[C] Secret Garden ( PARK JISUNG )

《18》

Jaemin diikat di satu bilik dengan rantai halimunan.

"Cehh..Ada hati nak ceroboh rumah aku.Kau silap besar Na Jaemin."Kata lelaki berpakaian hitam.

"Kau yang culik Hwayoung kan?!!Kenapa mesti libatkan dia!!"Jerit Jaemin.

"Ermm..Kenapa ye.Ouh,ye!!Sebab dia ada kuasa yang korang semua takda.Dan juga,perempuan tu orang kesayangan Jisung.Aku teringin nak tengok Jisung menderita lagi dengan kematian Hwayoung pula.

"Tak guna kau Yuta!!Kau tak layak untuk ambil kuasa dia.Dasar lelaki tamak kuasa.Puih!!"Jaemin meludah ke muka Yuta.

Yuta menumbuk muka Jaemin sehingga berdarah.

"Hwayoung hak kitorang.Bukan hak kau!!"Jerit Jaemin walaupun dalam kesakitan.

"HAHAHAHAHA!!Tapi dia dah jadi hak kitorang sekarang ni!!"Yuta gelak jahat.

"Tuan Yuta...Perempuan tu dah takda."Kata seorang lelaki yang juga Jaemin kenal.Jaemin terkejut.

"Kk..Kau hidup lagi..."

>>>>>

"Eii,lepaslah!!"Hwayoung melepaskan tangan Jisung dengan kasar.

Hwayoung terus masuk ke pondok tu.Jisung hanya diam dan duduk sebelah Hwayoung.

Hwayoung langsung tak memandang ke arah Jisung.Kata2 Jisung yg menyakitkan hatinya masih melekat kuat di ingatannya.

Jisung cuba mencapai tangan Hwayoung,namun Hwayoung pantas menepis.

"Hwayoung..Saya betul2 minta maaf atas apa yang saya kata sebelum ni."Kata Jisung.Hwayoung hanya diam.

"Saya tahu,saya dah melampau.Saya buat awak sakit hati.Saya kongkong awak."Kata Jisung lagi.Hwayoung masih membisu.

"Hwayoung..Please maafkan saya."Rayu Jisung.

"Awak ingat dengan kata2 maaf awak tu boleh hilangkan rasa sakit dekat dalam ni ke??!!"Soal Hwayoung dengan nada tinggi.

"Saya sakit sangat bila orang yang saya sayang kata saya ni menyusahkan.Saya tak minta awak jaga saya."

"Cuba saya sakitkan hati awak dengan cara macamtu.Awak masih boleh maafkan saya ke??"Soal Hwayoung.Air matanya dah mengalir.

"Saya tahu saya salah...Awak buatlah apa pun dekat saya.Awak bunuhlah saya.Awak makilah saya sampai hati awak puas.Saya janji saya takkan marah awak."Jisung menunduk.Air mata jantannya mengalir mendengar apa yang dah dibuat olehnya kepada Hwayoung selama ni.

Kerana perasaan risaunya yang berlebihan,kata2nya yg tidak berlapik membuatkan Hwayoung tersakiti tanpa Jisung sedari.

"Memang saya nak bunuh awak.."Hwayoung mengambil pedang tajam dari poket Jisung dan mengangkat ke atas bersedia untuk memancung kepala Jisung.Air matanya diabaikan.

Jisung menutup mata menanti ajalnya.

"Tapi,Saya tk sanggup.."Hwayoung jatuh melutut.Pedang terlepaskan ke lantai kayu tu.

"Saya tak sanggup bunuh awak sebab saya mula sayangkan awak."Hwayoung memukul bahu Jisung bertalu2 dgn linangan air mata.

"Tapi,dengan sikap awak buat saya fikir yang keputusan saya untuk mencintai awak tu salah.Saya rasa kata2 cinta awak tu takde makna apa2 pun.."Luah Hwayoung lagi. Tangannya masih memukul Jisung dengan kuat.

Jisung memeluk badan Hwayoung dan membiarkan Hwayoung memukulnya.

Hwayoung menangis.Jisung juga turut mengalurkan air mata.

Hanya suara tangisan kedengaran di hutan yg sunyi itu.

Beberapa minit lepastu,mereka berdua melepaskan pelukan.

Hwayoung memandang Jisung.Jisung memandang Hwayoung.

"Taknak minta maaf dekat saya ke??"Soal Hwayoung dgn wajah mendatar.

Jisung senyum dan mencapai tangan Hwayoung dan menggenggamnya.

"Saya minta maaf dengan semua salah saya dekat awak.Saya tahu saya silap.Saya terlalu risaukan awak sampai saya tak jaga hati awak.Tapi saya betul2 ikhlas sayang dan cintakan awak."Luah Jisung dengan senyuman.

"Saya maafkan dan janji jangan buat lagi.Saya pun sayang dan cintakan awak."Kata Hwayoung dengan senyuman juga.

Sekali lagi mereka berpelukan.

"Awak..Boleh saya nak tahu pasal...Hyejin??"Soal Hwayoung apabila mereka melepaskan pelukan.

"Awak betul nak dengar??"Soal Jisung.

Hwayoung mengangguk dengan yakin.

"Hyejin..Gadis yang saya sayang..."

••••••••••••••••••••

Chapter lepasni adalah sesi flashback.So harap korang tk bosan dengan chapter selepas ni.

Stay tuned😃