De volgende ochtend hoor ik mijn moeder me roepen. " je moet nu echt komen hoor!!". Mhee mompel ik terug. ik kijk naar buiten en denk aan de nieuwe dag. straks met Wessel naar school fietsen, dan in een nieuwe klas zitten en dan me thuis vervelen. een kwartier later zit op de fiets, alleen, want ik was veel te laat klaar en Wessel wou al eerder weg. ik kijk om me heen en denk na over hoe ik verder zal leven in deze saaie lelijk buurt.
Ik kijk op mijn mobiel voor route beschrijving. eerst heel lang rechtdoor, dan langs het akkerpark, en dan links. terwijl ik de route probeer te onthouden, belt m'n moeder me. "ben je al aangekomen?" "Nee" antwoord ik "mam je moet me nu even niet bellen ik ben bezig". "met wat dan? Met fietsen vet moeilijk" "nee mam ik moet nu ophangen. door gisteravond heb ik nog maar 23% in m'n mobiel" "oke veel plezier op school. succes en goed je best doen he?" "Ja doei"
Even later ben ik bij het akkerpark. het is een raar donker park met oude dikke bomen. verrotte bankjes en overvolle prullenbakken. ik kijk verder of me nog meer dingen opvallen. opeens hoor ik sloffende voetstappen uit het park komen. ik zie een vieze oude man met een bruine hoed die half gescheurd is, een lange grijze lapjas met donkerrood/ bruine vlekken er op en een grijze baard tot op z'n buik. "HE!" Roept hij naar me "BLIJF STAAN!" Ik probeer zo snel te fietsen al ik kan. ik hoor de man nog een keer iets van "dit zal je boeten" roepen maar het maakt me niet meer uit. snel ga ik links een straatje in dan zie ik m'n school. eindelijk.
