İYİ Kİ

1.Bölüm

Mert'in tehdit mesajlarına gözdevirip şarkı açtım. Telefonumu çantama attıktan sonra uçağın penceresinden aşağı baktım...

Ben 26 yaşında kadın hastalıkları ve doğum doktoruyum. İstanbuldaki 6 yıllık eğitimimden sonra sonunda  temelli İzmirdeki mahalleme geri dönüyorum.

Bu altı yıl çok yorucu geçti aslında ama sonucu mükemmel oldu. Mert ile tanışmasaydım daha iyi olacaktı tabii.

Eğitimimin beşinci yılında gelip beni sevdiğini söyledi. Ona asla ümit vermemiştim halbuki. Dost olarak yaklaşmıştım her zaman ama o bunu yanlış anlamış.

Bana açıldıktan sonra ondan uzaklaştım ve bunu sindiremedi bir yıldır da tehdit mesajları gönderiyor.

Tabii ona bütün sırlarımı anlatmadım fakat o öyle sanıyor. Neyse ki artık mahalleme dönüyorum ve çok mutluyum.

Eğitim gördüğüm altı yıl içinde zaten mahalleme gitmiştim on kere falan ailemi ve arkadaşlarımı görmek için. Bana iyi geliyorlardı.

Gittiğimde Özgür her zamanki gibi soğuk ve kaba duruyordu onu hala anlamış değilim. Hem mahalledeki bütün insanlara yardım eder, pislikleri döver ama kavgaları ayırır... Farklı biri. Ama mahallecek onu çok seviyoruz. O da bizi seviyor fakat diğerleri gibi belli etmiyor.

Diğerleri ise aynı takılıyorlardı bazıları birbirine aşık olmuştu onlar için en iyisi olsun istiyorum. Onlar da eğitimine İzmirde devam ediyorlardı.

Şarkımı tekrar açıp gözlerimi kapadım... Anons ile gözlerimi açtığımda geldiğimizi anladım. İçimi bir heyecan kapladı.

Bir buçuk yıldır ailemi, arkadaşlarımı görmüyordum. Ziyarete geldiğimde bile üç gün kalıp gidiyordum. Doya doya hasret gideremiyorduk. Ama şimdi...

Havalimanına girdiğim an arkadaşlarımı gördüm. Açelya, İnci, İpek, Deniz, Alper, Arda ve o...

Özgür'e baktığımda diğerleri gibi sırıtmıyordu ama bir tebessüm vardı yüzünde hayret. Kızlar ve ben mutluluktan bir iki damla yaş düşürürken erkekler gülümsüyordu.

En yakın olduğum Açelyaydı. Onunla çocukluktan beri arkadaştık. İnci ve ipek ise sonradan mahallemize taşınmışlardı ama onlarla da çok iyi arkadaş olmuştum.

Açelya bağırarak bana doğru koştu ve sımsıkı sarıldı. Düşmemek için zor dururken dengede kalmayı başardım.

"Açelya dursana düşüreceksin kızı!" diye bağıran İnci olmuştu.

Açelya kendine geldi ve beni bıraktıktan sonra sırayla kızlarla da sarıldığımızda Denizlerin yanına gittik.

"Ooo doktor hanım hoşgeldiniz sefalar getirdiniz."

"Yaa Alper." dediğimde yine gözyaşım düştü. Aah lanet olsun özlem.

"Oğlum sal kızı biz de sarılacağız ya." diyen de Denizdi.

Alperden ayrılınca da Deniz'e sarıldım.

"Özgür sona kaldık kardeşim bak görüyor musun?" dedi Arda da.

Denizden ayrıldım ve Özgür'ün tepkisine baktığımda hala bana tebessümle bakıyordu. Hayır Elif hayır sakin kızım sakin.

Ardaya da sarıldığımda Özgür'e ne yapmam gerektiğini düşünüyordum. Soğuk biriydi, tamam arkadaştık fakat diğerleri gibi pek samimi değildik.

Sarılmalı mıydım? Elini mi sıkmalıydım? Ne bu iş görüşmesine mi geldin Elif? Off. Ne yapacağım diye düşünürken Ardadan ayrıldım bile.