BR21

4.4K 25 3
                                    

Risk

Chapter 21

The flight was really relaxing but at the same time masakit sa pwet. I sighed.

Nakatulog ata ako by just closing my eyes. Napatingin ako kay Shimi na tulog na tulog at may pillowneck.

"Kuya?" I whispered. Hindi ko kasi namalayan na nakahawak si kuya sa aking kamay at nang tignan s'ya ay nakapikit.

Tumingin ako sa kamay niyang nasa itaas ko. He has huge hands. Sobrang natatakpan ng kanyang kamay ang aking. I bit my lip. Dahan dahan kong nilapit ang aking ulunan sa kanyang broad shoulders. I really find it comfy.

"You awake?" He said in a low tone. Nagulat ako at dahan dahang inangat ang ulo upang makita s'ya.

"Yes.. Ikaw? Did you sleep?" I asked.

"Nah." He answered. Tumango ako. Tumingin ako sa katabi naming row. They seems asleep too. Bumaling ulit ako kay kuya, I gave him a peck.

"Naughty." We chuckled.

"You seems sleepy, though." I said. Inayos ko ang upo.

"Are you cold?" He asked. Didn't mind giving me an answer to what i asked.

"U-uh no." I answered. Huminga s'ya ng malalim at hinawakan ng mahigpit ang aking kamay.

"Why?" I asked.

"Why do you like me?" He asked suddenly. Kumunot ang noo ko. Ano nanaman ba ito?

"E-eh why?"

"It's alright, its okay if you don't answer." I pouted.

"We-well..I didn't really like you at first...it j-just happened." I said in a low tone. Back then I was just lusting for him. Ugh! Fuck you Cora! you and your naughty thoughts.

"Really?" he laughed."why?" I pouted.

"I didn't even thought that I'd end up liking you, well you know.. The body wants to say it all." I said. He chuckled.

"But I haven't even fuck you yet." He said. Uminit ang pisngi ko.

"Pardon, make love, I mean." Mas lalong uminit ang pisngi ko.

"Why are you even bringing and asking this up?" I said to change the topic.

"Cause, I can't imagine losing you." I slowly bit my lip. Tumingin ako sa kanya.

"W-what?" I laughed." You must be crazy kuya! Stop the--"

"Well, who the fuck cares if I like my so-called-baby-sister?" Nagulat ako bigla. Tinignan ko s'ya.

"W-why are you even saying that? Someone might hear you!" I said in a low tone. He chuckled. Ilang sandali pa lang ay agad nya akong hinalikan.

I slowly closed my eyes. I don't even know now. Hindi ko alam saan aabot itong pagpapanggap namin. Natatakot ako na balang araw. Makatanggap kami ng masasamang komento.

I don't wanna risk, but my heart is telling me to do it.

How can love move me like this?

Kabadong kabado ako. Kuya slowly entered my tongue, I felt his tongue into mine. Our juices were mixing.

naramdaman ko rin ang kamay nyang gumagala sa aking katawan.

Kumawala ako."W-what if Sh-shimi caught us?" I whispered. But he didn't answer, instead he kissed me again.

Pumikit ako. I know Shimi would understand. She's my friend afterall.

-
Mismong 7 am na kami nakarating sa airport.

"Aah! Grabe, I can't believe natulog lamang ako at hindi na picturan ang mga tanawin sa eroplano." She said in a dissapointed tone

"Sorry. Medyo nakatulog din kasi ako." i said. Tinignan ko si kuya na inaabangan ang aming luggae na lumalabas mula sa isang machine.

"7:40 pa ang dating ng Van papunta sa accomodation natin." Shimi said. Tumango ako.

Taj Exotica Resort. One of the famous resort, I must say that this is very beautiful.

Sumakay kami ng  Sightseeing car papunta ron. Its like a neighborhood when we got there. Sorrounding by bodies of water.

"Omg! I can't believe this.!" Shimi said. While taking an Ig story.

Kinuha ko rin ang phone ko to capture. Itinapat ko ang phone sa mala kristal na tubig.

"This is fantastic." I said..slowly capturing the man beside me..

Kuya was kinda asleep. Sabagay hindi rin s'ya natulog sa flight.

"Thank you for this vacation, Shi!" I said. Tumingin sa akin si Shimi at nag peace sign.

Kinausap kami ng isa sa mga staff. I was glad to found out na mga kapwa Filipino rin namin ito. They're working here. When we got there They immediately guide us to our mini house where we call it like our room but its a like a bahay kubo.

Kinuha ni kuya ang mga gamit namin at nauna na sa loob.

The weather is perfect, crystal clear ang tubig. 'Di ko napigilang i admire ang lugar na ito.

I looked at Shimi who's busy admiring it too. Kumukuha s'ya ng mga litrato. I smiled at her. Para kasi s'yang asong ngayon lamang nakakita ng ganito kagandang lugar.

Sinubukan ko munang mag muni muni, at nang makalapit sa mga staff ay may narinig ako.

"Hindi ko nga alam ang reaksyon ko nung malaman na nagkatuluyan ang dapat na magiging asawa ni Ms. Potencío sa anak n'ya." Tumaas ang kilay ko. What?

Isn't this what currently is happening to us?

I don't know but somehow, i feel like listening..i wanna know their thoughts in those kind of scenario.

"Pero hindi ba para lang sa kompanya? Mukhang di naman nila gusto ang isa't isa, swerte ang anak kung ganon, dahil kung gusto 'yon ng nanay n'ya, pano kaya sila magkakatuluyan 'di ba?" I bit my lip. Potencío..this sounds like a family friend.

"Sabagay, bata naman kasi ang lalaki, pero hindi ko alam, ang pangit pakinggan. Sino ba naman kasing gugustuhin na yung asawa mo dapat, sa anak mo mapupunta." Natawa ang isang staff. I gritted my teeth. I don't even know if i find it so offensive, but probably, kung pinag uusapan nila iyon sa harap ng pinagkwekwentuhan nila, ofcourse it would be offensive. Although they have a point.

Sino bang aakalain kung yung Kuya-kuyahan mo, roon ka pa magkakagusto?

I took at deep breathe. What a fucking life.

"A-ay-- Ma'am, hello!" One of the staff said. Looks like they didn't notice me in here.

"This is nice, right?" I asked them. Tinuro ko ang paligid. Tumango silang dalawa.

"So please be nice too. I don't really find it offensive nor if I'm offended, but please, stop talking about people's life like you know their situation. I'm sure they been through hell, before finally expressing their love for each other, right? The sound was never pleasing to our ears, but at least, try to look at the meaning behind it." I said and they freezed. Hindi ko rin alam ang gagawin. Hindi ba talaga ako na-offend? Or..its just i find myself similar to their situation? I sighed.

"S-sorry ma'am!" The two staff said. Umiling ako.

"No, don't be sorry. Just try to understand the situation..if it happens again." I said. Tumango ang dalawa. Muli ay humingi ng tawad at umalis na sakay ang sightseeing car.

Hindi ko alam kung bakit ang dali sa mga tao na manghusga, dahil lamang sa mga salitang hindi maganda sa pandinig nila.

But i also happened to think..

What if it's us in those situation? How do we handle it? Should I? Risk?

Thinking it right now makes me feel anxious. Hindi ko maisip kung dadating sa araw na, kami naman ang makaranas non.

Bad Romance (RomSeries#1)Where stories live. Discover now