SOLO🩰 |Jikook

4🩰

  "Park Jimin'in bacağını kesmeyeceğim."

     Genç doktorun hırslı ve kararlı görünen yüzü Yoongi'nin yattığı yerden kalkmasını sağlamıştı. Jungkook'un sesi yüzünden uyanmıştı ve huysuz hissediyordu.

  "Jungkook ne diyorsun?"

     Tek gözü kapalıyken derin ve hırıltılı çıkan sesiyle konuştuğunda Jungkook uzun ve sıkı bacaklarını masaya yönlendirdi.

  "340 numaralı odada kalan Hasta Park Jimin. Hoseok'un arkadaşı. Bacağı için ampute gerekiyordu ama o bacağı kesmeyeceğim."

     Jungkook çatılı kaşlarıyla bilgisayarında bir şeyler araştırırken Yoongi gözlerini ovuşturup hızla ayağa kalktı.

     Jungkook'un masasının önüne oturdu.

  "Ne geçiyor aklından?"

     Jungkook ekranda gördüklerini masanın üstündeki defterine güzel yazısıyla geçirirken yazmasına ara verip arkadaşına baktı.

  "O bacağı kesmek için yaklaşık 72 saatim var. Bu 3 gün benim için iyi bir zaman."

     Tekrar deftere dönüp bir şeyler karaladığında Yoongi dudağını büzdü.

  "Öncelik damar olacak. Ayak bileğindeki damarın bir parçasını alıp oraya nakledeceğim. Uyuşursa kemiklere geçeceğim."

  "Jungkook, bir dakika... Bunun tehlikeli olduğunu biliyorsun değil mi? İleride kalp damarlarında bir sıkıntı olursa tedavi için kullanabilecekleri damar kalmaz."

     Yoongi endişeyle konuştuğunda Jungkook başını sallamıştı.

  "Biliyorum. Ama kalp için yeni bir damar yapılabilir. Bacak içinse başka seçenek yok."

     Yoongi önündeki doktorun zekiliğini takdir etti ve başını salladı.

  "Kemikleri de vidalarla birleştireceğim ama dediğim gibi kemikleri çok güçsüz. Bu yüzden eğer başarılı olabilirsem 1 ay boyunca hiç kıpırdamadan yatması gerekecek."

     Yoongi başını tekrar salladığında Jungkook ona döndü.

  "Şimdilik kesinleşmeden Hoseok'a da Bay Park'a da söylemeyeceğim. Boş umut vermek istemem."

     Yoongi onu onayladıktan sonra esneedi ve ayağa kalktı.

  "Yanlış bir şey yapmayacağına güvenim tam ama dikkatli olmayı unutma olur mu?"

     Jungkook arkadaşının iyi niyetli uyarısını anladı ve gülümseyip başını salladı.

     O gece sabaha kadar uyumamış bu konuda yapabileceği her araştırmayı yapmıştı.

     Gözleri ağırlaşmaya başladığında sandalyede arkasına yaslandı ve kenarda duran suyu tek dikişte bitirdi.

     Gözünü her kapattığında minik ellerin önlüğünü çekiştirmesi, güçsüz hıçkırıklar, kızarık gözler ve ıslanmış güzel bir yüz beliriyordu aklında.

     Ofladı ve masasından kalkıp yeni bir iş gününe tüm gece uykusuz kalmamış gibi devam etti.

                      🩰🩰🩰🩰🩰🩰

  "Geçirdiğiniz kazadan dolayı çok üzgünüm Bay Park. Ben Seoul Hastanesinin sorumlu avukatı Jeon Yu-Ri. Sizi rahatsız etmek istemem ama bir kaç konuda bilgi almak istiyorum. Bunun için iyi hissediyor musunuz?"

     Jimin karşısındaki bakımlı kadının kendisine gösterdiği yaka kartını okuduktan sonra başını güçsüzce salladı.

     Yorgun hissediyordu ama avukatın görevinide yapmasına izin vermeliydi.