Letters to the Dead - Joshler

4

Gereksiz Y/N
Başlama tarihi Ocak,21

Tyler beşinci kez soluk mavi rengindeki hasta önlüğünün kırışıklıklarını düzeltti.Elini kaç defa onların üzerinden geçirirse geçirsin hep geri gelirlerdi.Sanki hava birdenbire yoğunlaşmış ve içine çekmesi zorlaşmış gibi nefes aldı.

Önlüğünü parçalamaya başladı.Sinirli bir şekilde önlüğü parçalayıp parçaların yere düşmesine izin verirken bağırdı:

"Daha fazla kırışıklık olmayacak."

Hemşireler geçirdiği öfke nöbetine dikkat kesildiler ve aceleyle yanına geldiler.Kollarını sağ sola sallıyordu, onlardan hiçbirinin ona dokunmasını istemiyordu.

Jenna sevimli bir şekilde fısıldadı:

"Tyler, sakinleşmen lazım. Dr. Hale'ı görmeye gideceğiz."

Jenna, Tyler'ın favori hemşiresiydi. Ona ve sarı saçlarına ufak bir hoşlantı duyuyordu. Onun saçlarına hayrandı. Üniformasının üstündeki siyah cekete yayılmış olan sarı saçları neredeyse beyazdı. Tam olarak omuzların altına dökülüyorlardı.Başını çevirdiğinde sanki bir sıvı gibi onunla beraber akıyorlardı. Kısa olan tutamlar ise çilli yüzündeki gözlerini kapatıyorlardı.

"Tyler, beni dinliyor musun?"

Doktora gideceklerini tekrar etmeden önce sitem ederek sordu. Tyler kıkırdadı ve Jean ona Dr. Hale'ın ofisine kadar eşlik ederken onun elini tuttu.

Ofisteki şeker ve pastel boya kokusu her zamankinden daha ağırdı. Tyler doktoru sevmiyordu. Çelimsiz ve kızıldı , bilmesi gereken tek şey bunlardı. Sesi sanki boğazında bir avuç çim varmış gibi çıkıyordu ve çok zayıftı. Uzun ince tahtalar* dizlerine monte edilmiş gibi yürüyordu. Konuşurken Tyler onun kafasına baktı. İçinden "Çok küçük." diye geçirdi. Onun içinde çok büyük bir beyne sahip olamazdı. Yaklaşmak ve çilli suratındaki o endişeli ifadeyi yok etmek istiyordu. Güçlü bir şaplak iş görürdü gerçi. Tyler aklından geçenleri doğrudan söylemek istedi ama Jenna oradaydı. Kaba görünmek istemiyordu.

"Nasılsın Tyler , hâlâ mektup yazıyor olduğunu duydum."

Dr. Hale umutsuzlukla başını sallarken konuştu. Tyler omuz silkti ve kaşlarını çattı. Neden mektup yazdığını hatırladı.

"Onu öldürmek istemedim. Üzgünüm ve bundan dolayı o benim özürlerimi kabul edene kadar mektup yazmaya devam edeceğim."

Josh'a çok kötü bir şey yaptığını biliyordu. Körleşmiş makas ve titreyen ışıklar... Hatırası hala canlıydı.

"Bana ne yaptığını söyle Tyler. Bilmem gerekiyor."

Dr. Hale'ın cevap vermesiyle Tyler kolunu çimdikledi. Tırnaklarının arasındaki deri parçasını sıkıştırdı. Hikayesi hala anlatılmamıştı ve buna artık hazırdı.

"Belki de en baştan başlamam lazım."

*:Uzun ince tahta derken cambaz ayakları gibi olan tahtalardan bahsediyorum nasıl açıklasam bilemedim.

Hazır zirvedeyken günlük bölüm yayımlamaya başlayayım da zirvede bitsin en azından dedim. Umarım zevk alıyorsunuzdur. <3