Chapter 3

1.6K 37 25
                                    

WARNING:
You may encounter vulgar word, grammatical error and some typos word. Intindihin nyo nalang yung Author. Medyo lutang.






Zenesthria's POV





BAGO ako pumasok sa Clavestine Group of Company ay tiningnan ko muna ang mukha ko sa screen ng cellphone ko. Thanks God! Hindi traffic at hindi ako na late.



Naka-ngiti akong pumasok sa Kompanyang pinagtratrabahuhan ko. Habang naglalakad ako ay di ko pa rin mapigilang mamanghanga dahil sa ganda ng mga design ng kompanya. Kahit saan mo tingnan ay puro ilagante ang lahat. Mula sa kagamitan, sa pananamin ng mga employee. Halatang mayaman na tao at organisado ang nagmamay ari ng kompanyang ito.



Well.. mayaman naman talaga ang boss ko. Bago kasi ako natulog kagabi ay nag-research muna ako tungkol sa Kompanyang pinagtratrabahuhan ko. And i found out that Clavestine Group of Company is one of the Famous and Richer Company in the Philippines, not only in the Philippines. Whole World rather. Clavestine Group of Company is a Company of Famous Hotel and Malls here in Earth— Oo! Earth! Kasi buong mundo eh! — and the Owner of Clavestine Group of Company no other than, his Boss. Mr. Xhairo Morixo Clavestine the only child of Xhian Clavestine and Mori Gomez- Clavestine.



Nag-iisang anak lang sya kaya sa kanya pinamana ang lahat ng ari-arian ng mga magulang nya. Kilala kasi ang Ama nito dahil isa den itong sikat na Business Man at ang kanyang Ina naman ay isang sikat na Fashion Designer sa buong Asia. Thanks to the Internet. Nalaman ko ang lahat ng to. Madami pa akong nalaman tungkol sa Boss ko. Kagaya ng may sarili daw itong Airplane, Helicopter, Yacht, Isla at iba pa. Sobrang dami ng pagmamay-ari ng Boss ko. Well, ano pang ineexpect ko sa isang Bilyonaryo na tao? Kaya nga siguro nilang bumili ng Sampung Ferrari sa isang oras lang eh!




NG makalabas nako sa elevator ay agad akong tumungo sa isang pintuan. Siguradong di na ako maliligaw kasi may naka-lagay sa pintuan na 'MR. XHAIRO MORIXO CLAVESTINE OFFICE'. Sigurado akong ito na ang Opisina nito. Kumatok naman ako ng tatlong beses bago pumasok.



Agad naman bumilis ang tibok ko ng makapasok na ako sa loob. God! Anong nangyayari saken? Agad naman nanginig ang kamay ko dahil siguro sa takot.


"You're here". Mas lalong nadagdagan ang takot nya ng marinig na nya ang boses ng Boss nya. Nagsitayuan naman ang balahibo ko ng tumingin  ako sa kanya. Hindi sya si Medusa pero parang nabato nalang ako kinakatayuan ko. Napa-lunok nalang ako ng tiningnan nya ang mukha ko pababa sa dibdib ko— WAIT?! DIBDIB?! WTF?! Agad kung tinabunan ang dibdib ko at tiningnan sya ng masama.





"You pervert!". Sigaw ko sa kanya. Di ko alam kung saan ako kumuha ng lakas para sabihin yun. Basta bigla nalang nag init ang ulo ko ng tingnan nya ang dibdib ko.




"What?". Natawa nalang ito dahil sa ginawa ko. Pero nagulat nalang ako ng tumayo at lumapit sa akin. Umatras naman ako dahil mas lalong lumakas ang tibok ng puso ko. Leche! Anong nangyayari sa akin?




"A-anong g-ginagawa mo?". Aatras pa sana ako pero huli na ang lahat na hapitin nito ang bewang ko gamit ang kaliwang kamay nya para lumapit sa kanya.





Ngayong ilang dangkal nalang ang layo ng mukha namin sa isa't isa ay mas lalo kung nakita kung gaano ka asol ang mata nya. Ang sarap titigan. Pero bat parang familiar ang Mata nito saken? Nagkita na ba kami dati?



"Don't cover your bo0bs, don't problem i'm respecting you". Sabi nito saken kaya amoy na amoy ko ang hininga nito. Ang bango. Agad naman akong napa-tingin sa labi nito.  Nadadarang na tikman yun. God! Maghunos dili ka Zenesthria!




