နံရံေလးမွာ ကပ္ၿပီးေစာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ ငိုေနတဲ့ သူေၾကာင့္
"ဒီမွာ...Jimin shii. ."
Jungkook အသံၾကားမွ ထ ၿပီးထြက္
ေျပးမိသည္။
မသြားနဲ႔အံုးလို႔ ေျပာခ်င္ပင္မယ့္ သူက
ကိုယ့္အပိုင္ လည္း မဟုတ္သလို
တစိမ္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္
စိတ္ေျပမွသာေမးမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
Jimin တစ္ေယာက္ ထြက္ေျပးသြားျပီး
အခန္းထဲမွ အခန္းအျပင္ထြက္မလာဘူး
ညေနစာစားဖို႔ သြားေခၚရာ
Jimin မ႐ွိတာေၾကာင့္ ညေနေစာင္း
ဆိုေတာ့ အျပင္ခဏသြားသည္အမွတ္နဲ
ကိုယ့္အလုပ္ကို သာ လုပ္ေတာ့သည္။
===================
Jimin အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားၿပီး
ငါဒီအတိုင္းငိုေနလိုမျဖစ္ဘူး....
မၾကာခင္ Jungkook ရိပ္မိလိုက္မယ္
လုပ္သင့္တာလုပ္ၿပီး သမီးကို ေခၚသြားရမယ္
ေနဝင္သည္နဲ႔ အျပင္သို႔ ထြက္သြားခဲ့သည္။
Jimin အိမ္ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္က
ည၃နာရီ အခ်ိန္အေတာ္လင့္ေနၿပီ
ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မ႐ွိေလာက္ဘူး
အထင္ျဖင့္ အရာရာကို တိတ္ဆိတ္
ကိုင္တြယ္ၿပီး လမ္းကိုလည္း သူခိုး
ေျခလွမ္းျဖင့္သြားရသည္။
"Jiminျပန္ေရာက္ၿပီလား..."
ဧည့္ခန္းထဲမွ ထြက္လာသည့္ အသံေၾကာင့္ Jimin တစ္ကိုယ္လံုး ဇက္ခနဲ
တုန္သြားသည္။
လန္႔သြားမွန္းမသိသာေအာင္
အသာဟန္ေဆာင္ကာ
"အင္း.."
ေျပာၿပီး ေျခလွမ္းမ်ားဟာ
အေပၚထပ္ အခန္းသို႔ ဦးတည္
သြားခဲ့သည္။
"ခဏ... ဗိုက္မဆာဘူးလား...Jimin shii. ."
"မဆာဘူး.."
အခ်ိန္ျပည့္ဗိုက္ဆာရေအာင္ ငါက
ဝက္လား ဟင္း..
စိတ္ထဲကေတြးမိသည္။
သူမသ္ိတဲ့အခ်ိန္ မွာ
Jungkook ကေတာ့ ျပံဳးမိတယ္
==================
Jiminကို သတိထားၿပီးေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တာ အမူအရာေတြက ၾကမ္းတမ္း
မလိုလိုနဲ႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္
Minnie နဲ႔တူတူေနတာေၾကာင့္
သေဘာက်ၿပီး အၾကာႀကီးၾကည့္ေနမိတယ္
YOU ARE READING
🥀As You Like🔥
Fanfictionငါနင့္ကိုမေၾကာက္ဘူး...... နင္ကိုက္လို႔ ငါေသဆို...ငါေသေပးမယ္ တစ္ခုေတာ့႐ွိတယ္.... နင့္ကိုမေသေစခ်င္ဘူး ထာဝရ႐ွင္သန္ေပးပါ ကုကီ #Jimin ငါကနင္ထင္သလိုလူမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေရာ ငါ့ကိုခ်စ္မွာလား...... ငါမဟုတ္တဲ့တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ငါမႀကိဳက္ဘူး ငါမဟုတ္တဲ့...
