İlnara 4 yaşında iken Mirza ve ortağı Osman tarafından kaçırılıp,
Türkiye' ye getirildi.
İlk başlarda Türkiye' de, kaçırılan diğer çocuklarla aynı görevi yapıp, zorla dilencilik yaptırılan İlnara'nın farklı bir yeteneği vardı.
Bunu fark ettiklerin...
Bıçakların öbürünü de çizmesinin içinden çıkarıp eline aldı. İki bıçağı da avucunun içerisinde parmakları ile sakladı ve arkasını dönüp bekledi.
Patron İlnara'yı gördü ve "Hey sen kimsin? Önünü dön ve ellerini havaya kaldır!" dedi. Namluyu İlnara'ya doğrultmuştu.
Önce şapkasını yüzüne daha çok eğen İlnara, yavaş yavaş önünü dönmeye başladı. Patron elinde silahla sorguya başladı.
"Burda ne işin var, ha ? Kimin adamısın konuş!"
"Efendim ben burda çalışıyorum, kolyemi kaybetmiştim de , annemden bana kalan tek şey o . Lütfen mazur görün."
Patron düşünceli bir şekilde yüzünü buruşturduğunda İlnara silaha tekme attı ve silah ileriye savruldu. Mahmut da sesleri duyup koşarak yanlarına geldi.
İlnara patronun ayağına yerden çelme taktı. Adam yüzüstü yere serildi. Mahmut da "lan sen benim patronuma ha" diyip yumruğunu salladı. İlnara eğildi ve karnına yumruk attı. Mahmut eğilip karnını tuttu.
Ardından İlnara ayağa kalkan patronun iki bacağı ortasına omuzlarından destek alarak diziyle tekme attı. Patron nakavt olmuştu.
Mahmut ayağa kalktı İlnara'yı duvara yasladı. Elini saçına doğru atmıştı ki İlnara kafayı gömdü ve burnu kanadı Mahmut' un.
Yerdeki silaha ulaşmaya çalışan patronu gören İlnara elindeki bıçaklardan birini patronun bacağına sapladı. Patron acıyla inlerken , Mahmut daha da kızıştı .
Mahmut İlnara'nın üzerine doğru atıldı ama İlnara Mahmut'un, bacaklarından göbeğine ardından da omuzlarına kafasına vurarak ters tekme attı ve havada takla açtı. At kuyruğu yaptığı saçları ağır çekimde hareket ediyordu âdeta.
Derken içeri takım elbiseli iki kişi girdi. Biri çalışan, diğeri ise boğazına bıçak dayalı olan 'Soner'di.
Her şey dondu bir an için.. Yerdeki ellerini yavaş yavaş çeken İlnara'nın dudakları arasından hüzün eşliğinde şu kelime duyuldu. "Soner.." Kaşları esefle havalanmış, gözünü o yöne dikmişti. "Ama neden?"
Eliyle sakin işareti yapan Soner , İlnara'nın endişesini yok etmek istiyordu. Boğazına daha çok bıçağı dayadı ve ritmik adımlarla kavganın olduğu yere ulaştıklarında "patron, iyi misin? " diye sordu adam. Eli Soner'in boğazında, gözü patronu ve iş arkadaşındaydı.
"Aferin Oğuz, iyi iş çıkarmışsın " diyerek sırıttı göbekli, kısa boylu patron. Adının 'Oğuz' olduğunu öğrendikleri adam onlara doğru yaklaşıyordu. İlnara patronun silahını yerden alıp savunmaya geçti.
" Önce Soner sonra sizinkiler,okey?" İki elini de silahta tutup kontrolü sağlamıştı İlnara. Ardından patronun arkasına geçip kafasına dayadığı silahın tetiğini çoktan parmağı altına almıştı bile. ' Şakası yoktu.'
Yerden kalkmaya çalışan Mahmut 'a dönerek" sakın deneyeyim deme,"dedi İlnara.
"Buradan sağ çıkacağını sanıyorsan, yanılıyorsun. Adamını da vermeyeceğim seni de buradan çıkarmayacağım. Patronuma da bir zarar vermeyeceksin. "
"Demek öyle"diyerek havaya ateş açtı İlnara. Merminin tok sesi deponun içerisinde yankılanıyordu.
Soner İlnara'ya fısıltıyla bir şey anlatmaya çalışıyordu. " Rahat ol, İlnarə. Üç dedikdə o təbaşir tozunu adama atacağam, silahını götür, buradan uzaqlaşaq." [Sakin ol İlnara. Üç dediğimde şu tebeşir tozunu adama atacağım, sen de silahını al hemem uzaklaşalım buradan.] Azerice konuşmuştu. "Baş verir" [Olur]. O da aynı dilde cevap vermişti.
"Bir " Eli başının üzerinde duran Mahmut bir şeyler sezmişti ama emin olamıyordu.
"İki" İlnara silahını sakladığı eskimiş küf kokan kolonun arkasından aldı, omzuna attı. " Yeniden eski yerini almıştı. " Sakın kıpırdama ," dedi patrona. Patron bacağına kravatını sıkı bir şekilde bağladığında, Mahmut ve Oğuz'un gözleri istemsizce o yöne kaymıştı. 'Tam sırasıydı' "Üç" Soner Oğuz'un gözüne tebeşir tozunu fırlattığı gibi , Oğuz yere çömeldi. Görmediği halde sıkmaya başladı. Mermilerinden biri patrona biri de Mahmut'a isabet ettiğinde Soner ve İlnara çoktan dış kapıya yönelmişti bile.
"Tut elimi" "Böyle iyi" "Ben tutarım o zaman," dedi ve İlnara'nın elini tutup hızla çekiştirdi. Birlikte daha hızlı koşuyorlardı. İçerden bağırarak haykıran Oğuz'un sesi kulaklarını dolduruyordu. Aldıkları nefesle hızla inip kalkan göğüs kafesleri, nefesini dışarı vermeleri ile hızlanıyordu. Adımları birbiri ardına hızlanırken İlnara bağırdı. "Verdiğimiz hasar için üzgünüz!" Adamları kendi silahları ile vurmuşlardı, cinayeti işleyen Oğuz'du.
Ardında bıraktıkları iki ceset ve sinirli bir adam ile mavi konteynırların arkasına park edilmiş, siyah Clio arabalarına bindiler. Omzundaki silahı arka koltuğa değilde kucağına aldı İlnara. Vakit azdı. "İyi misin?"dedi Soner "İyiyim. Sen?" "Ben de iyiyim. " "Öyleyse kaybola-
