The Three Bullies And Me

Kabanata 6

Pana ni Kupido

When I wake up, I see a silhouette on the corner of my door.

A man standing beside my door, I don't know who He is or how did he get into my room.

My heart skipped a beat when he looks at me, he's looking at me like I might be something precious or a puzzle that he doesn't want to solve, because if he solved me I'm going to be a bubble na biglang mawawala.

Hindi ko gaano maaninag ang kaniyang mukha dahil sobrang dilim sa aking kwarto.

Palapit na siya sa akin ngunit hindi ko pa din maaninag kahit man gahibla o kalahati ng kaniyang mukha, but I'm sure that he's a ruthless man, powerful, and had a muscular body built, pero sa paraan kung paano niya ako tignan ay kakaiba, marahan ang kaniyang tingin.

Nang nasa harapan ko na siya ay bigla na lang siyang lumapit akala ko hahalikan niya ako kaya handa na ang aking kamay na itulak siya ngunit nag kamali ako.

Lumapit siya sa aking tainga at ibinulong ang "You're destined to be with me, only me. Where meant to each other always remember that Trixie."

"Gosh it's just a dream?!! Panaginip lang ba talaga, pero bakit parang totoo!"

"Sino yon? Bakit siya nasa kwarto? Pano siya nakapasok? At Trixie Mae Bautista sa lahat ba naman ng oras ha! Inisip mo pang hahalikan ka?! Ang tanga tanga mo!"

Para na talaga akong baliw pinapangaralan ko sarili ko habang sinasabunutan yung buhok ko! Tanga tanga kasi eh! Bakit ba kasi ako nag iisip ng ganon.

Bago ko pa ulit masabunutan ang aking sarili nakarinig ako ng mahinang pag katok.

Nag dalawang isip pa ako kung anong uunahin ko mag aayos ng itsura o pagbubuksan muna kung sino mang tao ang nasa labas, pero syempre nag ayos muna ako, Duh! Baka kung aning itsura ko dito mag taka pa kung sino man yon.

After kong mag ayos ay binuksan ko na ang pinto at niluwa niya ang aking Kuya.

"Are you feeling well? He said while giving me a worried look.

"Yes kuya, I'm fine look kaya kong tumalon! Oh diba kaya ko! Gusto mo tumambling din ako? Kaya ko din yon! But before I could do that stunt he stopped me. Buti na lang pinigilan niya ako kundi baka mapilayan naman ako jusq!

"No need to do that cupcake, I'm just worried." He said after that he let out a deep breath.

"You don't have to be worried kuya, I'm fine 'kay? I can handle myself now.

He just nod. "Okay I see that your feeling well, be ready we're going to be late at school, may breakfast na din sa baba bilisan mo mag ayos." After that he kissed me in my cheeks and then he left me.

For me it's a natural day, I went to school, then nag lunch after ng school nag kayayaan kami ni Coreen na mag mall after that umuwi din kami nothing more, nothing less.

Hindi ko din nakasalubong si James kaya wala talagang special. But before I could sleep my dream earlier this morning is making trouble in my mind. Naalala ko pa din, the way na tumingin yung lalaki, his voice. Pakiramdam ko nagkita na kami dati at kilala ko siya at hindi lang maalala.

Ang ipinagtataka ko lang ay paano siya nakapasok sa kwarto ko. Takte! Ang hirap naman.

Natulog na lang ako kasi baka ma late pa ako bukas pero di pa din siya nawala sa isipan ko. Yung mga mata niyang misteryoso.......