Dementedly Inlove (completed- not edited)

Chapter 21

"You never knew who you might meet and who may be able to team up with. You could be inspiring them, just as they do for you. Let’s build and lift one another up."

____________

Ashley's POV

I keep tapping my fingers on the table habang nagtataas baba ang aking binti.

"Eat your breakfast, baby"-Kanina pa niya ako pinipilit na kumain.

Gusto kong magsalita pero nanatili akong tahimik.

After the short talk yesterday, he had tried to make me eat something but I refused to eat nothing.

Wat dahel is his problem? If he thinks keeping me here will going to be any use then oh boy he has lost his mind.

He takes a deep breath before clenching his fist. Naka upo kami dito ng mahigit tatlumpung minuto, pinipilit akong kumain.

I badly want to go home.

"Please, baby. Eat your breakfast. Remember I am not a patient person."-He uttered in a low voice na parang kinokontrol niya ang kanyang sarili. I remain silent.

"Eat your breakfast if you don't want me to force you l, or do you want me to be the one who will feed you?"-Naging seryoso na ang kanyang boses, patunay na ginalit ko na nga siya.

Dahil siguro sa kaba ay dali kong dinampot ang kutsara't tinidor ko saka nagsimula ng kumain. Siya naman ay nakatitig lang sa akin.

Kahit naiilang ay pinagpatuloy ko paring kumain. Hindi niya inalis ang tingin sa akin hanggang sa matapos akong kumain.

Pagkatapos kong kumain ay hindi na ako nagdalawang isip pang tumayo.

"Where are you going?"-He asks, Sitting up straighter in his chair.

I choose to ignore him, at nagpatuloy sa paglalakad. Lalagpasan ko na sana siya pero mabilis niya akong nahawakan sa pulso at hinila paupo sa kanyang hita.

"L-let me g-go"-Mahinang protesta ko habang kuma kawala sa kanyang pagkakahawak.

He just chukles.

"I said let me go"-I yell at him. Tears are now building up in the back of my eyes.

Why is he doing this? This is not him.. He was not like this. He was caring and loving. What happened to him? Is this the real him? can't he see? he is just hurting me.....

Tumitig siya sa mata ko. He sighs and put his forehead on mine pero hindi binitawan ang mahigpit niyang hawak sa akin na para bang, kapag binitawan niya ay mawawala ako.

"Pls baby, just eat something"-He says softly. Ang isang kamay niya ay nasa leeg ko, He's rubbing my muscles. Nakakakakma, Nawawala ang sakit sa aking balikat. Bahagya akong narelax kaya napasandal ako sa kanya. He smiles and my breath stuck in my throat.

I hate to admit but i really love him. That I can't let him go, also. Pero dahil sa mga ginawa niya ay lumalayo ang loob ko sa kanya.

Dahil ang mga nagawa niya ay hindi ganun kadaling kalimutan. He has to know that he can't do such things with anyone. How can he be so cruel? Why is he doing those things? He's a monster.

Mukha siyang nagpanic ng tumigil siya sa ginagawa at nag-aaalalang tumitig sa akin.

"Why? Are you hurt?"-Niluwagan niya ang pagkakahawak niya sa akin.

I shook my head at him and look down. At that time, narealize ko ang aming posisyon at kung gaano kami kalapit sa isa't isa, My thigh is almost on his member.  Nag-init Ang buo kong mukha.

I hear him taking a deep breath bago ko naramdaman ang kanyang kamay na bumalik sa aking leeg, humahaplos pababa, pababa sa aking braso hanggang sa huminto ito sa hita ko.

He rubs circle with his thumbs before kissing it, putting his head on my shoulder. Linukob ako ng tumaginting pagnanasa.

'You can't forget what he had done.

Mabilis akong tumayo, Much to my surprise, he didn't stop me either. Pinagsiklop niya ang kanyang kamay bago nagsalita gamit ang kalmadong boses.

"Stay in your room, don't dare think of escaping, baby!"

"You will never hide on me, baby"-Sobrang lamig ng boses ni Xander kasing lamig ng pagtitig niya sakin.

Hearing those words coming from him makes me want to lose my hopes na makakatakas pa ako dito.

I just nodded to him bago nagtuloy sa pagpasok sa kwarto. If he thinks na hindi ako makakatakas dito then he is wrong. I will do everything para lumayo sa kanya. I just needed to call Aica.

Kailan kaya siya aalis ulit? Sa isang linggo kong nanatili dito ay hindi ko pa pinapasok ang kanyang kwarto. Kailangan kong kunin ang cellphone ko.

I walk near the night stand and grab a book. Pampalipas oras dahil wala naman akong magagawa dito sa condo niya.

Habang nagbabasa ako ay narinig ko ang pag-andar ng isang sasakyan, Si Xander ang nauna kong naisip kaya naman ay patakbo akong dumungaw sa bintana.

Sasakyan ni Xander ang umalis. Hindi na ako nagdalawang isip pa na pasukin ang kanyang kwarto.

His room is manly. Blue. Ngayon lang ako naka pasok sa kwarto niya dahil hindi naman ako puma pasok dito tuwing pumu punta ako dito sa Condo niya.

Agad kong sinuri ang kabuuan ang kwarto niya. Lumapit ako sa drawer niya at inisa-isang buksan ang mga ito.

It wasn't close. Pero ni isa sa mga ito ay hindi ko makita ang aking cellphone.
Where did he put it?

Lumipat ang tingin ko sa isang drawer na malapit sa closet niya. I was about to open it but it's lock. Bat naka lock to?
At dahil sabi nila curiosity kills, kailangan ko itong buksan.

Tumayo ako at hinanap ang susi. Nakita ko ang iba't-ibang susi na nakalagay sa pinaka taas ng night stand. I quickly get it at bumalik sa drawer na bubuksan ko.

Ang dami ko ng sinubok pero hindi pa nabubuksan, tatlong susi nalang ang natitira na hindi ko pa nasubukan.

I pick the one key with a symbol DX at the end. Maybe this is it. DX huh!

Nang tuluyan ko nang nabuksan ang drawer ay nilukob ako ng matinding kaba. Napaiyak na lang ako.  Iba't-ibang uri ng baril at patalim ang laman nito.

Killer! Monster! Devil! Degenerate!

Binuksan ko ang pangalawang drawer na katabi nito. Mas lalo akong napahagulgol ng makita ang mga litrato ng mga taong pinatay niya.

Put to death

1. Keljan ✓
2. Froiland ✓
3. Brixe ✓
4. Brian ✓
5. Kieth ✓
6. Joshua ✓
7. Yxan ✓
8. Miko ✓
9. Wael ✓
10. Rusty ×
11. Remi ✓
12. Ken✓
and many more......

Sa dami ng nakalista ay sa isang pangalan lamang ako kinilabutan. RUSTY? sino yun? Siya lang ang may marka ng X sa listahan.

Sandali pa akong nag-isip isip bago ibinalik lahat sa tamang lagayan ang mga nagalaw kong gamit niya at Hindi na inalintana pang hinapin ang aking cellphone at lumabas ng kwarto niya.

Bumalik ako sa aking silid. 3 days before I will scape. Isa lang naman bantay dahil mukhang panatag si Xander na hindi ko nga siya iiwan dahil pinabayaan niya ako ng isang linggo dito sa condo niya.

Ang problema lang ay kung paano ko mauuto yung bantay para makatas ako ng hindi malalaman agad ni Xander.

________________
A/N: How's this chapter? Free to comment your thoughts ❣️

Thanks for reading!

Comment&Vote♡