KARANLIK TARAFIM

ÇAĞRICIĞIM !!!

Deren'in anlatımına devam

Aras şaşkın bakışlarla karşıma geçip
"Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun kazanıcağına?" diyip cevaplamamı bekledi.

Bende hafif tebessümle Aras'a dönüp
"Direm AKARSU' nun kardeşi isen emin olmak zorundasın."
Aras dediğimi anlamamış olacak ki anlamamış gözlerle bakarken mekik pozisyonu aldım.

'İçimden ise Direm'e dualar ediyordum. Şimdi diyeceksiniz ki Direm ne alaka? Şöyle açıklayayım herkes bizi karıştırır ama bazı kişiler Direm'i hemen çıkartır. Sebebi ise Direm'in 11-12 yaşlarında babamı spor yaparken görmesi ve daha o yaşlarda spor yapmasıyla bizden daha güçlü ve yapılı durmasıdır. Benim durumuma gelecek olursak babamın yoğun olduğu günlerde -ki çoğunlukla yoğun- Direm'in "tek yapınca sıkılıyorum" larıyla zorla spor yapıyorduk.

Eeee!! Tabi bünye alışık.
Allah'tan Direm yok düşünsene onunla kapıştığını!!!
Yok canım almayayım!!!!
Peşinden tüm sınıf etrafımızda daire oluşturdu. Ezgi bana dönüp
"Hiç şansın yok!"demesiyle
Ona dönmeye bile tenezzül etmeden
"Şansları kendim oluştururum!"
Peşinden Ezgi'ye dönüp
"Ama haklısın zaten şansa ihtiyacım yok"
Sinir bozucu bir şekilde gülerken, hırsla önüne dönüp mekik pozisyonu aldı. Ardından nedensizce Çağrı'ya döndüğümde göz göze geldik. Hızlıca gözlerimi kaçırarak Aras'a döndüm.
Ufff!! Ne oluyor bana daha demin adamın gözlerinin içine baka baka meydan okuyan ben değil miydim?
Bu saçma sapan utanma da nereden geldi acaba?
Ardından Sarp
"Başlamayı düşünüyor musunuz?" deyince
Çağrı
"3-2-1 başla" demesiyle aynı zamanlarla mekik çekmeye başladık.

          

İtiraf ediyorum Ezgi denen bu kızın bu kadar iyi olmasını beklemiyordum. Sakince devam ederken yorulmaya başladığımı hissettim.

Eyvah!!!

Kaybedemem.

Ezgi'ye çaktırmadan bakarken fark ettim de kızda çıt yok. Peşinden çekmeye devam ederken gözlerimi kapatıp odaklamaya başladım.

                             °°°°°°°°°°

1 yıl önce

"Ya Direm öldüm diyorum."
Beni hiç takmayan Direm kum torbasını yumruklamayı bırakmayıp tüm sertliğiyle devam ederken
"Daha başlayalı 2 dk olmadı hemen öldün Deren"
Oflarken
"Zaten sıra Derin deydi ben niye geldiysem"

Evet arkadaşlar yanlış anlamadınız !! Direm'in spor katliamı adlı sırasında -ki böyle bir isimlendirmenin olduğundan tabiki haberi yok- sıranın Derin'de olmasına rağmen Derin annemle davete katıldığı için benim başım yandı. Direm karşıma geçip bağdaç kurarak
"İstemeyerek yaptığın için çabuk yoruluyorsun buda pes etmene sebep"
Gözlerimi devirerek
"Ne yapabilirim ben senin gibi değilim ve olmamda "
Direm elini omzuma koyarak
"Sana ben ol diyen yok zaten"
"Yok ben anlamıyorum o kadar çalışmana rağmen nasıl yorulmuyorsun?"

Sırıtarak cevap verdi
"Yorulmadığımı da kim söyledi?"
Gözlerimi açarak yüzüne baktım
"Yoruluyor musun?"
Sırıtmasına devam ederken sırt üstü yere yattı.
"Tabii ki yoruluyorum robot muyum ben?"
Bende yanına uzanırken
"Niye anlamıyoruz o zaman?"
Bana doğru dönüp
"Çünkü psikolojiniz 'hemen yorulucam kesin' diye"
Dudaklarımı büzüp
"Eee yani , yanlış olan ne ?"
Tebessüm ederek devam etti
"Ama ben psikolojimi karşısı pes etmeden bırakmam diye şartlıyorum. Yorgunluktan ölecek durumda da olsam hiç tık yok gibi davranıyorum "
Yüzüm alayla aydınlanırken
"Direm AKARSU taktiği bende ne bekliyorsam"
Sırıtırken
"Aslında sadece ben değil çoğu kişi böyle yapar sonuçta insanız ve kazanmaya odaklı bir yapıya sahibiz yani"