla dalga geçiyorlardı tabi bu benim en hoşlanmadığım şeydi.Tek isteğim bir an önce lise öğrencisi olmaktı.Eğer liseye gidersem ailemden ve bu iğrenç çevremden kurtulmuş olacaktım.Ailem beni sevmiyordu neden bilmiyorum.Ne bir hata yaptım,ne onları küçük düşürecek bir şey ne de onlara karşı çıktım.

Ailem müslümandı bir erkek kardeşim bir de ablam var. Erkek kardeşimle aram gel gitli ,ablamla ne bir iletişimim olur ne de ona karşı bir sevgim.Düşüncelere dalmışken birden kapı sesiyle irkildim.

Kardeşim Eren gelmişti.O da ne! Babam Eren'e yeni mont almıştı.Öfkem ve üzüntüm arttı.Bir şey sormadım Eren'e,sormak da istemiyorum.Her zamanki haksızlıkları işte ne diyebilirim ki!Biraz sonra ablam içeriye girdi ve yemeğin  hazır olduğunu söyledi .
Kapıyı kapatıp aşağı indi.Ben yemeğe inmedim o akşam ,zaten kimsenin umrunda da değildi.Bir süre sonra annem geldi ."Yemeğe neden gelmiyorsun?Hadi gel " dedi .Ama ben kabul etmedim ,  "İştahım yok" deyip kitaplığımdan bir kitap alıp okumaya başladım (Aslında babamın yüzünü görmek istemediğim içindi).Annem odadan ayrıldı.

-Offfff!Unutmuşum matematik ödevimi ,en iyisi yapayım hemen. Öğretmenden tekrardan azar işitmek istemiyorum .Zaten son günlerde ödevlerimi çok aksattım,okulumu da aynı şekilde.Çoğunlukla kaçardım,çıkar dışarda okul bitimine kadar gezer sonra gelirdim.Genelde her okuldan kaçışımı kuzenimle beraber yapardım.Hatta neredeyse her şeyi kuzenimle yaptım da diyebilirim ve tabi bu nedenle derslerim gittikçe kötü oldu.Kafam hep başka yerlerde .
Kendi çapımda bir şeyler yapıyordum .Mucit de denebilir.

Hatta yaklaşık 1 hafta önce elektrikle alakalı bir şey yaptım.Denemek için aşağıya indim.Her şeyi böyle düzenledim falan .Sonra tabi yaptığım şeyi test etmeye geldi sıra.Çalıştırdım.Test ederken bana elektrik çarptı.Neye uğradığımı şaşırdım.
Annem de tabi ordaydı. Bana bir bakış attı.Ben bu bakışları çok iyi biliyordum ,kaçmam gerekiyordu.Tam arkama dönecektim ki, annem elinde hortumla peşime düşmeye başladı. Annem hem beni kovalayıp hem de bi güzel dövdü beni.
Hızlı adımlarla odama çıktım.Kapıyı da kapatıp,kilitledim.Annem odamın kapısının önünde demediğini bırakmadı.Sonra da aşağıya indi.Öyleydi işte. Ama baya güldüm o gün. Annem gittikten sonra ,yeni yeni ne yaşadığımın farkına vardım ve kahkahalara boğuldum.Bir şeyler yapmak hoşuma gidiyordu.

(1 saat sonra, ödev bitince)
Uykum geldi zaten ödevim de bitti .Yarın da okula gidicem .(Mutfağa gidip bir şeyler atıştırıp uyudum ,hep yaparım...)

Sabah kapı sesiyle irkildim.Annem gelmişti.Bu sabah bir ayrı bakıyordu annem ,çok mutluydu ve ayrıca çok şık giyinmişti. Ne oldu acaba?  Annem"Çocuklar uyanın okula gideceksiniz,kahvaltıya hadii "diye seslendi sevinçle. "Tamam anne geliyoruz "dedikten sonra hemen kardeşimi uyandırdım, hazırlanıp kahvaltıya indik.Annem kahvaltıda bize "Bugün evlilik yıldönümümüz eve geç geleceğiz ablanızı üzmeyin,uslu olun " dedi ve kahvaltısını yapmaya devam etti.İçimden anneme hediye alma fikri geldi.Okul çıkışı almaya karar verdim.

Ama kahvaltı yaparken hala çok sinirliydim babama. Çünkü babam kardeşime montu olmasına rağmen ona mont almıştı. Benim montum çok eskimişti ve bana biraz darlaşmıştı ama almadı .Babam bana dönüp kaşlarını çatarak  "Abdullah neden sinirlisin?" .Cevap vermek istemiyordum .Kahvaltıdan kalktım ,çantamı alıp çıktım.Babam arkamdan seslendi,dönüp bakmadım bile.Umrumda da değil zaten.Okula erken gittim bugün.Ama okulda öğrenciler vardı onlar da erkenci galiba.
-Sınıfıma girmeden birkaç öğrenci etrafimı sardı .Anlamadım.
-Ben:Ne var?
-Öğrenciler:Canımız senle biraz oynamak istedi , oynayalım mı ezik?(Kahkaha atmaya başladılar.)
Ben:Benimle uğraşmayın,kötü olur!(Sadece blöf yapıyordum .Zaten işe de yaramadı)

O Güzel Kız( ARA VERİLDİ~)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora