Canım acıyordu. Canım çok acıyordu. Karşımda duran adama kaydı gözlerim.Kaşları derince çatılmış kin dolu gözlerini bana dikmişti.Dudaklarını sıkıca bastırmış tiksinir gibi bir ifade ile bana bakıyordu.Dudağımın kenarına dişlerimi geçirdim.Ona doğru ufak bir adım attığımda elindeki silahı alnıma mümkünmüş gibi daha da fazla bastırdı.Yüzümde buruk bir tebessüm oluştu. ''Böyle olmak zorunda değil'' Bu ses bana mı aitti.Sesimi bile tanıyamaz hale gelmiştim.Boğazımda keskin bir acı oluştu konuşunca.Peş peşe yutkundum.Ben acı içindeyken onun ifadesinde hiçbir değişiklik yoktu.Ağzıma yayılan kan tadı ile dişlediğim dudağımı serbest bıraktım.Bakışları kısa bir anlığına kanayan dudağıma kaydı.O kadar kısa sürmüştü ki bir an hayal olduğunu sanmıştım.Elimin tersi ile yanaklarımda ki yaşları silip burnumu hiç de kibar olmayan bir hareketle çektim. ''Halimi görmüyor musun?'' diye fısıldadım ona.Alnımda ki silahı biraz da olsa uzaklaştırdı.Yağmurdan dolayı alnına yapışan saçlarının arasına parmaklarımı daldırmak istedim. Gözlerimden akan yaşlar şiddetlendi.Alnıma dayalı olan silaha baktım.Elimi kaldırıp silahı tutan elinin üzerine koydum.Bedenim bu temas ile gevşedi.Bakışlarım onun gözlerindeydi. Onda benim aksime hiç değişiklik yoktu. ''Bana ne yaptın böyle?'' Yağmur şiddetini arttırmıştı.İkimizde sırılsıklamdık. Üşüyordum.Elini sıktım.İşaret parmağımı tetiğin üzerinde duran parmağının üzerine koydum. Ona doğru küçük bir adım attım.Namlunun ucu alnıma temas ettiğinde derin bir nefes aldım.Gözlerim gözlerindeydi. ''Virane olmuş kalbime ne yaptın?''