MADEM | texting

5.7

yandaki geometri kitabı ile bakışıp telefonu elime aldım hadi bismillah jdnsmamsmsöa

🎶

Odamda oturmuş elimde telefonla Anıl'ın yazmasını bekliyordum. Annemlerle konuşmak için bugün bize gelicekti. Elimdeki telefonu hızlıca avucumun içine vuruyorken gelen bildirim sesiyle hızla kilidi açtım.

Sevgilim : geldim ben

Sevgilim : sokağın başındayım

Sevgilim : ama kapıyı sen aç

Siz : neden

Siz : korkuyor musun yoksa

Sevgilim : .d

Sevgilim : şakacı şey

Mesajı görüldüde bırakıp koridorda dolanmaya başladım. Annem mutfakta yemek hazırlıyor babam da televizyonda saçma sapan eğlence şovlarından birinin tekrarını izliyordu. Kapının zilinin çalmasıyla panik yapıp kapıya doğru koşturdum.

Kapıyı açmamla Anıl'ı yüzünde şapşal bir sırıtışla gördüm. Beni çekip yanağımdan öptüğünde onu ittirip etrafa bakındım. Hayır az sonra ciddi bir konuşma yapıcaz beyefendi hala eğlence peşinde. İçeriye doğru adımladığında mutfaktaki annemi görüp selam verdi.

"Kolay gelsin Meryem teyze."

"Hoşgeldin evladım elini yıka da salona geç."

Anıl'ın omzunun üstünden görebildiğim kadarıyla annem gayet sevecen bir yüz ifadesi takınmıştı. Anıl banyoya doğru adımladığında ben de mutfağa girdim. Annem elindeki patatesleri soymaya devam ederken dik dik ona baktım. Sonunda kafasını kaldırıp bana ters bir şekilde baktı.

"Anne sen hayırdır evladım falan?"

"Asıl bu hayırdır, bana teyze falan diyor hâlâ?"

"Anne mi desin?" diye sordum şaşırarak.

"Babanı geçebilirse der tabi neden demesin." Gülerek elindeki patatesleri soymaya devam etti.

Gözlerim kocaman açıldı. Anne demesini istemesine mi şaşırsam babamın Anıl'a yapacaklarına mı karar veremedim. Yutkunup etrafa bakındıktan sonra arkamı dönüp salona ilerledim.

Babam tekli koltuğa oturmuş karşısına da Anıl'ı almıştı.

Gördüğüm manzarayla bir kez daha yutkundum. Nereye oturacağıma karar veremediğim için bir süre ayakta durdum. Babam çok beklemeden kafasını bana çevirip yanındaki diğer koltuğu gösterdi.

"Gel kızım otursana şöyle." Yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirip koltuğa oturdum.

Kimse konuşmuyor babam bakışlarını Anıl'ın üstünde tutuyordu. Ben yine gerginlikten elimle oynarken Anıl'ın bakışlarını üstümde hissettim. Ellerimi gösterip kaşlarını kaldırıp indirdi. Kafamı sallayıp ellerimi birbirinden ayırdım.

Annemin de içeri girmesiyle gerdiğim bedenimi biraz olsun rahatlattım. Anıl'ın yanındaki koltuğa oturduktan sonra bacak bacak üstüne atıp arkasına yaslandı. Babam sonunda oturduğu yerde dikleşip konuşmaya başladı.

"Demek birbirinizi seviyorsunuz ha?" Sesi soru sormaktan çok dediğini onaylatmak ister gibiydi.

"Evet efendim." dedi Anıl. Babam bana döndüğünde kafamı sallayarak onu onayladım.

"Nasıl oldu bu iş?" diye araya girdi annem. Az önce güler yüzle karşılayan annem değil miydi niye Anıl'ı zorluyordu şimdi?

Buyur buradan yak diye geçirdim içimden. Annemlere Anıl'ın bana anonimden yazdığını söylersem kesin bilmediğim bir numaraya cevap verdiğim için haşlarlardı beni. Anıl'a fırsat vermeden ben konuşmaya başladım.