Έτριψα τους κροτάφους μου και επεξεργάστηκα ξανά όσα μου είχε πει εκείνο το παιδί χτες.
Η Ρεβέκκα είναι 20 και όχι 18.
Δεν είναι αυτό που φαίνεται.
[...]
Ξεφύσιξα και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Είχα χάσει την πρώτη ώρα, οπότε δε χρειαζόταν να βιαστώ και πολύ.
Αν ήταν εδώ οι γονείς μου θα με είχαν τιμωρήσει αλλά αυτό ήταν το τελευταίο που με ένοιαζε στην προκειμένη περίπτωση.
Φόρεσα μια μαύρη φαρδιά φόρμα και ένα γκρι φούτερ, και αφού πήρα όλα μου τα πράγματα κατέβηκα κάτω.
[...]
Έφτασα στο σχολείο και πάρκαρα στη μόνη κενή θέση που βρήκα. Βγαίνοντας είδα την Ρεβέκκα να βγαίνει από το αυτοκίνητό της.
"Καλημέρα" της ειπα σφιγμένα
"Καλημέρα" είπε γνέφοντας με το κεφάλι της
Έσκυψε στο αυτοκίνητό της για να πιάσει κάτι καιήηρθα αντιμέτωπος με το πίσω μέρος του σώματός της.
Πήρα μια κοφτή ανάσα και γύρισα το κεφάλι μου από την άλλη. Μόλις σηκώθηκε την ξανακοίταξα.
"Ρεβέκκα;"
"Ναι" είπε εκείνη καρφώνοντας με με τα μάτια της
"Πόσο χρονών είσαι;" τη ρώτησα και φάνηκε να σκαλώνει
"Ε για να πηγαίνω σχολείο πόσο λες;" με ρώτησε ειρωνικά
"Δε ξέρω εσύ θα μου πεις. Και μην απαντάς στην ερώτηση με ερώτηση" είπα φανερά ενοχλημένος
"20" είπε κοιτώντας αλλού
"Και γιατί δε μου το είπες;"
"Γιατί δε σε αφορά" είπε με απάθεια
"Δηλαδή τόσο καιρό που βγαίνουμε;" ρώτησα μπερδεμένος
Εκείνη με κοίταξε και έσμιξε τα φρύδια της.
"Σε βοηθάω δε βγαίνουμε" είπε σα να ήταν αυτονόητο
Κρακ...
"Ν-ναι αλλά προχτές που βγήκαμε;" ρώτησα και εκείνη ξεφύσιξε
"Κοίτα Ιάσονα, είσαι καλό παιδί αλλά μέχρι εκεί. Γάμα το" είπε και μπήκε στο σχολείο αφήνοντάς με μόνο στην είσοδο.
YOU ARE READING
Her
Teen Fiction"Ε θα μου πεις;" ρωτησε γελωντας "Απλα ηθελα να δω αν εισαι καλα. Ξερεις επειδη ειχαμε μερες να μιλησουμε" ειπα διστακτικα Εκεινη ξανασηκωσε το φρυδι της και ένα παιχνιδιαρικο υφος απλωθηκε στο προσωπο της. "Σου ελειψα φυτο;" ...
