Καλά Χριστούγεννα {61}

239 26 2
                                    

Κοίταξα την ώρα και είδα ότι ήταν 12. Χαμογέλασα και πλησίασα τη Ρεβέκκα που με κοιτούσε έντονα.

Το επόμενο δευτερόλεπτο τα χείλια μας βρίσκονταν κολλημένα. Έχωσε τα χέρια της στα μαλλιά μου και τα τράβηξε ελαφρά. Αναστέναξα και χαμογέλασε μέσα στο φιλί μας.

Απομακρυνθήκαμε για να πάρουμε ανάσα και χαμογέλασα.

"Καλά Χριστούγεννα" είπα και μου χαμογέλασε.

Τα χαμόγελα της Ρεβέκκας ήταν σπάνια.

Σχεδόν συλλεκτικά.

"Καλά Χριστούγεννα" είπε και την αγκάλιασα σφιχτά.

Εκείνη στην αρχή έμεινε παγωμένη, αλλά ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα τύλιξε τα χέρια της γύρω μου.

Άφησα ένα φιλί στο κεφάλι της και την απομάκρυνα.

"Ιάσονα δεν πρέπει να μπλέξουμε περισσότερο" είπε κοιτώντας με, με ένα απροσδιόριστο βλέμμα.

"Γιατί;" ρώτησα απορηέενος και θυμωμένος ταυτόχρονα

"Δε μπορώ να σου πω. Απλά δε γίνεται" είπε

Πέρασα το χέρι μου στα μαλλιά μου και ξεφυσιξα.

"Φεύγουμε" δήλωσα απότομα και εκείνη ρόλαρε τα μάτια της.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα.

Λίγο αργότερα φτάσαμε έξω απο το μπαρ που είχαμε μαλώσει την προηγούμενη φορά.

"Δε ξέρεις τίποτα για μένα Ιάσονα. Αν μάθεις δε θα θες να βρίσκεσαι δίπλα μου. Οπότε καλύτερα ας το σταματήσουμε εδώ" είπε και άνοιξε την πόρτα.

Πήγε να βγάλει το μπουφάν αλλά τη σταμάτησα.

"Κράτα το" της είπα κοφτά και αφού με κοίταξε για λίγο, βγήκε απο το αυτοκίνητο κλείνοντας την πόρτα πίσω της.

Έριξα πίσω το κεφάλι μου και αναστέναξα.

Γιατί με απομακρύνει συνέχεια γαμώ;

Τι της έχω κάνει;

[...]

Έβαλα μπρος και λίγο αργότερα βρισκόμουν στο σπίτι μου. Ανέβηκα στο δωμάτιό μου και έβγαλα τα παπούτσια μου. Ακολούθησαν τα ρούχα και το εσώρουχό μου. Μπήκα στο μπάνιο και άνοιξα το καυτό νερό. Λίγα λεπτά αργότερα η μπανιέρα είχε γεμίσει.

 Λίγα λεπτά αργότερα η μπανιέρα είχε γεμίσει

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Μπήκα μέσα και αμέσως ένιωσα να χαλαρώνω. Το ζεστό νερό με έκανε να ηρεμήσω. Έκλεισα τα μάτια μου και έβαλα λίγη μουσική.

Στο μυαλό μου ήρθε ξανά η Ρεβέκκα. Τα πράσινα μάτια, τα καστανά μαλλιά, τα σκουλαρίκια, τα τατουάζ, το σώμα, το ντύσιμο. Ήταν διαφορετική. Και αυτό ήταν που την έκανε ακόμη πιο ελκυστική.

[...]

Στέγνωσα τα μαλλιά μου με την πετσέτα και φόρεσα μια φόρμα και ένα φούτερ που τα είχα για το σπίτι.

Ξαφνικά θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει τον φορτιστή του κινητού μου στο γραφείο του πατέρα μου. Κατέβηκα βαριεστημένα την μαρμάρινη σκάλα και έφτασα στο γραφείο.

Η πόρτα ήταν 3 φορές το ύψος μου και μπαίνοντας μέσα ένιωσα το γνωστό συναίσθημα που ένιωθα πάντα όταν έμπαινα στο γραφείο του πατέρα μου.

Πλησίασα το τεράστιο γραφείο και έπιασα τον φορτιστή μου. Το βλέμμα μου έπεσε στο ντουλάπι που κρατούσε ο πατέρας μου τα ποτά του. Χωρίς να το πολυσκεφτώ, πλησίασα και το άνοιξα.

Ήρθα αντιμέτωπος με πολλά διαφορετικά μπουκάλια, αλλά χωρίς να ενδιαφερθώ παραπάνω έπιασα το πρώτο που βρήκα.

Το άνοιξα και γέμισα ένα ποτήρι μέχρι τη μέση. Πλησίασα το ποτήρι στα χείλια μου και ήπια μια γουλιά. Ένιωσα μια έντονη καούρα στον λαιμό μου, αλλά δεν έδωσα σημασία.

Συνέχισα να πίνω μέχρι που τέλειωσα όλο το περιεχόμενο του ποτηριού. Το ξαναγέμισα και έσκυψα για να κλείσω το ντουλαπι.

Το βλέμμα μου έπεσε σε ένα πακέτο τσιγάρα που ήταν πετάμενο σε μια γωνιά. Χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά, το έπιασα στα χέρια μου. Το άνοιξα και έβγαλα απο μέσα ένα τσιγάρο. Πλησίασα το παράθυρο του γραφείου και το άνοιξα. Άναψα το τσιγάρο και τράβηξα μια τζούρα.



HerWhere stories live. Discover now