Danger

28

Έθαν POV

(Το προηγούμενο POV με τον Έθαν, όπως και αυτό που είναι η συνέχεια του, είναι μια ημέρα μετά από το τελευταίο κεφάλαιο με το POV της Αλέξα).

«Ποιο βίντεο ρε συ Λούκας; Τι έγινε;» ρωτάω έκπληκτος και αδημονώντας για την απάντηση. Πριν καν μου απαντήσει, έχω το προαίσθημα ότι δεν θα μου μιλήσει για κάτι καλό, πως αυτό που θα μου πει θα με ταράξει, θα με τσακίσει. Το μυαλό μου πάει στην Αλέξα, ίσως αυτό το βίντεο να αφορά εκείνη, ίσως όμως και όχι. Πιάνω από το τραπέζι δίπλα μου τον καπνό με τα τσιγάρα και στρίβω ένα, πρέπει να είμαι σε ετοιμότητα γι' αυτό που θα ακούσω.

Βάζω το τσιγάρο ανάμεσα από τα χείλη μου και αρπάζω τον αναπτήρα από το τραπέζι, ανάβοντας το. Ο Λούκας φαίνεται υπερβολικά εκνευρισμένος και ταραγμένος, σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορεί να βάλει σε μια σειρά τις λέξεις του. «Πριν το απόγευμα, μου έστειλε ένας φίλος μου ένα βίντεο με την Γιασμίν» ξεκινάει να λέει και εγώ αυθόρμητα γουρλώνω τα μάτια. Αν κρίνω από την εξωτερική του εμφάνιση, το πόσο πολύ εξαγριωμένος είναι, τότε αυτό το βίντεο δεν έχει καλό περιεχόμενο. Η καρδιά μου σφίγγεται από το άγχος, κάτι που με κάνει να ρουφάω βιαστικά και με σβελτάδα, βαθιές τζούρες από το τσιγάρο στο χέρι μου.

«Θα με σκάσεις εσύ. Πες μου ντε τι δείχνει το βίντεο» αναφωνώ ξέπνοος, κουνώντας νευρικά το δεξί μου πόδι. Ο Λούκας δεν μιλάει, πάρα μόνο με κοιτάζει βαθιά μέσα στα μάτια. Οι φλέβες διαγράφονται έντονα στο μέτωπό και τα χέρια του, σημάδι ότι είναι φοβερά θυμωμένος. Τα μάτια του δεν χάνουν επαφή από τα δικά μου, ώσπου κάποια δάκρυα κάνουν την εμφάνιση τους και ξεσπάει σε λυγμούς. Τρέχω ευθύς κοντά του και τον αγκαλιάζω με όλη μου τη δύναμη, όσο του χτυπάω παρηγορητικά την πλάτη. «Τι έγινε αδερφέ μου» ουρλιάζω και αφήνω τα δάκρυα να τρέξουν και από τα δικά μου μάτια.

Δεν βγάζει άχνα, πάρα μόνο κλαίει με λυγμούς και κραυγές. Οι χτύποι της καρδιάς του είναι υπερβολικά δυνατοί και αυτό με ανησυχεί ιδιαίτερα. Τρέχω στην κουζίνα και γεμίζω το άδειο ποτήρι του με νερό και επιστρέφω προσφέροντας το. Εκείνος το παίρνει στα τρεμάμενα χέρια του και το πίνει μονορούφι. Κατευθύνομαι ξανά στην κουζίνα και το γεμίζω, ενώ ανοίγω το τελευταίο συρτάρι δίπλα από το ψυγείο και βγάζω ένα πιεσόμετρο. Γυρνάω στο δωμάτιο και κάθομαι δίπλα του, βάζοντας το πιεσόμετρο στο χέρι του. Τον προτρέπω να μείνει ακίνητος για ελάχιστα λεπτά, όσο εκείνο θα μετράει την πίεση του.