La Vérité Dans Mon Rêve

Mutluluğa Giden Yol

Mutlu olmak aslında bir o kadar basit iken,yanımızda geçici olan bir duygudur sadece.

5.Bölüm:Kendini üzmeye değmez

Yazdığım hikaye konusunda hâla kararsızım neden böyle bir şey yazma gereği duydum anlamıyorum pes ediyorum yazmıycam bi daha hikayeyi konu cinayet birde hayır istemiyorum, kendime başka bir uğraş bulsam iyi olacak niye bu kadar kafamda takıntı ettim anlayamadım  en iyisi müzik dinlemek e ne demişler müzik ruhun gıdasıdır.Asla o Sinan denen iti düşünmüycem asla ve asla konu nerden nereye geldi resmen kulaklığım nerde ki off bi kulaklığı aramam eksikti oda tam oldu en iyisi anneme sormak.

-anne, kulaklığımı gördün mü?
-gördüm annem, televizyon ünitesinin üzerinde.
(Salona gider ünitenin üzerinde kulaklığını bulur)
-buldun mu kızım?
-buldum anne.

(Odasına gider)
Evet sonunda kulaklığı buldum bekle beni mutluluk ben geliyorum
(Seçtiği müziği dinler uzun bir süre boyunca)
Keşke bu konuyu takıntılı geçirmeseydim ama neyse en azından kendimi üzmeye değmezmiş yaşadığım bu durum en iyisi şöyle güzel bir şekerleme yapayım. Ve bundan sonra erkeklerden nefret edicem  (ama kötü olanlardan)kim ne derse desin artık bu kararım kesin ve nettir.

Yaw artık yazarken kafama ağrı giriyor şu bölümü yazmak zormuş aslında çoğu bölümü yazdığımda zorlanıyorum lütfen okumayı unutmayın beğenmeseniz bile çaba  için okuyun ve bu arada bi not düşmek istiyorum mutluluk dediğim gibi aslında bir o kadar basitken ama geçici  olan duygudur sakın kendinizi üzmeyin kendinizi üzmeye değmez.

6.bölümde görüşmek üzere