SL 1: Keeping the Sun's Embrace

Kabanata 7

Between

Silence heated between us as I waited for him to speak but unfortunately I didn't hear anything from him.

I'm so desperate to know his answer for this moment on pero sa kagustuhan na malaman ang kanyang sasabihin. Hindi ko mawari kung alin ba ang tumatakbo sa kanyang isapan ngayon.

He is too much, too mysterious that I cannot read what is running on his mind. I can't even identify his expression the way he looked at me. Tila isang math problem na kahit anong pilit mong intindihin hindi mo kayang lutasin.

Ilan sandali mas lalo ng bumuhos ang ulan ramdam ang lagos ng tubig sa aking balat. I suddenly closed my eyes to feel the drops of water despite myself getting wet. 

"Ms. Suarez kailangan na natin sumulong lumalakas na ang ulan." Saad nito.

Kasabay minulat ang aking mata sumalubong ang mga mata nito na kulay abo. Hindi mawari maipinta ang ipinapahayag sa mga mata nito. There is something about his eyes that shivers me. It's just too cruel that I feel this kind of feeling that I can't classify what is it.

Imbes na sagutin ito pinikit ko muli ang aking mata kasabay narinig ang malakas na kidlat sa kalangitan at pagbuhos ng malakas na ulan. Sumisimbolo rin na minsan sa ating buhay may malungkot rin na araw na dadaan.

Hindi inaasahan na malapad nitong kamay hinawakan ang pulso ko at hinala para sumulong. Tila may sariling utak ang aking katawan na nagpaubaya sa kanya na wala man lang pagdadalawang isip.

Sa kabilang dulo ng talon may isang maliit na bahay na gawa sa kahoy ang tinunguan namin. Na ngayon ko lang napansin sa pangalawang pagkakataon na pumadpad ako sa kanilang lupain. Mabilis ang bawat yapak ng mga paa nito na nakahawak pa rin sa aking pulso.

May pagkalumaan na rin ang munting bahay pero pansin mo ang matibay na materyales na ginamit. Nang binuksan nito ang pintuan ng bahay bumungad agad ang munting sala na dugtong rin ang kusina. Pansin naman sa kabilang dulo na may isang nakasarang pinto na wari ko na kwarto.

The interior design has a rustic charm to it but also added a modern touch. I can say the vibe is so calmed and relaxing that it fits his personality so well, simple but manly.

"You're such a hard-headed," bulong nito katamtaman lang na marinig ko. Dali ko piniglas ang pagka hawak niya sa aking pulso at inis na hinarap ito.

"Hard-headed? Sino ba nagsabi sayong hilain mo ako sa gitna ng ulan?"

Bigla ako natigilan pansin ang pagkabasa ng kanyang buhok na tumutulo pa ito sa mukha hanggang kanyang panga.

Bumaba ang mga mata ko sa kanyang katawan na bumakat sa t-shirt nito ang makisig nitong dibdib. I saw how he gulped as her adam's apple moved a bit. I suddenly feel guilty.

Nagmagandang loob na nga lang ang tao pero ito ako hindi binigyang halaga ang kanyang ginawa. Mabilis ako umiwas ng tingin sa kanya hindi inaasahan nakaramdam ako ng lamig dahil sa pagkatinding basa sa ulan. Well that's what I get being a stubborn. Dali kong niyakap ang sarili upang indahin ang init ng aking katawan.

Ramdam kong mabilis itong kumilos at tumango sa kwarto at hindi inaasahan bumalik ito na may dalang tuwalya. I was stunned, never expecting him to wrap the towel all over me as I continuously shivering because of the cold. His gentle gesture, suddenly warms my heart.