I Love Them, Not You

• SAMPU

August 9, 2019 || Monday

Kennedy's POV

"By the way, let's talk about this young and blooming love bird in here. What's the beginning of the story honey and darling?"

Patay tayo nito.

Tumingin ako sa itsura ni Sebastian ngayon, at gaya niya eh halatang hindi rin siya ready sa biglang tanong ng magulang niya, bigla akong inatake ng kaba, hindi naman ako yung totoong girlfriend dito eh.

"And I saw her on his birthday Mama. She's beautiful you know. Like she's very calm pero our kuya we're sensing something to her."

Nagsiingayan ang buong pamilya kasama na tong tukmol sa tabi ko para naman ipagtanggol yung sarili niya. Parang tanga lang sa totoo lang, siya pinagtatangol niya pa yung ginawa niya sa akin doon which is wala namang malisya kasi tinulungan niya ako eh.

"So that means you both we're soulmates. Oh my god!"

What the fuck? Soulmates?

Hindi kami sina Taehyung at Jimin para matawag na soulmates bwiset! 

Hinawakan ng mahigpit nitong lalaking to yung kamay ko at tsaka niya hinagod hagod ang kamay ko gamit yung hinlalaki niya. Ang weird lang eh bakit niya ko pinapakalma ng ganito--

Teka nga, hindi niya naman ako pinapakalma huh. Pero napapakalma ako ng simpe niyang gestures sa akin. Hindi naman siya pa-fall ano? May pa kontrata kontrata pa siyang nalalaman pero may actions na ginagawa na ganito.

Actually hindi ko na siya maintindihan sa totoo lang. Huminga ako ng malalim at tinignan ang pamilya na nasa harapan ko ngayon. Feel ko nga namamanhikan tong lalaking to sa mismo niyang pamilya eh.

Hindi ako tanga para hindi maimagine yung mga ganun eksena. Nanonood din naman ako ng teleserye tapos series please. Alam ko na yung mga nasa utak ng mga pamilya minsan.

"So, how about ate Kennedy?"

So alam nila yung pangalan ko? 

How? I tried being composed habang nilalagyan ako ng pagkain ng mga kasambahay nila, nakakahiya nga na instead na ako yung maglagay sa plato ko eh sila pa tong parang naging kamay ko dahil sa ginagawa nitong tukmol na to sa kamay ko.

Hays, parang tanga naman tong lalaking to, gusto ko nang kumain please. Nagpasalamat ako sa naglagay ng pagkain sa plato ko dahil na rin sa hiya.

"Okay lang naman ako h-hehe."

"Ate don't be shy to us. We're not like what you've saw on that Taiwan Series that we'll bribe you onto something.."

"Mon shh!"

Napatawa ako ng mahina, nagulat sila sa nakita nila. Siguro kasi ngayon lang nila akong nakitang tumawa. Maski rin tong si tukmol eh nagulat na naman kala mo naman hindi ako nakitang tumawa noon.

"P-pasensya na po."

Napatawa nalang silang lahat at nagsimula nang magsisubuan sa kanilang pagkain. Napapailing pa nga ang dalawang babae na kapatid nitong tukmol sa sinabi ng kapatid niya, Mon yung pangalan.

Pinilit kong tanggalin yung kamay ko sa higpit na pagkahawak ni tukmol pero parang mas lalo niya pa atang hinigpitan. 

"Kakain ako, kala mo naman aalis ako sa tabi mo eh."

Bastos nga naman. Mas hinigpitan niya pang hawakan kamay ko. Wow naman, gugutumin mo yata ako no?

"Kakain ako, yung kamay na hawak hawak mo eh ginagamit ko pag kakain ako."