Chapter 10:

11 4 0
                                    















LOUIES POV.












Graduation, Valedictorian ako pero bakit Hindi ako masaya? Bakit ang Bigat bigat ng Pakiramdam ko.














Dapat diba Masaya ako? Kasi graduate na May award pa pero Bakit parang Normal na Student lang ako.











Graduate na ako it means Ilang buwan nalang ang natitira para sa amin ni Ken. Ilang Buwan ko nalang siya Makakasama.








Ayoko siyang iwanan pero eto yung Tama at dapat kong gawin. Maisip ko lang na Madudurog siya kapag Naiwan siya ng walang Kaalam alam nadudurog na den ako.













Mamaya After ng Graduation kakausapin ko si Jonette, sasabihin ko yung Kalagayan ko at.... Ipapaubaya ko na Sa kanya si Kenjie, kahit Sobrang Sakit para sa akin gagawin ko to para lang Maging Masaya siya.









Mas Deserve niya si Jonette, kasi alam kong hindi siya sasaktan Ni Jonette. Kaya kahit mahirap ibibigay ko na siya Kay Jonette Wag lang siya Mahirapan at Masaktan.

















" Anak, let's Go, baka Malate ka pa" nakangiting sabi ni Mommy, lumapit siya sa akin at Niyakap ako ramdam ko Na May luhang tumutulo sa Mata niya.













" Mom, bakit ka Po Naiyak?" Nagaalalang Sabi ko, ayoko sa lahat is Yung nakikitang Naiyak At nasasaktan yung Mga Taong mahalaga sa akin.













" Masaya lang ako Baby, graduate ka na Valedictorian pa, sobrang Proud ako sayo anak. Kami ng Daddy Mo proud sayo Grabe." Naiiyak Na Sabi niya bago ako harapin.














" Mom, para sainyo To ni Dad kaya ako Nagsipag magaral." Nakangiti kong sabi, pinunasan ko yung luha ni Mommy.













" Baby, sure ka bang Ayaw mong sabihin Kay Ken na aalis ka na 2 months From now?" Seryosong tanong ni Mommy.














" No Mommy, He Deserves To be Happy, He Don't Deserve me. Kasi papahirapan ko lang siya, kaya kahit masakit para sa akin handa ko siya Ipaubaya sa Babaeng Kaya Siyang Mahalin at don sa Hindi siya sasaktan. " Naiiyak kong Sabi.














" Kung ayan Desisyon mo, we Support You. Please Bumalik ka dito ha?"  Naiiyak na sabi ni Mommy, niyakap ko siya ng sobrang Higpit.










" Yes Mommy, I will try My Best para makabalik sainyo." Nakangiti kong Bulong, hinalikan Ko yung pisngi ni Mommy.











Babalik ako, malabo man Pero susubukan ko, madaming nagmamahal sa akin. Sila Nagbibigay ng Lakas ng loob sa akin.






***








After ng madramang Usapan namin ni Mommy, nagpunta na kami sa School, kinakabahan ako sa Speech ko.













Pagdating sa School, kumpleto na mga Kaibigan ko Pati si Ate Jhem andito siya. Lagi talaga siya nakasupport sa amin.













" Congrats Beybi, Valedictorian. I'm So Proud Of You Baby" nakangiting sabi ni Ate Sabay yakap sa akin ng mahigpit.














(BrigBring Series #4 ) Scared to Love Where stories live. Discover now