Chongfei Manual(Myanmar Translation)

4

မဒမ်ဒူက ကျင်းလုနဲ့သူနာပြုရီကို အမှတ်မထားချေ။အဲ့ဒီအချိန် ရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ သူမက အကြောင်းပြချက် တစ်ခုခုဖြင့် သူတို့ကို အဝေးသို့ ပို့ပစ်မှာပင်။သူတို့ပြန်ရောက်လာတဲ့ အချိန်ဆိုရင် ဝေ့လော်ကို ဒီစုံတွဲက ခေါ်ယူသွားနှင့်လောက်ပြီ။နောက် မှ လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ သူမ နေရာအန့ှံလိုက်ရှာခဲ့ပေမယ့် ဝေ့လော်ကို ရှာမတွေ့ကြောင်း ပြီးတော့ ဓားပြတွေကလည်း လုယက်သွားတယ်လို့ သူမပြောနိုင်လိမ့်မယ်။ထို့နောက် သူမက ပူဆွေးဝမ်းနည်းနေတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ဒဏ်ရာအနည်းငယ်ပါ ရလိုက်ရင် ပိုကောင်းမည်။အိမ်ပြန်ရောက်ရင်တော့ ငါးယောက် မြောက် သခင်ကြီးက သူမကို အပြစ်ပေးလိမ့်မည်ဖြစ်၏။ထိုအချိန်ခဏမှာတော့ သူက အေးစက်နိုင်မည်ဖြစ်သော်လည်း ဒီကိစ္စတစ်ခုလုံးကို အောင်အောင်မြင်မြင် ဖြတ်ကျော်သွား နိုင်လောက်သည်။

အပြစ်ပေးခြင်းခံရတဲ့ တစ်ကြိမ်လောက်က သူမဘဝတစ်လျှောက်လုံး ငြိမ်းချမ်းစေမည်ဆိုလျှင် ကောင်းသော အပေးအယူတစ်ခုပေ။

စိတ်ကောင်းလေး ဝင်နေသော မဒမ်ဒူက သစ်သားအိမ်ထဲသို့ မဝင်လေးခင် သူနာပြုရီကို လှမ်းပြော၏ "ကျွန်မ ခဏလောက် သွားလိုက်ဦးမယ်၊  စတုတၳ သခင်မလေးရဲ့ လုံခြုံရေးကို သေချာဂရုစိုက်ပေးပါ"

သူနာပြုရီက ခေါင်းငြိမ့်ရင်း "မဒမ် ကျွန်မနဲ့ ထားပြီး ထွက်သွားနိုင်ပါတယ်"

ဝေ့လော်က သူနာပြုရီရဲ့ အဝတ်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း အံကြိတ်ထားသည့် သူမရဲ့မျက်နှာ အမူအရာကို မြင်ကွင်းမှ ဖုံးကွယ်ထားလေတယ်။အတိတ်ဘဝတုန်းက မဒမ်ဒူက တဲအိမ်ထဲ ဝင်နေစဥ်မှာ ကျင်းစီနဲ့ကျင်းကဲတို့ကတော့ အပြင်တွင် စောင့်နေ၏။ခဏအကြာလောက် မှာပဲ မိန်းမတစ်ယောက်က တဲအိမ်ထဲက ထွက်လာပြီး မဒမ်ဒူက သူမကို လိုအပ်တယ်လို့ ပြောရင်း သူမကို အထဲသို့ ခေါ်သွားခဲ့ပေသည်။

ကျင်းစီနဲ့ကျင်းကဲတို့က တစ်စုံတစ်ခုကို ရိပ်မိသွားပြီး မိန်းမတစ်ယောက်က သူမအား ကောက်ချီသွားသည်ကို ကြည့်နေကြကာ ရွှေ့လျားဖို့တောင် မလုပ်ခဲ့ချေ။