Capitulo 67: Inestable

152 8 1
                                    


(POV Félix)

- No pude dejar de pensar ¿Qué será de ella? ¿A dónde la llevaran sus acciones?... No puedo dejar que te perjudiques a ti misma mas de lo que ya lo has hecho -

Hay tanta vida por delante de sus ojos... No debería terminar así

- Félix... - sus manos temblaban

- Vamos a casa -

- Pero... Entonces todo fue inútil... Logré reunir el valor para acabar con todo esta noche... Planee todo y estuve solo a unos pasos... ¿Pero ahora me iré a casa con las manos vacías para mañana despertar y seguir forzandome?

- No. Mañana te levantarlas sabiendo que estoy de tu lado y que estoy pensando e ideando la mejor manera de ayudarte a terminar con esto. Mañana tendrás el apoyo que no había podido darte antes... Así que por favor... Vamos a casa

- ... - pego su frente a mi pecho por un segundo mientras yo aun sostenía sus muñecas con mis manos. Aquel acercamiento sin importancia para ella había hecho que mi corazón latiera de prisa

- Rachael - cuando se separó de mi pude ver algunas gotas de sudor en su rostro y cuello - ¿Te sientes bien? - después de preguntar esto toque su frente con la palma de mi mano - Tienes fiebre... Recuesta te, yo iré por el médico - dije y antes de salir de aquella habitación me tomo por el brazo

- No... Si alguien viene el rey hará que me quede aquí... No quiero... Solo... Solo vámonos - su respiración de había vuelto agitada

La ayude y caminamos por los pasillos rumbo a la salida para regresar al campamento cuando nos topamos con una de las amigas del rey... Aquella que había querido humillarla años atrás... Cuando ella vino al castillo por primera vez.
C

uando Rachael la vio quito mi brazo de sus hombros y camino por su cuenta

- Cielos Rachael ¿Qué haces aquí tan tarde?

- He venido a ver a Félix -

- Ya veo... Pero querida si te ves de lo peor ¿Te sientes bien? O ¿Acaso estas enferma? - dijo aquella mujer analizándola - Tal vez debería mencionar esto al rey y llamar al médico...

- No... Estoy bien

- Enserio te vez terrible, más que de costumbre

- Señora Nora le pido que deje de hacer ese tipo de comentarios -

- Vaya, pero si solo me preocupo por su estado. Después de todo es la mayor fuente de ingresos para el reino.

- No. Déjala, supongo que tiene razón. Últimamente me he descuidado un poco... Pero a diferencia de otras yo me mantengo ocupada con aspectos importantes y no a rastras del rey como un perro

- Vaya pero si estas más grosera que de costumbre... Enserio debes estar mal para hablarme de esa manera.

- No. Estoy perfectamente

- Si es así ¿por qué antes he visto como Félix te ayudaba a caminar?

- ¿Qué?

- Estaban demasiado cerca y te tomaba por los hombros. Después se separaron. ¿No será por que querias evitar que me diera cuenta que estás enferma?

- Eso... - maldita sea

- El y yo estamos saliendo. Pero no debería meterse en la vida de otras persona ¿o si?
Supongo que ahora se ha dado a conocer... Entonces - entrelazo su mano con la mía - Debería dejar de ocultarlo ¿no?

- Como si fuera a creerme algo como eso... Bien, si realmente están juntos deberían demostrarlo. Supongo que no hay problema ¿o si?

- Eso no - antes de poder decir más Rachael había entrelazado sus labios a los míos... 

Fue estúpido de mi parte... Pero correspondí a aquel beso aún si yo sabía... Que era falso

Alejo un poco su rostro del mío y, antes de alejarse por completo de mi, en un susurro, lo aclaro

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Alejo un poco su rostro del mío y, antes de alejarse por completo de mi, en un susurro, lo aclaro

- Lo siento... Era mi única opción -

No sé qué hacer sin ti [Levi X Reader (Rachael)]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu