"Niye inanmak istemiyorsun Mavi? Görmüyor musun bir yalana battığını? Etrafındaki herkesin sahtelikten ibaret olduğunu görmüyor musun? Elinden tutmak istiyorum, doğruları gör istiyorum niye bana izin vermiyorsun?" "Korkuyorum Karan. Ellerimle yalanlarla da olsa kurduğum hayatın yıkılmasından deli gibi korkuyorum. Üzüleceğim. Acı çekeceğim. Farkında değil misin?" Dolu gözlerle ellerimi tutup önümde eğildi. "Mavi sana yemin ediyorum dağıttığım her şeyi misliyle toplayacağım. Duvarların bile çiçeklerle dolacak söz veriyorum. İnan sadece inan bana." Korkarak da olsa tuttum ellerini. İnandım ona. İnanmak istedim. Biliyordum. Onun ellerinin değdiği her yer çiçek açardı. --- Yazım tarihi: Ocak, 2020 Yayım tarihi: 24.08.2022