"L-lumayo k-ka sakin". Agad naman syang lumayo saken at tumawa ng bahagya. God! Anong nakakatawa dun?




Tiningnan ko lang sya ng masama at nginitian nya lang ako. Ng makita ko yung ngiti nya ay biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi to kaba o takot, hindi na. Parang familiar yung ngiti nya. Parang nakita ko na to dati. Di ko lang alam kung saan.




"Ganun ba ako kagwapo para titigan mo ng ganyan katagal?". Agad naman ako nabalik sa wisyo. Kaya iniripan ko nalang sya. Di ko alam kung saan ako kumukuha ng lakas para sungitan sya. Samantalang kanina parang himatayin nako dahil sa kaba.




"Ang hangin naman dito, di naman naka-bukas yung bintana". Bulong ko pa.



"Wag kang bubulong kung maririnig din lang naman"




"Pake mo-"



"Show your respect Ms. Marquez! I'm your Boss not your Friends Ms. Marquez!". Agad naman akong napa-tayo ng tuwid at napa-tinggin sa kanya. God! Bat ko na nakalimutan na Boss ko pala sya?! Loka loka ka talaga Zenesthria. Baka mawalan ka pa ng trabaho dahil sa katangahan mo.





"S-sorry B-Boss". Agad akong ngumiti ng pilit at nag-peace sign. Iniripan lang ako nito at tinuro ang upuan na nasa harap ng table nya. Alam ko na ang ibig sabihin nun. Pinapa-upo nya ako. Agad naman akong umupo dun pero tinaasan lang nya ako ng kilay.




"Sinabi ko bang umupo ka?". Agad naman nalaglag ang panga ko sa tanong nya. Ano daw?



"I thought you-"




"Tinuro ko sayo pero di ko sinabing umupo ka". Agad naman nag init ang dugo ko sa kanya. Tiningnan ko sya ng masama at nginitian nya lang ako. Para bang ang saya saya nya na nakikita akong napapahiya. Bwesit ka! Kung di lang kita Boss kanina ka pa naka tikim saken.



Kalma Zenesthria, kalma. Nandito ka para magtrabaho para sa Mama mo, para sa mga Anak mo. Kunting tiis lang. Makakayanan mo den ang kagaspangan ng ugali ng Amo mo.





"Sorry Boss". Matalim kung saad habang naka-tinggin sa mata nito. Kung dati ay takot na takot ako dahil sa aura nya, ngayon naman ay inis na inis nako sa kanya. Bwesit nato! Lagi nalang akong pinapahiya! Porque Amo ko sya.




"Respect Ms. Marquez, RESPECT". Diniin nya pa yung salitang respect.



kingina mo respect.




"Sorry Sir". Yumuko naman agad ako para kunware nirerespeto ko sya pero sa totoo lang ang sarap nyang saksakin ng sign pen sa dibdib. Para mabawasan naman yung mga hayop ng ugali dito sa mundo.







"Now, sit". Para akong aso na sumunod sa kanya ng sabihin nya ang Sit. God! Help me to stop my self killing this Asshole.





Di ko nalang sya tinitingnan kasi maiirita lang ako pag nakikita ko ang mukha nya. Di ko alam bakit napalitan ang inis yung takot na naramdaman ko sa kanya. Dahil siguro sa ayaw ko sa mga mayayamang mapagmataas tsaka parang basura ang tingin sameng mga empleyado. Dapat nga magpasalamat sya —silang mayayaman— dahil kung wala kaming mga employado ay di naman sila kikita ng pera at yayaman.





"Since you are my New Secretary this is you need to do....". Nakinig nalang ako sa mga sinasabi nya at instructions nya sa pagiging Secretary at binigay na nya saken yung Contract para pirmahan ko. Hindi naman pala ganun ka-trabaho ang maging Secretary niya. Madali lang naman. Piece of Cake.



Ngumiti nalang ako ng binigay ko sa kanyang yung Kontratang pinirmahan ko. Thanks God! I have now a permanent job.






Suggest kayo kung saan masarap mag anuhan :> malay nyo, may maisip akong kalokohan HAHAHAHA XD

@sevicameroo_

The Possessive Billionaire (Professional Series 1)Where stories live. Discover now