Stay safe. Thank you so much for waiting.
Chapter 26
Heard
Cold air greeted me as I entered our mansion. Time goes by so fast. It seem like it was just yesterday. Naghahalong kaba at saya ang nararamdaman ko habang papasok.
As soon as we returned, I saw Melonie Corpuz standing over there, tila bang excited na makita kami.
Tila inis ang naramdaman ko nang nakatayo siya katabi si Mommy. I sighed. When we arrived at the airport, Shimi and us parted ways.
Ilang oras din ang tinagal namin pabalik sa Pilipinas. At masasabi kong para akong tulog mantika roon.
"Lucas! Celestina!"aniya nang pasigaw. Nahagip ko naman si Mommy na kumaway. Sa likod ay ang mga katulong na dala ang gamit namin papasok.
I licked my lips. Plastik akong nakipag besohan sa kanya. Pagtapos ay hinarap si mommy.
"I missed you, hija."anito, I hug her tightly. Embracing the warmth of my mom.
"I missed you too, mom."sagot ko. Naramdaman ko ang presensya ni Lucas sa likod. Agad din akong kumalas.
"My son.."ani mommy at simpleng ngumiti lamang sa kanya. Pagkatapos ay si Melonie na agad na niyakap ito. Nainis akong tumingin sa kanila, Lucas is just standing there, but I can feel his presence into mine.
Nang makapasok na sa loob, tila may naalis na bigat dibdib ko nang makapasok sa loob ng kwarto.
Ilang araw ko rin itong hindi natulugan.
Agad akong napahiga sa kama. Not minding my posture, kahit nakahiga ay tamad kong tinanggal ang suot na Blazer. Sinigurado kong nakapagpalit ako nang makaalis kami.
huminga ako ng malalim. I have to tell mom. Pumikit ako sandali, Is it wrong to fall in love?
Nang hindi pa mapakali, ay pumikit ulit ako. Ilang minuto rin akong nakaganon, iniisip ang sinaryo na pwedeng mangyari pag sinabi ko na.
Little by little I feel loved. At ayokong mawala yon, hindi ko kakayanin na mawala iyon.
Huminga ulit ako nang malalim at nanatiling pinikit ang mga mata.
That's it. I told Shimi I will tell it to mom to make the situation at ease. At ngayon ko iyon gagawin bago pa lumala.
I sighed again. If I could just make things easier...
"Ma'am mag di-dinner na ho kayo." Napabangon ako sa katok ng isa sa mga aming kasambahay.
"Yes, please tell them susunod ako. I'll just change my clothes." sagot ko rito.
Gusto ko pa sanang humiga dahil na rin sa mga naiisip ngunit, napag pasyahang kumilos na rin.
I changed into a floral dress upang mag-mukhang simple lang.
Naglagay lamang ako ng isang peach tint sa aking labi at iginilid ang buhok. Sabay ay lumabas na sa aking kwarto.
Nang pababa na ay naabutan ko si Melonie na mukhang sinabugan ang mukha.
kumunot ang noo ko ng makitang hindi maganda ang tingin niya sa akin.
"Uh, hey."Sabi ko rito, nang tuluyang makababa. Ngunit hindi siya sumagot.
Kumunot ulit ang noo ko, iniisip kung bakit. Ngunis Sa loob palang ay nararamdaman ko na ang inis sa kanyang kinilos.
"Mauuna na ako.."I said, because she wasn't answering. Akmang lalagpasan ko na nang magsalita siya.
"I like Lucas."Napatigil ako at humarap sa kanya.
"You know what? whatever you plan is, I think you shouldn't be doing it." Dagdag pa nito. What the hell?
"Sorry, but what?"sagot ko rito. Trying to understand what she just said.
"You will end up ruining Lucas's life. And tita too."I smiled sarcastically. What's up with her?
"Ano bang alam mo?"sagot ko nang hindi na makapag pigil.
"A lot. And you what? You're too young to be In love. Please act wise, sisirain mo ang relasyon nina tita at Lucas."Naramdaman ko pa lalo ang inis ng sabihin niya iyon.
I know that it's impossible. Na alam kong hindi maganda ang patutunguhan ng gagawin ko. That's why I am trying my best to tell mom.
"What the hell?"sagot ko rito. Napatingin ako sa mga maid na lumabas muna. I'm sure they heard it too.
"Yes, that's right! Umamin ako kay Lucas at alam mo ang sinabi n'ya? that he loves you? what an asshole!"she said. Nagulat ako bigla. But I tried to maintain my face calm. Trying my best not to react.
"Is that my problem kung nireject ka niya?"I said in a sarcastic tone.
"He clearly told you that he doesn't like you, thats why he rejected you pala, and so what now?" Namula ang mukha niya. Shit! I can't believe I just said that!
"If only hindi mo s'ya nilandi, edi sana kami na ngayon. Huh! Looking back, alam kong may kakaiba na sayo. Who knew that Lucas's sweet little fake sister had a crush on him?"Ngumiti ako. Maybe she's right. I am that fake sister na nagsimula mag pantasya sa tinuring niyang kuya, and the one who didn't expect to fall in love afterwards.
"You're disgusting.."Dagdag pa nito. Enough for me to laugh hysterically.
Kumunot ang noo niya. Hindi inaasahan ang pagtawa ko sa sinabi n'ya.
"And you're disgusting for trying to fit yourself in here, kahit alam naman natin na wala kang lugar dito. Why don't you leave? tutal he already rejected you." I said.
"Not unless you're one desperate woman. Ayoko namang mag mukha kang kawawa, just to please Lucas to like you."I added, nakita ko siyang nainis at akmang sasampalin na ako gamit ang kanyang kaliwang kamay nang mahawakan at mapigilan ko iyon.
"Don't even try to touch my face with that filthy hands of yours."I said. Nakita ko ang galit sa kanyang mukha nang sabihin ko iyon. Agad niyang binawi ang kamay niya.
"What's happening in here?"I was about to say something again, when mom arrived.
"Mom.."sabi ko at humarap sa kanya.
"Tita.."ani ng walanghiyang babae na ito.
"Melonie, I'd like to inform you that, I cancelled our dinner." Lumunok ako. Mommy, then looked at me.
"P-po? yes po.. It's okay."
"And I want you to leave aswell."Dagdag pa nito.
"Y-yes, tita. Thank you for the day."Aniya.
"I have plans with my daughter."dagdag ulit nito. I fearfully looked at her.
It wasn't a minute when Melonie left.
Umalis ito ka agad.
"Cora, anak. Can I have a word?"I nodded anxiously. A lot of mixed emotions are escalating inside of me.
Hindi ako makapaniwala na, kakauwi pa lang namin ay ganito na ang mangyayari.
